I Fell Inlove With My Bestfriend

*Chapter 1*

Chapter 1

----------------------

Alden's POV

"Ano ba Tisoy!! Wake up!!"

"5 more minutes, Mom." I said.

"I'm not your Mom." Wait, I know this voice.

"Menggay?!!" Nagulat ako at napabangon, then suddenly we bumped our head. And she fell to the floor.

"Oucchh."

Wait, I will just introduce myself and my besfriend. I'm Alden Richards and my girl bestfriend, Maine Mendoza.

I helped her to stand.

"Are you okay, Menggay?" I asked.

"Do you think I'm okay? Ang sakit kaya 'nun." Sabay himas sa noo niya.

Lumapit ako sa kanya and I kissed her forehead after that I hugged her.

Pagkabitaw ko sa yakap,

"May pick-up line ako, para ngumiti ka na."

"Ano naman 'yun?" Sabi niya tapos nagpout siya.

"Pedicab ka ba?"

"Bakit?"

"PEDICABang maging akin?"

"Pfft.------HAHAHAHAHA"

"O, ayan napangiti ka na. Ay, Hindi pala. Napatawa pala kita."

"Kung ano-ano na lang pinagsasabj mo. Tara na nga. Nagluto na si Tita ng pagkain sa baba. Hinihintay na niya tayo."

"Wait lang. Ligo muna ako. Sunod na lang ako."

"Okay."

Lumabas na siya at ako naman pumasok na sa cr.

I remembered again the time we first met. Maine is my best friend since we were young. Simula 'nung lumipat kami dito siya lang 'yung nag-iisa Kong best friend. Siya lagi 'Yung kasama ko. Then suddenly, 'nung nakita ko siyang may ibang kasamang lalaki, parang may kirot akong naramdaman sa puso ko. Nalaman ko na lang na nahulog na pala ako sa kanya 'nung sinabi ko Kay ate 'yung naramdaman ko. Hindi ko maamin sa kanya kasi ayaw Kong masira ang friendship namin. Depende na lang kung may nararamdaman din siya sa akin. Ano ba 'yan napapahaba na ang kwento ko. Makaligo na nga muna.

Maine's POV

Ang tagal namang maligo 'nung Tisoy na 'yun. Tapos na naming ayusin ni Tita 'yung table, wala pa rin siya, baka naflush na. Joke lang.