Fireproof Hearts.

Part 34

Ξεκλειδωνω γρηγορα το αυτοκινητο.''Φυσικα και δεν σκεφτεσαι τιποτα εσυ περα απο τον καταστροφικο σου εαυτο.!!'' Καταστροφικος.Αυτο ειμαι. Ο Ραμέλ , ο Τζοναθαν , η μαμα μου , η Καθριν.Ολοι τους ειναι δυστιχισμενοι εξατιας μου.

''Ιθαν.''Ακουω την φωνη της Εβελιν απο πισω μου.

Πιανω το χερουλι της πορτας.Ειναι παγωμενο.Οπως και η καρδια μου.

''Δεν το εννοουσα!''Φωναζει ξανα.

''Αντε και γαμησου.''Κλοτσαω με το ποδι μου την πορτα.''Το οτι δεν ειμαι σαν και εσενα.Ενα τελειο κοριτσι με μια μητερα και εναν πατερα που με αγαπανε δεν σημαινει οτι δεν εχω καρδια.'Η οτι μπορεις να λες τετοια πραγματα.Εγω και εσυ τελειωσαμε. Τωρα πανε στην γλυκια σου μανουλα και κλαψε και πες της οτι ησουν με τον γαμιολη τον Τζεικομπ και αλλαξε η φωνη του ή οτι δεν καταλαβε καλα.Και αν δεν σε πιστεψει ορκισου και πες οτι ηταν ο Τζεικομπ.Και πες και στον γλυκο σου πατερα οτι ειστε μονο φιλοι με τον Τζεικομπ να μην ανησυχει μηπως κανεις παρεα με κανεναν αλητη σαν και εμενα.Και πανε ακου την μουσικη σου και διαβασε τις βλακειες που διαβαζεις.''Ανοιγω την πορτα και μπαινω μεσα.Κοιταζω εξω απο το παραθυρο. Τα ξανθα της μαλλια ειναι μπροστα στο προσωπο της κολημενα σχεδον απο τα δακρυα της.Νομιζω μπορω να ακουσω το κλαμα της.'Καταστροφικος' Ισως ειναι καλυτερα να μην την καταστρεψω και αυτην.

Γκαζωνω και βγαινω απο το παρκινγκ σε κλασματα του δευτερολεπτου.Τρεχω στην εθνικη οδο .Σριβω προς μια εξοδο και μεσα σε λιγα λεπτα βρισκομαι εξω απο το σπιτι του Στεφαν.Κατεβαινω απο το αυτοκινητο χωρις να το κλειδωσω.

Χτυπαω το κουδουνι πολλες φορες.Η πορτα ανοιγει σιγα-σιγα.Η μικρη Μπελλα με κοιταζει αθωα.

''Ειναι εδω ο Στεφαν;''Ρωταω εξοργισμενος.

''Ναι αλλα...''Δεν σκευτομαι τιποτα.Σμπρωχνω την πορτα δυνατα και ανεβαινω τα σκαλια.Φτανω στην πορτα του δωματιου της.Χωρις να χτυπησω την ανοιγω.

Η φορα μου σταματαει οταν βλεπω ενα μελαχρινο κοριτσι πανω στα ποδια του Στεφαν.Ευτυχως ειναι ντυμενοι και οι δυο.

''Ξεκουμπησου.''Μπαινω μεσα.Τα μποτακια μου κανουν πολυ θορυβο σε αυτο το ξυλο.

''Οπα μεγαλε τι εγινε; Δεν βλεπεις οτι ειμαι απασχολημενος;''Η κοπελα κατεβαινει απο τα ποδια του βιαστικα.

''Δεν με νοιαζει.Εξω , εξω!''Πεταω το μπουφαν της κοπελας εξω απο το δωματιο.

''Ενταξει μην φωναζεις.''Λεει αυτη νευριασμενη.''Μαλακα.''Βγαινει εξω κλεινωντας την πορτα.