Fireproof Hearts.

Part 14

Τυλιγω την κουβερτα πανω μου.Το κορμι μου τρεμει.Ακομα του λειπει εκεινο το χαδι που με ζεστανε.Το περιμενω ακομα.Απλως θελω κι αλλες κουβερτες.Ηλιθιε Ιθαν...Αυτην θελεις.Αυτην για παντα...







Την κοιταζω να μπαινει μεσα στο σπιτι της.Βγαζω το κινητο μου απο την τσεπη και αμεσως μου ερχονται μηνυματα απο αναπαντητες κλησεις του Στεφαν.Τον καλω αμεσως.



''Ιθαν;''Ρωταει ψιθιριστα μολις το σηκωνει.


''Ελα ρε μαλακα τι ηθελες;''Τον ρωταω.



''Που εισαι; Σημερα ειχαμε υποχρεωτικο.Σε εβαλε απουσια.''Ψιθιριζει πιο πολυ και καταλαβαινω οτι ειναι μεσα στο μαθημα.


''Το ξεχασα...αλλα δεν μπορουσα να ερθω.''Ενα χαμογελο ξεπροβαλει στα χειλια μου.Σκευτομαι την υγρη Εβελιν και νιωθω αυτη την γνωστη ,καυτη καψα κατω στο παντελονι μου.



''Γιατι;''Απορω πως ακομα δεν τον πηρε χαμπαρι ο καθηγητης.


''Εκανα μια βολτα με την Εβελιν...''Γαμωτο γιατι στην σκευτομαι γυμνη;


''Προχωρησατε;''Λεει λιγο πιο δυνατα και υστερα η κληση τερματιζεται αποτομα.Μαλλον τον ακουσε ο καθηγητης.Παω να βαλω μπρος αλλα καποιος μου χτυπαει το τζαμι του συνοδηγου.Σιγουρα δεν ειναι η Εβελιν αυτη η κοπελα εχει πιο πολυ μεση.



Σκυβει και βλεπω το προσωπο της.Κατι μου θυμιζει...Ανοιγει την πορτα και καθεται στην θεση του συνοδηγου ανετη.


''Τι κανεις Ιθαν;''Λεει βαζωντας το χερι της αποτομα πανω στο καβαλο του παντελονιου μου.


''Τωρα που ηρθες καλα...''Λεω στην κοπελα ξεκουμπωνωντας το παντελονι μου....





Η ξανθια κοπελα βγαινει απο το αυτοκινητο μου γλειφωντας τα χειλια της.Χαμογελαω πονηρα κοιταζωντας τον παχουλο της κωλο.Βαζω μπρος και ξεκιναω προς το σπιτι μου...


Αφηνω το αυτοκινητο μπροστα στην εισοδο της τεραστιας οικοδομης μας.Ο Θυρωρος μου ανοιγει την πορτα και τον προσπερναω χωρις να τον χαιρετησω καν.Ανεβαινω τις σκαλες και φτανω εξω απο την πορτα του δωματιου μου.Βασικα δεν ειναι δωματιο αλλα δεν ειναι και σπιτι.Ξεκλειδωνω την θορακισμενη πορτα και μπαινω μεσα.Μυριζει καθαριστικο πατωματος και τα παντα λαμπουν.Καινουρια αντικιμενα υπαρχουν εδω μεσα.Μαλλον αντικατεστησαν τα σπασμενα.Βγαζω τα παπουτσια μου μαζι και με ολα μου τα ρουχα.Μπαινω στο μπανιο και ανοιγω την ντουζιερα.Το νερο πεφτει αρκετα δυνατα πανω στο κεφαλι μου ξυπνωντας με.Οι πληγες ανοιγουν ελαχιστα και το σαμπουαν με κανει να βογγηξω απο τον πονο.


Χτενιζω τα μαλλια μου στην ακρη και βουρτσιζω ατσαλα τα δοντια μου.Βαζω ενα σκουροχρωμα μποξερακι και βγαινω εξω απο το μπανιο.Το πρωτο πραγμα που βλεπω ειναι ο μπαμπας μου.Φοραει ενα μπλε κοστουμι και ενα λιλα πουκαμισο.Ξεφτιλα.



''Αυτα για τον επομενο μηνα.''Πεταει αρκετα χαρτονομισματα πανω στο κρεβατι.Τα πλησιαζω και τα πιανω στα χερια μου.Τα μετραω με υφος και αφου το ποσο με ικανοποιει τα βαζω μεσα στο κομοδινο μου.



''Εφευγες;''Τον ρωταω καθως με παρατηρει.Σχεδον συγκινιτικα.Ισως σκευτεται τι επρεπε να ειχε κανει διαφορετικα με εμενα.


