Fireproof Hearts.

Part 23

''Που θα παμε;''Με ρωταει γελωντας καθως βαζει την ζωνη της.


''Μην εισαι ανυπομονη.''Της λεω χαμογελωντας.Βαζω μπρος και ξεκιναω.


..



''Να βγαλω τα παπουτσια μου;''Με ρωταει αμεσως μολις μπαινουμε στο σαλονι.


''Οχι θα τα χρειαστεις.''Δενω ξανα τα χερια μας και την οδηγω προς το βοηθιτικο δωματιακι.Εδω μεσα γινετε ενας χαμος. Ξεσκονοπανα , ηλεκτρικες , παλια επιπλα οτι μπορεις να φανταστεις.Αρπαζω την ασημενια σκαλα και την βαζω κατω απο το ανοιγμα.


''Που οδηγει αυτο;''Με ρωταει ανυπομονα.Δεν δειχνει φοβισμενη , ουτε μουντη , ειναι απλως ομορφη και χαριτωμενη με την εκφραση που εχει.


''Θα δεις , απλως κρατας την σκαλα.''Της λεω και τεντωνω την σκαλα.Κανει οτι της λεω και εγω ανεβαινω τα πρωτα δυο σκαλια. Ανοιγω το σχισμα στην οροφη και αμεσως παγωμενος αερας ερχεται στο προσωπο μου.


''Κουμπωσε το μπουφαν σου.''Την συμβουλευω.Ακουω τον ηχο του φερμουαρ της.Ανεβαινω τα σκαλια ενα ενα προσεκτικα και παταω στα κεραμυδια.''Ανεβα και εσυ.''Τεντωνω το χερι μου περιμενωντας να το πιασει.Ανεβαινει τις σκαλες χωρις δισταγμο.Αρπαζει το χερι μου και εγω την τραβαω προς τα εξω.Αμεσως κοιταζει εξω. Μενει στο ιδιο σημειο βαλσαμωμενη. Το χερι της ακομα ειναι δεμενο με το δικο μου και το στομα της εχει ανοιξει αρκετα.Ανοιγκλεινει μερικες φορες τα ματια της και υστερα κοιταζει εμενα.


''Με εκπλησεις.''Με πλησιαζει και με φιλαει στο στομα. Απομακρυνομαι παραξενεμενος.Ηταν πολυ αποτομο ετσι απλα να με φιλησει.Παντα υπηρχε καποιο λογος και συνηθως ειναι για να με ηρεμισει.Τωρα ομως γιατι να με φιλησει; Ξερω οτι της αρεσω...οοο απο ποτε σκευτομαι τοσο πολυ; Απλως με φιλησε τελος.



''Χαχα ναι.''Λεω αμηχανα και περπαταω μπροστα πανω στα κεραμιδια. Ειμαστε 4 πατωματα μακρυα απο τον δρομο.


''Ειναι πολυ ψηλα.''Λεει στριγκλιζωντας.Γυριζω πισω και βλεπω οτι παει να χασει την ισσοροπια της.Αμεσως της πιανω το χερι για να την ισσοροπισω.Τα χερια της ειναι πιο κρυα απο τα δικα μου.Κοιταζομαστε στα ματια και υστερα εγω προχωρω λιγο ακομα μεχρι να φτασω στην γωνια του οικοδομηματος.Καθομαι προσεκτικα και αυτη στηριζεται για να καθησει.


''Δεν φοβασαι;''Την ρωταω με σηκωμενο φρυδι.


''Εγω δεν πρεπει να φοβαμαι.Εσυ πρεπει.''Με πιανει και με ταρακουναει προς το κενο γελωντας.


''Μην κανεις τετοια εχω περισσοτερη δυναμη.''Την απειλω παιδιαστικα και γελαει κοιτωντας ψηλα στον γεματο ουρανο.Συννεφα , ισως θα μπορουσε να χιονισει οπως στις ταινιες αλλα δεν θελω αλλο κρυο.Ηδη αυτα τα κεραμιδια με εχουν παγωσει.Την ξανακοιταζω.Το βλεμμα της ειναι καρφωμενο στον ουρανο.



''τι σκευτετσαι;''Την ρωταω χαιδευοντας το μαγουλο της.



''Υπαρξιακα.''Γελαει.



''Καταλαβα...''Ξαπλωνω πισω στα κεραμυδια και βαζω τα χερια μου πισω απο το κεφαλι μου.Με μιμηται εχοντας την ιδια σταση.


