''Τι ειναι αυτο;''Ρωταει η Τζορτζια αμεσως δειχνωντας αυτο το χοντρο βιβλιο.Ξεροκαταπινω και τρεχω προς το βιβλιο.Το σηκωνω και το κρυβω πισω απο την πλατη μου.Νττρεπομαι να της πω οτι θα διαβασω ενα βιβλιο.Ειναι οτι πιο χαζο υπαρχει και ειδικα αν αυτο το βιβλιο περιεχει κοριτσιστικα πραγματα οπως νυχια-περιοδος-σπυρακια-νευρα....
''Τιποτα , πρεπει να φυγεις...''Της λεω και κανω πισω βηματα προς την πορτα.Την χρησιμοποιησα αρα τωρα μου ειναι αχρηστη.
''Να φυγω;''Σταυρωνει τα χερια της.''Μολις ηρθα.''Λεει στρισγκιλιζωντας.''Και ειμαι το κοριτσι σου.''Λεει με τοση σιγουρια που αρχιζω να γελαω δυνατα.Το γελιο μου κανει αντιλαλω στο χολ και ολο αυτο εχει τοση πλακα.
''Κοριτσι μου;''Την ρωταω γελωντας.''Οοο ελα Τζορτζια σε ειχα για πιο εξυπνη.''Την δειχνω με το δαχτυλο μου.Ανοιγκλεινει τα ματια της μερικες φορες πριν μιλησει.
''Ποσες φορες νομιζεις οτι μπορεις να με πληγωσεις;''Λεει και θελω να γελασω κι αλλο.Δαγκωνω δυνατα τα χειλια μου και ξεροβηχω.
''Απλως φυγε.''Λεω χαμογελωντας.
''Δεν θα ξανασχοληθω μαζι σου παλιοναρκωμανη.''Με σμπρωχνει με το χερι της.Γυριζει την πλατη της και φευγει κουνωντας τον μεγαλο της κωλο.
Ανοιγω την πορτα και μπαινω μεσα στο σπιτι.Εμφανιζω το βιβλιο απο την πλατη μου.'After.' Γραφει με μεγαλα κεφαλαια γραμματα.Εχει παρα πολλες σελιδες.Ισως να διαβασω την αρχη και μετα παω κατευθειαν στο τελος καταλαβω πιο πολλα.Φερνω το βιβλιο κοντα στα ρουθουνια μου αθελα μου.Μυριζει ...Εβελιν.Οχι καποιο βαρυ αρωμα ή αποσμητικο απλως μυριζει Εβελιν.
Ξαπλωνω στο κρεβατι και ξεκιναω να διαβαζω την πρωτη σελιδα...
Σηκωνω το κεφαλι μου.Κοιταζω την ωρα.Τι στο διαολο! Εχουν περασει 3 ωρες απο την ζωη μου διαβαζωντας ενα βιβλιο.Αλλα ειναι τοσο.. τοσο...πορωτικο θες να μαθεις τι θα γινει στην επομενη σελιδα τοσο πολυ.Και η Τεσσα οντως φανταζομαι οτι ειναι καυτη.Και παρ'ολο που δεν πιστευα οτι καποιος μπορει να περιγραψει μια 'φαση' τοσο καλα η συγγραφεας το κανει.Εχει πολλες λεπτομεριες που σου κεντριζουν το ενδιαφερον.
Πηγαινω τουαλετα και πινω λιγο παγωμενο νερο απο το ψυγειο.Ισως θα επρεπε να σταματησω να διαβαζω αλλα δεν μπορω να αντισταθω αληθεια.Το βιβλιο ειναι πανω στο κρεβατι και με κοιταζει και ταυτοχρονα με παρακαλαει να το διαβασω μα εχω να κανω και μια εργασια.Ποοο ειναι βλακεια...γιατι κολλησα με αυτην την βλακεια;
Θα διαβασω ακομα 10 σελιδες και μετα θα κανω την εργασια και μετα μπορω να βγω μια βολτα με τον Στεφαν.Και ισως παρω τηλεφωνο την μικρη Εβελιν...
''Να σε πω...''Μου λεει ξανφινα ο Στεφαν σβηνωντας το τσιγαρο του.
''Τι;''Ρουφαω μια μικρη ρουφηξια.Τωρα δεν εχω πολυ ορεξη.
''Με ρωτουσε η Νενα για εσενα...''Με κοιταζει λοξα.
''Ακομα τραβιεσαι με την Νενα ρε;''Τον σκουνταω πονηρα.
''Ναι αλλα αλλο ειναι το θεμα μου...''Λεει σοβαρα και σοβαρευω και εγω.
