''Οχι.''Λεω και παραξενευεται.
''Γιατι;''ρωταει.
''Μην χαλας την στιγμη.Σε μιση ωρα αλλαζει ο χρονος.Και ξερεις κατι; Ειμαστε οι δυο μας εδω κατω.Κανενας δεν θα μας το χαλασει.''Πλησιαζω το κεφαλι μου για να την φιλησω.
''Επειδη δεν θελω ουτε εγω να χαλασει η στιγμη...''Βαζει το δαχτυλο της στα χειλια μου σταματωντας με.Ξεφυσαω και δεχομαι οτι δεν θελει.Αν και εγω θελω.Πολυ.Πολυ.Καλα ισως παρα πολυ.
''Μεθαυριο εχω γενεθλια.''Λεει χαμογελωντας.Αμεσως χαιδευω την πλατη της.''Ααα ωραια.''Λεω μοναχα και αυτη γελαει.Ισως πρεπει να της παρω καποιο δωρο; Οοο γιατι να της παρω δωρο; Δεν υπαρχει κανενας γαμημενος λογος.Δεν ειμαστε τιποτα.Ουτε φιλοι.Απλως κανουμε λιγο παρεα.
''Θα κερασω τα παιδια αν θελεις ερχεσαι και εσυ...''Δειχνει λιγο αμηχανη με αυτην την προταση.
''Εννοεις να ερθω με τους μεταλαδες;''Λεω γελωντας.Αμεσως δειχνει την ενοχληση της με μια εκφραση .''Καλυτερα οχι.''Συμπληρωνω και οι ωμοι τις χαλαρωνουν.
''Ωραια...''Λεει αμηχανα και παει ξανα να ξεγλιστρισει απο τα χερια μου...''Μια χαρα ειμαστε και ετσι.''Αυτη την φορα την τραβαω πανω στο στερνο μου κανωντας της μια ...ζεστη αγκαλια θα το ελεγα.
''Εισαι ενα μπερδεμα...''Μου λεει γελωντας.Ακουμαπαω το πηγουνι μου στο κεφαλι της και χαιδευω την πλατη της.
''Και εσυ ενα προβλημα...''Της λεω και με μιμιται.Αλλα σοβαρα δειχνει να θελει να φυγει απο κοντα μου.'Ξεδενω' τα χερια μου απο γυρω της.Ολα τα καλα τελειωνουν ετσι δεν λενε;''Η μαμα μου θα ανησυχει.''Κλαψουριζει κοιτωντας με στα ματια.
''Λογικα θα σε ψαχνει.''Ανασηκωνω τους ωμους.Θελω να μην μας βρουν.Το θελω πολυ.
''Ναι αλλα ξερεις με τον παππου μου δεν ειναι καλα αυτες τις μερες.Ουτε εγω ειμαι.''Κατσουφιαζει.''Τον ειδα στον υπνο μου σημερα.''Δειχνει να θελει να μιλησει σε καποιον.
''Συνεχισε...''Την προτρεπω.
''Μου ειπε οτι ειδε την γιαγια.''σταματαει παιρνωντας μια βαθυα ανασα.''Λες οντως να ηρθε στον υπνο μου;''Η ελπιδα βουρκωνει τα γαλανα της ματια.
''Φυσικα βρε πριγκιπεσσα. ''Της χαμογελαω αλλα φαινεται οτι δεν την επεισα.''Ο παππους σου θα ηθελε να το ξερεις αυτο για αυτο ηρθε στον υπνο σου.Οι νεκροι ανθρωποι ερχονται στον υπνο μας πρωτον για να μην τους ξεχασουμε και δευτερον για να μας μεταφερουν ενα μηνυμα ή μια συμβουλη.''Ολοκληρωνω και νομιζω οτι την επεισα.
''Τοτε να ερχεται πιο συχνα.Πιστευεις στο υπερφυσικο;''Με ρωταει και γελαω ελαφρως.
''Στο υπερφυσικο οχι , αλλα στους εξωγιηνους ναι.''Η Καθριν παντα μου ελεγε οτι υπαρχουν λυκανθρωποι και εγω γρυλιζα σαν λυκος...
