Fireproof Hearts.

Part 4

Το στομα της ανοιγει ελαφρα .Το κατω χειλος της ειναι λιγο μεγαλητερο απο το πανω.Γαμωτο ακομα και αυτο ειναι σεξι.


''Δεν θα εβγαινα ποτε μαζι σου.''Στριγκλιζει κανοντας ενα βημα πισω.


''Δεν σου ζητησα να βγουμε.''Λεω γελωντας.''Σε ρωτησα απλως τι θα κανεις το βραδυ.Τι νομιζες οτι εγω θα εβγαινα ποτε μαζι σου; Ειπαμε οτι λες αστεια αλλα οχι και τοσα!''Χτυπαω παλαμακια καθως γελαω.


Χωρις να με βρισει ή οτιδιποτε αλλο φευγει προχωροντας στον διαδρομο. Με εγραψε παλι; Ισως απλως την στεναχωρησα.Αν και δεν φανηκε στεναχωρημενη. Τελος παντων σημερα εχει καλη μερα ισως την δω στο κεντρο.Κλεινω την πορτα της πληροφορικης και βγαινω στην αυλη εντοπιζωντας τον Στεφαν.Αναμεσα στα ποδια του βρισκετε μια κοπελα με μαυρα μαλλια.Του φιλαει τον λαιμο μεχρι που καταλαβεινει οτι στεκομαι απο πισω τους.


''Οκ φτανει.''Λεω καπως αηδιασμενος.


''Οπ γεια σου χαλαστρα.''Μου λεει ο Στεφαν.''Εξαφανισου , δεν βλεπεις οτι διακοπτεις;''Δειχνει την κοπελα που καθεται πανω του.


''Οοο καλα συνεχιστε θα καθομαι εδω διπλα.Δεν εχω ορεξη να παω σπιτι.''Καθομαι λιγο πιο διπλα.


''Σοβαρα ρε μαλακα;''Σηκωνει την κοπελα απο τα ποδια του.Κοιταζω την κοπελα.Ειναι ομορφουλα.


''Νενα.''Δινει το χερι της.

''Ιθαν.''Δεν μπαινω στον κοπο να ακουμπησω το χερι της.


''Μην τον παρεξηγεις.''Λεει ο Στεφαν κοιτωντας με- με μισο ματι.


''Οχι καλε.''Καθεται κολλητα στον Στεφαν.


Το κινητο μου χτυπαει.Το σηκωνω απευθειας μολις βλεπω το ονομα.


''Ηρθε;''Ρωταω κοφτα.


''Ναι.Σε 10 λεπτα στον παλιο σταθμο των τρενων.Μην αργησεις.''Ακουω την φωνη στο ακουστικο.Το κλεινω χαμογελωντας στραβα.


''Πρεπει να φυγω.''Λεω κυριως στον Στεφαν.


''Τι εγινε;''Ρωταει καθως η κοπελα ξανακαθεται πανω του.


''Ηρθε.''Λεω και πηδαω τα καγκελα του λυκειου.Μπαινω στο αυτοκινητο μου που ηταν παρκαρισμενο εξω απο το πανεπιστιμιο.Οδηγω γρηγορα μεχρι τον παλιο σταθμο χωρις να δινω ιδιεταιρη σημασια στα κοκκινα φαναρια.


Δυο 4x4 Jeep ειναι παρκαρισμενα εξω απο την καμμενη εισοδο.Μπαινω μεσα με σηκωμενο το κεφαλι.Σε αυτες τις δουλειες πρεπει να το παιζεις δυσκολος.


''Karl.''Ακουω το επιθετο μου.Γυριζω και βλεπω τον Μεγαλο.


''Εφτασα.Που ειναι;''Χωρις πολλα λογια.Ετσι μαθαινουν τις αδυναμιες σου και μετα οταν ερθει η ωρα να σε διωξουνε σε διωχνουν χωρις καμια δυσκολια.Ολους τους διωχνουν.Το διωχνω σημενει σκοτωνω.Υπαρχουν βεβαια και οι τυχεροι.Ευχομαι να ειμαι ενας απο αυτους.


''Εδω.''Δειχνει τον χαρτοφυλακα που εχει στα χερια του.Τον αφηνει πανω στο μοναδικο ξυλινο τραπεζακι που υπαρχει σε αυτον τον τοσο αδειο χωρο.