''Ποιο ειναι το θεμα σου λοιπον;..''
''Ρωτουσε αν εχεις κοπελα...''Εβελιν.Σημερα.Τζορτζια.Ολα συνδεονται.
''Η Εβελιν την εβαλε...''Λεω με ενα αυτοαερκο χαμογελο.
''Εισαι σιγουρος;''Σμιγει τα φρυδια του.
''Φυσικα , ηθελε να σε ψαρεψει.Εσυ τι ειπες.''Θα ηθελα πολυ να απαντησε οτι εχω αλλα απο την αλλη δεν θελω να... στεναχωριεται.Ειδικα για μενα.Που ξερουνε ολοι οτι ειμαι μαλακας.
''Ειπα οτι δεν εχεις φυσικα αλλα αν θελεις μπορω να τ...''Τον διακοπτω.
''Οχι δεν χρειαζεται.''Του δινω το τσιγαρο στα δαχτυλα και σηκωνομαι ορθιος κουμπωνοντας το μπουφαν μου.
''Σε πειραζει να φυγω;''Τον ρωταω και εκεινος συνοφριωνεται.
''Που θα πας;''
''Ελεγα να παιξω λιγο με το παιχνιδι μου...''Λεω σοβαρος.Δεν ξερω αν ειναι πραγματικα παιχνιδι μου..
''Καλο παιξιμο τοτε...''Μου λεει γελωντας.Κανω αναστροφη και περπαταω μεχρι το σπιτι της.Στεκομαι στο απεναντι πεζοδρομιο απο το σπιτι της.Βγαζω το κινητο μου εξω και καλω το ονομα της.
''Ναι;''Ακουγεται μια διαφορετικη φωνη.Η μαμα της.Το κλεινω αμεσως και το βαζω μεσα στην τσεπη μου.Ισως δεν επρεπε να δει οτι πηρα την κορη της..
Η πορτα του σπιτιου της ανοιγει αμεσως .Μια κοντη γυναικα βγαινει εξω με μια σακουλα σκουπιδιων.Μπαινει μεσα σε ενα μαυρο μικρο αυτοκινητο και βαζει μπρος.Χωρις να το πολυ σκευτω ξανακαλω το νουμερο της Εβελιν.
''Τι θες;''Αυτη ειναι σιγουρα η Εβελιν.
''Εισαι μονη;''Την ρωταω.Ισως ειναι μεσα ο μπαμπας της αλλα δεν βλεπω αλλο αυτοκινητο και η μαμα της εφυγε.
''Παραταμε Ιθαν...''Λεει ξεφυσωντας.
''Οκ αν δεν μου πεις θα ερθω σπιτι σου για να δω απο μονος μου.''Λεω ψεματα αφου αυτο θα το κανω ετσι κι αλλιως.
''Μονη ειμαι ενταξει τωρα;''Λεει λιγο πιο δυνατα.Κλεινω το τηλεφωνο και περναω τον δρομο.Που να ηξερε οτι ειμαι εξω απο το σπιτι της.Κανω τον κυκλο του σπιτιου της και βλεπω την πισω πορτα.Κοιταζω απο το πλαινο παραθυρο και βλεπω οτι ειναι ανοιχτη για καλη μου τυχη.Ανοιγω σιγανα την πορτα και μπαινω μεσα πολυ αθορυβα.Ειμαι αρκετα εκπαιδευμενος .
Το σπιτι μυριζει κοκκινιστο ή κατι τετοιο.Προχωραω απο την κουζινα στο σαλονι.Δεν ειναι κανεις.Κοιταζω προς της σκαλες.Ειναι θεοσκοτεινες.Πρεπει να κανω γρηγορα δεν ξερω ποτε θα γυρισουν οι γονεις της.Χωρις να το ξανασκευτω ανεβαινω τις σκαλες με γρηγορο βημα.Δεν ακουγεται τιποτα πανω στον οροφο.Βρησκω εναν διακοπτη στον τοιχο και τον ανοιγω.Ο διαδρομος φωτιζεται λιγο.Ειναι ενα απλος συνηθισμενος διαδρομος.Ακουω εναν θορυβο μεσα απο ενα δωματιο.Πλησιαζω το αυτι μου στην πορτα και ακουω το μουρμουριτο της Εβελιν.Ακουμπαω το δροσερο χερουλι και το ανοιγω ισα ισα για να βλεπω μια χαραμαδα.
