Fireproof Hearts.

Part 37

''Τι;''Ειναι η μονη λεξη που μπορω να πω.

''Με ακουσες..''Χαμογελαει ειρωνικα. Πολυ σπανια βλεπω τετοιο προσωπο.

''Το εμαθες...τωρα;''Δεν ξερω τι πρεπει να λεω σε τετοιες καταστασεις. Ειμαι αχρηστος στο να παρηγορω.

''Οχι , οχι το ηξερα παντα.''Τριβει απαλα το κεφαλι της με τα δαχτυλα της.

''Τοτε; Γιατι σου βγηκε τωρα ο θυμος;''Την ρωταω πλησιαζωντας την ακομα πιο πολυ.

''Δεν μου βγηκε τωρα. ΚΑι δεν ειναι θυμος. Απλως...ακουσα την μαμα μου που μιλουσε στον μπαμπα μου ,και χωρις να μαλωσουμε ή κατι παρομοιο, τον ρωτησε αν ηταν καλυτερα να με αφηναν εκει μεσα...''Δεν πρεπει να σκεφτεται ετσι. ΚΑι δεν θελω οι γονεις της να την κανουν να στεναχωριεται.

''Ειμαι σιγουρος οτι η μαμα σου δεν το εννουσε αυτο.Εξαλλου σε αγαπανε. Απο ολα αυτα που μου εχεις πει..''

''Ξερω οτι με αγαπανε σαν να ειμαι παιδι τους απλως δεν ξερω γιατι να το ρωτησει στο ασχετο αυτο. Και δεν εχω κανει κατι ρε γαμωτο...''Σκυβει πιο πολυ το κεφαλι της προς τα κατω στην προσπαθεια της να κρυφτει απο μενα. Περναω το χερι μου πανω απο την κυρτωμενη της πλατη και φιλαω το μπρατσο της.

''Ολα θα πανε καλα...''Την ξαναφιλαω στο ιδιο σημειο.
Υπαρχουν μερικα λεπτα σιγης. Τωρα εγω ειμαι μπερδεμενος. Γιατι να μην μου το πει; Γνωριζομαστε σχεδον 3 ολοκληρους μηνες. Και της τελευταιες εβδομαδες ειναι λες και εχουμε σχεση. Επρεπε να μου το πει. Θα μπορουσα να την βοηθησω με κατι. Αν και δεν φαινεται να εχει θεμα.

''Γιατι δεν μου το ειπες;''Η φωνη μου κομπιαζει. Δεν ξερω αν ειναι ωρα για αυτη την χαζη ερωτηση.

''Δεν ξερω...πηγα πολλες φορες να στο πω αλλα δεν μου εβγαινε. Εξαλλου δεν με ενοχλει που ειμαι υιοθετιμενη...''Κουρνιαζεται τωρα πανω μου κρατωντας με σφιχτα απο τον αυχενα.

''Και οι βιολογικοι σου γονεις;''

''Δεν τους ξερω...''Ψιθιριζει.

''Δεν εισαι θυμωμενη μαζι τους;''

''Καποιο λογο θα ειχαν για να με αφησουν σε ορφανοτροφειο. Ευχομαι να ειναι καλα και οι δυο μονο αυτο...''Ο χαρακτηρας της με κανει να νιωθω μηδαμινος. Ποση αγαπη μπορει να εχει μεσα στην καρδια της;

''Δεν θες να τους γνωρισεις;''

''Ειμαι καλα με τους γονεις που εχω τωρα. Ισως στο μελλον...στο μελλον να νιωσω την αναγκη να γνωρισω καποιον απο τους δυο. Και ισως να εχω και αδερφια.''Το χαμογελο της εμφανιζεται επιτελους.