''Τζον;''Ξερω οτι τον νευριαζει οταν τον φωναζω με το ονομα του.


''Απορω πως εισαι γιος μου.''Λεει και με το βλεμμα μου ψαχνω κατι να τον χτυπησω.Δεν βρησκω κατι.


''Απορω πως εισαι πατερας μου.''Μειδιαζω.


''Δες τα χαλια σου.''Με δειχνει και υστερα αφηνει το χερι του να πεσει στο πλαι.


''Εσυ φταις για αυτο.''Φυσικα και ριχνω ολη την ευθυνη πανω του.''Και αν με ξανακουμπησεις θα φυγω απο εδω μεσα.''Τον απειλω.


''Φυγε , θα μου περισσευουν περισσοτερα χρηματα.''Η ικανοποιηση ειναι φανερη στα ματια του.


''Θα φυγω και ξες που θα παω...''Στον 'Μεγαλο'.


''Αρα θες να σκοτωθεις;''


''Ναι , για τα χρηματα θα εκανα τα παντα.Οπως και εσυ μπαμπακα.''Γελαω.Τον μισω τοσο πολυ.



''Βουλωσε το γαμημενο μπασταρδο...''Γρυλιζει ψιθιριζωντας.


''Φοβασαι μην σε ακουσει η τσουλα μανα μου;''Σηκωνω το φρυδι μου.


''Σταματα επιτελους , αυτο το θεμα εληξε.''Γυριζει την πλατη του για να φυγει.


''Ληγει μονο οταν εισαι σπιτι...μετα οι πορτες ανοιγουν...''Του πεταω σποντα.Γυριζει μηχανικα και με κοιταζει με μισος.


''Τι ειπες;''ΚΑνει ενα απειλιτικο βημα του.Η σταση του μου φωναζει οτι θα μου επιτεθει.


''Ειπα οτι η μαμακα ακομα βαζει αντρες σπιτι σου.''Μολις την καρφωσα.Μα δεν μου καιγεται καρφι.Απορω πως εφτασα σε αυτο το σημειο.Εχω δεχτει τοση κακομεταχειριση , εχω δει τοσα πολλα... οι μνημες εφευγαν μονο με την Καθριν.Αν ηταν εδω θα με αγκαλιαζει.Μου αρεσουν οι αγκαλιες.Οι δικες της αγκαλιες.



Παει να πει κατι αλλα κανει βηματα πισω για να φυγει κοιτωντας με.Ξαφνικα τρεχει πανω μου .Σηκωνει το ενα του μανικι και το χερι του συγκρουεται ξανα στο προσωπο μου.


''Για να μαθεις να με σεβεσαι αλητη.''Κατεβαζει το μανικι του και περπατωντας με στυλ βγαινει απο το δωματιο κοπανωντας την πορτα.Αρπαζω μια παγοθηκη και την βαζω στο προσωπο μου.Ξαπλωνω στο κρεβατι και προσπαθω να με κανω να ξεχασω.Ξερω τι θα με κανει να ξεχαστω για λιγες ωρες.Ισως και παραμενω.







''Φερε λιγο ακομα...''Λεω ζαλισμενα στον τυπο που τωρα δεν θυμαμαι ουτε το ονομα του.Η εξταση εχει επιδρασει τελεια πανω μου.Χαμογελαω στον τυπο και εκεινος γελαει.


''Ξες ποσο θελω να τους σκοτωσω ολους;''Του λεω αλλα σιγουρα ουτε αυτος με ακουει.Το χερι μου νομιζω τρεμει.



''Και γαμωτο νιωθω τοσο μονος , θελω την Καθριν και....''Σταματαω.''Και θελω να γαμησω τοσο την παρθενα Εβελιν.Μα δεν μπορω την συμπαθω.Και ξες φιλε οταν συμπαθω καποια δεν την γαμαω...αλλα της κανω ερωτα...''Μου δινει λιγο απο τσιγαρο του που δεν ξερω τι εχει μεσα.Παντως ειναι καλο ισως καλυτερο απο το χαπακι.Κατι μου λεει αλλα δεν εχω την δυναμη να τον ακουσω.



''Ο πατερας μου ειναι ενας γαμιολης και η μανα μου μια τσουλα.Η Καθριν ειναι μια πουτανα και εγω ειμαι ο καλος εδω περα φιλε μου...''Βαραω το στερνο μου και βηχω.


''Τους εχω βαρεθει ολους....''Κουναει το κεφαλι του σαν να συμφωνει και κλεινει σιγα σιγα τα ματια του περνωντας τον ο υπνος.