Κοιταζω με πολυ δυσκολια.Παντως μπορω να καταλαβω οτι ειναι η Εβελιν και σιγουρα ξαπλωμενη πανω στο κεφαλι της.Χαμογελαω σατανικα και ανοιγω σιγα σιγα την πορτα.Την κοιταζω.Φοραει μαυρα ακουστικα και μπροστα της εχει ενα κοκκινοπο βιβλιο.
''Εβελιν;''Μολις την ρωταω τα ματια της πεφτουν πανω μου.Τσιριζει δυνατα και το βιβλιο πεφτει στο πατωμα.
''Εγω ειμαι ηρεμισε.''Την πλησιαζω αλλα με την σταση του σωματος της με σταματαει.
''Τι κανεις εδω μεσα; Πως μπηκες πας καλα;''Τσιριζει.''Η μαμα μου θα ερθει σε λιγο.Οοο θεε μου αν σε δει εδω μεσα τι θα της πω...''Καθως μιλαει αγχωμενα εχω φτασει ακριβως μπροστα της.''Δεν θελω να μαθει οτι συναναστρεφομαι μαζι σου.Εχασε τον πατερα της και αν μαθει και αυτο θα τρελαθει...''Φλυαρει και βρεχει τα χειλια της με το σαλιο της αρκετα συχνα.Γαμωτο πολυ συχνα.''Και ο πατερας μου.Γαμωτο Ιθαν πρεπει να φ....''Αρπαζω το κεφαλι της και την φιλαω δυνατα ζωτωντας αμεσως την γλωσσα της.Αντιστεκεται σαν θηριο.Ξεκολλαει απο πανω μου και αμεσως με σφαλιαριζει δυνατα.
''Τι στον διαολο κανεις;''Μου φωναζει και εγω ανοιγοκλεινω τα ματια μου.Με αρνηθηκε παλι;
Δεν ξερω τι να πω.
''Απλως...''Παω να πω αλλα με διακοπτει αμεσως.
''Τι απλως; Σου εχω δωσει τετοιο δικαιωμα για να με φιλας; ''Δειχνει τον ευατο της.Στραβοκαταπινω.Με εχει φερει σε δυσκολη θεση.Πρωτη φορα καποια με φερνει σε τετοια θεση.Ουτε η Καθριν.
''Δεν....''Ξεκιναω να λεω αλλα δεν με αφηνει παλι.
''Δεν τι; Μην τολμισεις και με ξαναφιλησεις και μην τολμισεις και με ξανακουμπησεις καπου που δεν θελω.''Σιγουρα εννοει οτι ειχε γινει στο υπογειο του Στεφαν αλλα και στο αυτοκινητο μου.
''Νομιζα οτι θα ηθελες.''Λεω γρηγορα.
''Νομιζες; Νομιζες τι; Οτι θα σου καθησω ; Ή οτι θα σε φιλησω;Ή θα τρεχω απο πισω σου; Κανεις λαθος αν νομιζες κατι τετοιο.Εισαι ενας ναρκωμανης κανεις ακομα και εμποριο και εισαι τοσο αχρηστος που δεν εχεις κανει τιποτα στην ζωη σου περα απο ενα οικονομικο Πανεπιστιμιο που ειμαι σιγουρη οτι ο μπαμπακας σου σε εβαλε εκει μεσα..''Μου φωναζει και τα γαλανα της ματια πετανε σπιθες μαζι και με το στομα της.Κλεινω για μια στιγμη τα ματια μου πληγωμενος απο τα λογια της.Κανω μερικα βηματα πισω και σκονταφτω στο κρεβατι της.Δεν την κοιταζω , γυριζω την πλατη μου και βγαινω απο το δωματιο της σχεδον τρεχωντας.
''Ιθαν....''Ακουω να με φωναζει καθως βγαινω απο την μπροστινη πορτα.
''Ιθαν γυρνα πισω...''Ειναι τα τελευταια λογια που ακουω πριν χαθω μεσα στα σκοτεινα στενα...
_______________________________________________________________________________________
Εβαλα ενα μικρουλι γιατι επρεπε να ξεδωσω λιγο.Πρεπει να διαβασω γαλλικα γκρρρ.Anyway love ya.<3
YOU ARE READING
Fireproof Hearts.
Teen FictionΜπορεις να αρνηθείς τον έρωτα; Μπορείς να πείς όχι στην αγάπη; Αντέχεις την φωτία; Μια φορά ηταν αρκετή για τον Ίθαν. Ατίθασος και κυρίως ζόρικος. Δεν τον ένοιαζαν οι άλλοι μονάχα ο εαυτός του. Η Έβελιν , ενα φαινομενικά συνηθισμένο κορίτσι. Κανείς...