''Οπως ξερεις.Δυο ανατολικα και τρεια δυτικα.Προσεξε μην τα μπερδεψεις μικρε.Αλλιως ξερεις.''Βαραει το χερι του στο οπλο που εχει στην μεση του.Αν δεν φορουσε τα γυαλια θα ελεγα με ευκολια οτι με κοιταζει καταματα.


''Ξερετε ποτε δεν θα κανω λαθος Μεγαλε.''Τον διαβεβαιωνω αρπαζωντας τον χαρτοφυλακα.


Νευει και παει να φυγει.''Τα λεφτα μου;''Ρωταω καπως πιο αδυναμα απ'οτι συνηθως.


''Ειναι στην θεση του συνοδηγου.Προσεξε μην τα ξοδεψεις σε μαλακιες παλι.''Βγαινει απο την πισω πορτα και με αφηνει μονο στον τεραστιο χωρο.Κοιταζω τον χαρτοφυλακα και αναπνεω.Πρεπει να αρχισω την μεταφορα σημερα κι ολας.Οι 'πελατες' θα ειναι ανυπομονοι.Αφηνω ξανα τον χαρτοφυλακα πανω στο τραπεζι και την ανοιγω.Τα διαχωριστικα που υπαρχουν μεσα με διευκολυνουν.Καναβη , κοκαίνη , οπιο , Lsd τα παντα.Τριβω τα χερια μου και ξανακλεινω την βαλιτσα.Τρεχω μεχρι το αυτοκινητο.Κοιταζω 'λαιμαργα' την θεση του συνοδηγου.Μια χαρτινη σακουλα στεκεται εκει.την πιανω στα χερια μου καθως αφηνω τον χαρτοφυλακα στο πισω καθισμα.


Λεφτα , πολλα λεφτα.Οπως καθε φορα ο μεγαλος ειναι γενναιοδωρος.Βαζω μπρος πηγαινωντας σε ενα μπαρ ανατολικα του Amster.Μπαινω μεσα και ο καπνος απο μαυρο γεμιζει τα ρουθουνια μου.Το αφεντικο εμφανιζεται ακριβως μπροστα μου.


''Απο εδω.''Μου λεει οπως καθε φορα.Ανεβαινουμε στο γραφειο του.Χωρις να πω πολλα πεταω στο ξυλινο γραφειο του την καθιερωμενη παραγγελια του.



''Ειναι καλα;''Στριβει το βρωμερο μουστακι του.


''Μονο πρωτης ποιοτητας.''Λεω κοιτωντας τον στα ματια.


''Εξοχα...''Χαμογελαει κοιτωντας τα ναρκωτικα.''Παρε αυτα.''Ανοιγει ενα συρταρι και μου πεταει δυο πουγκια με χαρτονομισματα μεσα.


''Να τα μετρησω;''Τον ρωταω με σηκωμενο φρυδι.


''Ειμαστε χρονια πελατες.Δεν θα σας εκλεβα ποτε.''Πινει μια γουλια απο το ουισκι του.


''Ξες που θα βρεθεις αν το κανεις ποτε.Βασικα δεν θα βρεθεις.Τοσο κομμενος θα εισαι.''Προσπαθω να τον φοβισω.Ξεροκαταπινει και χαμογελαει με δυσκολια.


''Ενταξει Καρλ μπορεις να φυγεις τωρα.''Κουναει το χερι του προς την πορτα.Νευω χαμογελωντας τρομακτικα και υστερα προχωραω προς την πορτα.Βγαινω απο το μαγαζι και μπαινω στο αυτοκινητο.Αφηνω τα χρηματα κατω απο το καθισμα του συνοδηγου και βαζω μπρος το αμαξι.Μια κοπελα με ξανθα μαλλια περναει απο μπροστα μου. Τα ξερω αυτα τα μαλλια.Βγαινω απο το αυτοκινητο κλειδωνοντας τον. Ακολουθω την κοπελα που ειμαι σιγουρος οτι ειναι η Εβελιν.Ισως θα μπορουσα να μαθω που μενει και μετα να την ενοχλω. Θα ειχε πλακα.Προχωραει και στριβει μεσα σε μια πολυκατοικια.Πριν κλεισει η πορτα ορμαω και μπαινω μεσα στην πολυκατοικια.Ξαφνικα γυριζει και με κοιταζει.Φοραει κιτρινα ακουστικα στα αυτια της.Χαμηλωνει τον ηχο και με κοιταζει εξεταστικα.