''Τι ωρα ειναι;''Μουρμουριζω βγαζωντας το κινητο μου.Οι αριθμοι στην οθονη ειναι τοσο θολοι.Πηγαινω στις επαφες και καλω τον Στεφαν.



''Ναι;''Η φωνη του ειναι διαφορετικη.


''Ελα να με παρεις...''Του λεω γελωντας.


''Ιθαν; Εσυ εισαι; Εισαι καλα;''Η φωνη του μου φαινεται τοσο παραμορφωμενη.


''Γαμωτο ελα να με παρεις.Δεν μπορω να παρω τα ποδια μου.''Του γκρινιαζω.


''Που εισαι;''Ξεφυσαει.


''Δεν θυμαμαι ρε μαλακα.''Γελαω.


''Σοαβαρα τωρα Ιθαν; Θυμησου.Δεν εχω πολυ χρονο θα γυρισουν οι γονεις μου και δεν θα μπορω να φυγω απο το σπιτι.''



''Μισο να σκευτω.''Κοιταζω γυρω μου.Ακουω την μουσικη.


''Ειμαι στο μπαρ που ειναι κοντα στο νηπιαγωγειο , ελα να με παρεις απο το υπογειο δεν μπορω να ανεβω ουτε τις σκαλες μονος...''Κλεινω το τηλεφωνο και το βαζω στην τσεπη μου με δυσκολια.Ο χρονος περναει βασανιστικα αργα και δεν εχω τι να κανω πανω σε αυτον τον καναπε.



''Ιθαν;''Ακουω την φωνη της Εβελιν.Γαμω την εξταση μου.


''Εδω...''Κουναω το χερι μου στον Στεφαν.Η μορφη της Εβελιν ειναι απο πανω μου.



''Οοο θεε μου τι πηρες;''Φωναζει με την φωνη της εβελιν.Γαμωτο ισως το παρατραβηξα.


''Ηρεμισε ρε φιλε.''Γελαω και δεν ξερω γιατι.


''Φιλε; Ιθαν καταλαβαινεις ποια ειμαι;''Τα παγωμενα της χερια ακουμπανε τα μαγουλα μου τρανταζωντας τα.


''Στεφαν σκασε και σηκωσε με.''Του λεω και προσπαθω να σηκωθω απο τον καναπε.Απομακρυνεται και νιωθω παγωμενο νερο στο προσωπο μου.Πιανω το προσωπο μου και ειναι υγρο.


''Γιατι μου εριξες νερο ρε μαλακα;''Κλαψουριζω , αυτο φτανει στα ορια της τρελας.



''Τι εχεις παρει; Φερε το κινητο σου να παρω τον Στεφαν να ερθει να σε μαζεψει , εγω παραδινομαι.''Λεει η φωνη της Εβελιν.Τριβω τα ματια μου και την βλεπω μπροστα μου με εναν ατσαλο κοτσο.Ψαχουλευει τις τσεπες μου με τα λεπτα της δαχτυλα και εγω καυλωνω αμεσως.



''Πριγκιπεσσα εσυ εισαι;''Πιανω το χερι της αλλα αυτη τραβεται παιρνωντας το κινητο μου.




''Στεφαν;''Την ακουω να λεει.


''Ειμαι η Εβελιν....''Χανω την επαφη με το περιβαλλον κλεινωντας τα ματια μου.




Το βαρος μου τραβεται μπροστα.Ανοιγω τα ματια μου.Περπαταω χωρις να κουναω τα ποδια μου.Βλεπω τα μαυρα μαλλια του Στεφαν.


''Στεφαν εσυ εισαι;''Προσπαθω να τον κοιταξω στα ματια.


''Ναι ρε βλακα , δεν ειπαμε τελος με αυτες τις πιπες.''Νομιζω με μαλωνει.Με βαζει στην θεση του συνοδηγου.Κοιταζω στον καθρεφτη κι βλεπω την Εβελιν.


''Εχω παραισθησεις ή αυτη ειναι η Εβελιν;''Μουρμουριζω στον Στεφαν.Κοιταζει πισω και γελαει.


''Η Εβελιν ειναι ξυπνα.''Με σκουνταει γελωντας.Γυριζω προς τα πισω και ακουμπαω την Εβελιν για να σιγουρευτω οτι ειναι αυτη.Οντως πιανω τα κρυα της χερια.


''Τι θελει αυτη εδω;''Ρωταω σαν να μην ειναι μπροστα.


''Εσυ την πηρες.''Μου λεει η στεφαν.


''Εσενα πηρα.''Κλεινω τα ματια μου.Τα παντα κινουνται.''Εβελιν;''Εχω αναγκη να ακουσω την φωνη της.



''Ναι;''Λεει με χαμηλη φωνη.


''Εισαι εδω;''Θελω να σιγουρευτω.