''Σου λειπει η Καθριν;''Με ρωταει σιγανα.


''Ηταν καιρο μεσα στην καθημερινοτητα μου , και δεν ξερω αν μου λειπει , δεν ξερω...''Δεν ξερω αληθεια. Και πραγματικα νιωθω πολυ ανετα να μιλαω για την Καθριν μαζι της.Ξερω οτι της αρεσει να μιλαω για αυτην.Απλως δεν ξερω αν νιωθει  καπως.Ξερει οτι ποτε δεν θα φτασει στο σημειο που μου αρεσε η Καθριν.Το ξερει καλα.



''Ο χρονος θα δειξει.''Σταματαει.''Γιατι δεν την ψαχνεις;''Με ρωταει και βηχω ελαφρα.


''Να την ψαξω που; Εφυγε.Δεν ξερω που στο καλο πηγε.Απλως εφυγε.Ειναι απλως Εβελιν.''Μιλαω λιγο πιο δυνατα και αυτη μαζευεται πιο πολυ μακρυα μου.Δεν χρειαζεται να χαλαω την στιγμη.''Αλλα ειμαι σιγουρος οτι αυτη την στιγμη δεν μου λειπει.''Της λεω με νοημα και εκεινη χαμογελαει γλυκα.Ξερει οτι αυτη την στιγμη ειμαι πληρης με την δικια της παρουσια.Βγαζω απο τη τσεπη μου το κινητο.Κοιταζω την ωρα.Εχουμε ακομα μεχρι να την γυρισω σπιτι.Ανοιγω την καμερα και βγαζω με φλας την θεα.Πολλες αρχοντικες μονοκατοικιες και απο πανω ο ουρανος.Πολυ ομορφα.



''Ποσα πολλα σπιτια.''Μουρμουραει και γυριζω προς το μερος της.Σβηνω το φλας και ανοιγω την ρυθμιση για τις φωτογραφιες το βραδυ.Το κραταω χωρις να καταλαβαινει οτι την βγαζω φωτογραφιες.Πολλες.



''Τι εχει γινει με την μαμα σου;''Με ρωταει ξαφνικα και εκει σταματαω να την τραβαω.Αισθανομαι μια μικρη ζαλη ισως.



''Δεν ειναι ...''Σταματαω.''Δεν μπορω να σου πω.''Λεω μοναχα και ξαναξαπλωνω προς τα πισω.


''Οπως θες.''Ανασηκωνει τους ωμους της και υστερα σιωπα.Οταν γυρισω να την κοιταξω τα ματια της ειναι κλειστα. Βγαζω τα τσιγαρα μου και αναβω ενα.


Ο καπνος με χαλαρωνει.''Καπνιζεις;''Ρωταει με κλειστα ματια.Χαμογελαω αν και δεν με βλεπει δειχνει τοσο ομορφη.Ξενιαστη , χαρουμενη.


''Σπανια.''Λεω αοριστα.Μονο οταν εχω τις μαυρες μου. Δεν ξερω αν αυτη την στιγμη εχω τις μαυρες μου αλλα...νομιζω πως μου λειπει η Καθριν. Οοο δεν ξερω.Δεν ξερω γιατι παλι.Ζητω να φυγει απο μεσα μου ομως κανεις δεν με ακουει.



''Να το κοψεις.''Με συμβουλευει.Ακομα παραμενει με τα ματια της κλειστα.Σκυβω προς τα πανω της χωρις να με καταλαβει.Μονο οταν φτανω τοσο κοντα που η ανασα μου την ακουμπαει ανοιγει αποτομα τα ματια.Την φιλαω ευγενικα και προσπαθω να κρατησω το τσιγαρο μακρυα απο τα μαλλια της. Η σταση που ειμαι αυτη την στιγμη ειναι τοσο αβολη γιατι πρεπει να προσεχω μην πεσω..Απομακρυνομαι απο πανω της και νιωθω λιγο καλυτερα.Σαν κατι να γεμισε αυτο το κενο που ενιωθα.Μα ακομα ειναι εκει και παραμενει. Απλως ηθελα μια εξηγηση.


''Ξερω ειναι δυσκολα...''Μου λεει κοιτωντας με στα ματια.Τα δικα της ειναι βουρκωμενα.Ισως απο το κρυο.Δεν ξερω απο τι αλλο.


''Ποιο πραγμα;''Ρωταω μπερδεμενος.