''Ααα και εγω το ιδιο.''Βαζει τα χερια της μεσα στις τσεπες του μπουφαν της.
''Εχεις Facebook; ''Με ρωταει και τωρα αληθεια γελαω αλλα σταματαω σχετικα γρηγορα.
''Οχι , δεν μου αρεσει..''Ξινιζω το προσωπο μου.
''Εγω εχω αλλα δεν μπαινω , υπαρχουν πολλοι ανωμαλοι εκει μεσα.''Ανασηκωνει τα χερια της.
''Ναι και η Καθριν ειχε παθει κατι με εναν ανωμαλο...''Αυτο μου ξεφευγει.Βηχω αμηχανα.
''Ιθαν...''Με κοιταζει στα ματια.''Δεν με πειραζει , μου αρεσει οταν μιλας για την Καθριν.''Μου λεει και νιωθω αμεσως τοσο ανετα οπως τοτε στο σπιτι μου που της μιλουσα για ωρες.
''Γιατι;''Ρωταω το πιο λογικο πραγμα.
''Γιατι προσπαθω να με πεισω οτι στ'αλήθεια εχεις αισθηματα εκει μεσα.''Δειχνει την καρδια μου.Τοσο σκληρος;''Τωρα πες μου για την Καθριν σου.''Μου χαμογελαει με δοντια.
''Ειχε καποιες φωτογραφιες ανοιχτες και....''Η γλωσσα μου πηγαινει πανω κατω τοσο γρηγορα.Η Εβελιν με κοιταζει με ορθανοιχτα ματια.Ειναι στηριγμενη στον ξεβαμμενο τοιχο και εγω ακριβως μπροστα της.
''Αφου τελειωσε , ολα καλα τοτε.''Συμπαιρενει.
''Ναι ειχε φοβηθει πολυ τοτε.''Κοιταζω το κινητο μου αυθορμητα.Η ωρα ειναι 23.59.
''Ο χρονος αλλαζει.''Λεω βαριεστημενα.
''Τι μουτρα ειναι αυτα; Αυτη η χρονια θα παει καλυτερα..''Κανει μια παυση πιανωντας τα χερια μου.''Στο ορκιζομαι.''
''Ας το ελπισουμε.''Παιρνω μια βαθυα ανασα κοιτωντας την οθονη του κινητου μου περιμενωντας να παει 00.00.
''Καλη χρονια.''Της λεω αμεσως.Απο εξω ακουγονται πυροτεχνηματα και πυροβολισμοι.
''Καλη χρονια Ιθαν.''Με φιλαει σταυρωτα.Αρπαζω δυνατα την μεση της και την φερνω ακριβως μπροστα απο τα χειλι μου.
''Φιλα με Εβελιν.Ετσι θα παει καλα η χρονια μου.''Την διαταζω κοιτωντας την με το γοητευτικο μου βλεμμα.Δεν νομιζω να το πολυσκευτεται αφου αμεσως ενωνει τα χειλια μας απαλα.Χωρις γλωσσα ή κατι αλλο. Απλως συναισθηματα ενωνονται και συγχωνιζονται με τον ηχο των πυροτεχνηματων.
''Ξες κατι Ιθαν;''Μου λεει μεσα στο φιλι.
''Τι;''Απανταω βογγωντας.
''Ευχομαι να ημουν η Καθριν...''.......
______________________________________________________________________________________________________________________
Voila.Ειχα εμπνευση και εβαλα ενα μικρουλι.Love ya.<3
YOU ARE READING
Fireproof Hearts.
Teen FictionΜπορεις να αρνηθείς τον έρωτα; Μπορείς να πείς όχι στην αγάπη; Αντέχεις την φωτία; Μια φορά ηταν αρκετή για τον Ίθαν. Ατίθασος και κυρίως ζόρικος. Δεν τον ένοιαζαν οι άλλοι μονάχα ο εαυτός του. Η Έβελιν , ενα φαινομενικά συνηθισμένο κορίτσι. Κανείς...