''Τι κανεις εσυ εδω;''Ρωταει καχυποπτα.


''Οτι κανεις και εσυ.''Δεν ξερω τι κανει εδω , ισως ειναι το σπιτι της σε αυτη την πολυκατοικια.


''Μιλας σοβαρα;''Εχει μεινει με το στομα ανοιχτο.Μηπως ειναι κανα στριπτιτζαδικο; Δεν νομιζω δεν θα πηγαινε αυτη σε τετοια μερη.


''Σοβαροτατα γιατι οχι;''Βαζω τα χερια μου μεσα στις τσεπες του μπουφαν.


''Δεν σε ειχα για τετοιο ατομο.''Κουναει το κεφαλι της και ανεβαινε τις σκαλες.Την ακολουθω απο πισω της.Στον πρωτο οροφο σταματαει εξω απο μια πορτα.Ακουγονται παιδικες φωνες απο μεσα.Οχι ρε πουστη μου.Καλυτερα να τρεξω να φυγω.


''Ποιος μας ηρθε;''Μια ηλικιωμενη γυναικα ανοιγει διαπλατα την πορτα.Παω να φυγω μια πισω βηματα ομως με το βλεμμα της με σταματαει.


''Ποιος ειναι αυτος ο ομορφος νεαρος; Εβελιν εσυ τον εφερες εδω;''Πολλα παιδακια ερχονται και με κοιταζουν με ορθανοιχτα ματια.


''Οχι , μονος του.''Βλεπω το χαμογελο της.''Ας αφησουμε τα λογια ηρθε η ωρα για παιχνιδι .Σωστα Ιθαν;''Γυριζει και με κοιταζει.Νευω με μεγαλη δυσκολια και περναω μεσα στο μικρο παιδικο χαμο.Παιχνιδια , και αλλα παιχινιδια.Φωνες τσιριδες , κλαματα .Τι στον πουτσο κανω εδω;



''Ιθαν;''Με ρωταει η ηλικωμενη γυναικα που δεν ξερω καν το ονομα της.


''Ναι;''Λεω ξεφυσωντας.


''Μιας που εισαι ψηλος με βοηθας σε κατι;''Ισα που την ακουω απο τις φωνες.


''Εε ναι;''Δεν ειμαι και σιγουρος.


''Ελα εδω.''Με σμπρωχνει με το χερι της.Μου δινει μια λαμπα στο χερι.


''Αλλαξε αυτην στο σαλονι.''Με διαταζει ευγενικα.Ενταξει αυτο ειναι ευκολο.


''Τι θα κανεις εκει;''ενα αφρικανακι με ρωταει.


''Θα αλλαξω την λαμπα;''ρωταω ειρωνικα .Η Εβελιν με ακουει και κανει μια γκριματσα.Πρεπει να φυγω απο εδω μεσα.


''Και πως θα την αλλαξεις;''Συνεχιζει τις ερωτησεις.Σκασμενο.


''Με τα χερια μου;''Το ειρωνευομαι παλι.


''Ιθαν ...''Με φωναζει η Εβελιν.''Ελα να σου πω λιγο.''Πηγαινω στο μερος της .Με σερνει μεχρι ενα μικρο δωματακι.Κλεινει την πορτα πισω της και με κοιταζει καταματα.


''Φυγε.''Μου λεει νευριασμενα.''Δεν ξερω για ποιον λογο ηρθες εδω. Ή για ποιον λογο με ακολουθησες παντως θελω να φυγεις.Αυτο το παιδακι που ειρωνευεσαι δεν εχει πατερα και η μητερα του ειναι στην Αφρικη δουλευωντας σαν κανενα ζωο για να μεγαλωσει αυτο το αγορακι που κοροιδεψες.Για αυτο κοψε τις μαλακιες και φυγε απο  εδω.''Βαραει με το χερι της την πορτα.Μου δειχνει ακομα μια φορα τον νευριασμενο της εαυτο οπως το πρωι.Που μου ειπε να γαμηθω. Και απο την αλλη βοηθαει παιδια μεταναστων. Σαν να ειναι δυο ανθρωποι.Εγω εχω μονο την πλευρα του 'Αι γαμησου.' η αλλη δεν υπαρχει καν.



''Ενταξει , δεν θα του ξαναμιλησω ετσι.''Δεχομαι την μαλακια μου.