''Κοιτα Ιθαν...''Σηκωνεται πιο πανω και δειχνει ετοιμη να πει κατι πολυ σημαντικο.''Ξερω οτι...απλως σου αρεσω και ξερεις οτι μου αρεσεις και εσυ , αλλα το να προσπαθεις να ξεχασεις την Καθριν με εμενα δεν ειναι καλο.Καταστρεφεις και εμενα αλλα και εσενα. Μην με ξανακουμπησεις πρωτου το θελεις πολυ και πρωτου νιωσεις κατι πραγματικο για με...''Την τραβαω πανω μου φιλωντας την.Ειμαι τοσο γαμημενα μπερδεμενος.Μολις της ειπα οτι ισως μου αρεσει και παραπανω απο το κανονικο.Αν ηταν μια κοινη κοπελα θα καταλαβαινε πολλα κι αλλα.Ακομα και οτι ειμαι ερωτευμενος μαζι της.Ξερω οτι αυτα που λεω και αυτα που ειπα πριν λιγη ωρα εξω απο το μπαρ ηταν λογια ανεξηγητα που απλως τα ελεγα.Αλλα δεν ξερω αν τα ελεγα εγω ή κατι αλλο μεσα μου.Ισως η αναγκη για την αποδοχη της.Η αναγκη να βρω κατι σταθερο να κρατηθω.



Με σταματαει για να παρει ανασα.''Οκ.''Γελαει ντροπαλα.



''Λοιπον...''Λεει και ξανακαθεται πισω.''Πρεπει να σου δωσω το δευτερο βιβλιο του After.''Λεει καπως ενθουσιασμενη.


''Το εχεις;''Μα ποσα βιβλια εχει;


''Ναι φυσικα , απλώς θυμησε μου να στο δωσω.''Χαμογελαει και κοιταζει το μισοτελειωμενο τσιγαρο που μπαινει στο στομα μου.


''Θελεις;''την ρωταω.


''Οχι ,οχι.''Κουναει αρνητικα το κεφαλι της.



''Με πηραν τηλεφωνο πρεπει να φυγω.''Λεω αγχωμενα και εκεινει ερχεται πανω μου φιλωντας με δυνατα σαν να προσπαθει να τραβηξει το αγχος μου.



''Ολα θα πανε καλα μωρο μου. Απλως να δειχνεις φυσιολογικος και προσπαθησε να τους φοβισεις.Σου υποσχομαι οτι ολα θα πανε καλα.Αν συμβει τιποτα παρε εμενα πρωτα καλα;''Με ξαναφιλαει για μερικα δευτερολεπτα.



''Ναι.''Παιρνω βαθιες ανασες.


''Σκεψου τα λεφτα, θα μεσοβαλισω για να παρεις λιγα ακομα.''Μου μοιαζει σαν υποσχεση.


''Μετα απο αυτην την δουλεια δεν θελω να ξαναμπλεχτω.''Της λεω σοβαρος.


''Ο Στεφαν ειπε πως ειναι πανευκολο χαλαρωσε ρε Ιθαν.''Δειχνει θυμωμενη.Δεν καταλαβαινω .Της εξηγησα απο την αρχη οτι θα εκανα μοναχα μια παραδοση.


''Καθριν....''Προσπαθω να με ηρεμισω.''Σου εξηγηθηκα , αυτο και τελος.''Βαραω το χερι μου στο τραπεζι.



''Θα σε δω μολις παρεις τα λεφτα.''Λεει με υφος.Γυρναει την πλατη της και σταυρωνει τα χερια της.


''Δεν εχουν αξια τα λεφτα για μενα το ξερεις.''Πηγαινω απο πισω της ομως αμεσως απομακρυνεται.


''Εχουν.Για ολους εχουν.Για αυτο φυγε , δεν θελω να αργησεις.Και παρε και το οπλο μαζι σου.''Δειχνει πιο χαλαρωμενη τωρα.


''Καλα...''Ξεφυσαω.


''Να προσεχεις.''Μουρμουραει πριν βγω απο την πορτα.



''Ει.''Νιωθω ενα τσιμπηκα στο χερι μου.Κουναω το κεφαλι μου και κοιταζω μπροστα μου την Εβελιν.''Με ακους;''Γελαει σιγανα.


''Οχι αφεθηκα τι ειπες;''Της χαμογελαω ψευτικα.



''Αστο.''Λεει απογοητευμενη κοιταζωντας κατω προσεχτικα.Τα μαλλια της πεφτουν μπροστα και εκεινη τα μαζευει με τα σκασμενα πλεον χερια της.


''Πρώτα να πιάσω τα χέρια σου