Chapter 18

220 9 2
                                    

Alden's POV

*kkkkkkrrrriiinnngggg*

Napamulat kaagad ako.

Anong oras na ba? 5:30 am pa lang?

Matutulog na lang uli sana ako pero naisipan kong magjogging na lang. Matagal na rin akong hindi nagjojogging.

Nagbihis ako at kaagad lumabas.

Pagkalabas ko, nagstretching muna ako at tsaka nagstart na akong tumakbo.

Nakaearphone din ako at sakto ang music ay Paano na kaya by Bugoy.

(Play niyo po yung video sa taas...)

Paano nga ba napasukan ang gusot na ito
'Di naman akalaing magbabago ang pagtingin sayo ooh wooh
Mula nang makilala ka, umikot ang mundo ko
'Di na kayang ilihim at itago ang nararamdamang ito wooh...

Paano na kaya,'di sinasadya
'Di kayang magtapat ang puso ko
Bakit sa dinarami rami ng kaibigan ko ikaw pa
Paano na kaya 'di sinasadya
Ba't nahihiya ang puso ko
Hirap nang umibig sa isang kaibigan
'Di masabi ang nararamdaman
Paano na kaya

Gusto ko nang sabihin sa'yo Maine pero di ko magawa. Naduduwag ako. Natatakot na baka mawala ka. Ayokong masira ang friendship natin.

Kung malaman ang damdamin at 'di mo tanggapin
'Di ko yata matitiis mawala ka
Kahit 'sang saglit man lang...woohh..

Paano na kaya di sinasadya
Di kayang magtapat ang puso ko
Bakit sa dinami rami ng kaibigan ko ikaw pa
Paano na kaya 'di sinasadya
Ba't nahihiya ang puso ko
Hirap nang umibig sa isang kaibigan
'Di masabi ang nararamdaman
Paano na kaya...

Kung malaman man niya ng hindi sinasadya sana 'di siya magalit. Ayokong magalit siya sakin dahil sobra akong masasaktan.

Habang nagjojogging ako biglang may bumusina sa likod ko.

*beep**beep*

Lumingon naman ako. Teka, si Maine ata 'to.

Binaba niya 'yung window sa passenger seat at tama nga ako.

"Tisoy, wala ka bang pasok ngayon?" Tanong ni Maine.

Magpapalusot na lang ako.

I Fell Inlove With My Bestfriend Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon