Crybaby.

Chapter 11.

Καποτε κάποιος της ειπε πως για να επιζήσει χρειάζεται αρχιδια.

Καποτε κάποιος της ειπε πως πιστεύει σε αυτην.

Καποτε καποιος της ειπε πως ειναι δυνατή.

Πως οσο και να θελει να πεθανει ειναι ακομα εκει,βρισκεται ζωντανή.

Πως δεν πρεπει να αφησει τους αλλους να την ριχνουν και να την πατανε.

Να μην αφήνει κανέναν να την κάνει να νιωθει σκουπιδι.

Του ειπε πως ηθελε να πεθάνει.

Της ειπε πως ηταν αγγελος.

Ενας αγγελος που ηθελε να παει σπιτι.

Αλλα δεν ηταν ακομη η ωρα του.

Ειχε πολλα να ζησει,της ειπε.

Ισως ειχε δικιο.

Ισως.

Ίσως δεν επρεπε να παραδοθεί ακομα.

Ισως επρεπε να πολεμήσει.

Της ειπε πως ηταν καλλιτέχνης.

Και οι καλλιτέχνες δεν πρεπει να πεθαίνουν.

Της ειπε πως ηταν πολυ νεα για να πεθάνει.

Πως επρεπε να αναπληρώσει ολο τον χρονο που εφυγε με κλάματα.

Επρεπε να ζησει.

Να ζησει για εκεινη την μερα που θα ελεγε "Τα καταφερα!" .

Ισως ειχε δίκιο.

Ισως επρεπε να σταθει στα ποδια της.

Επειδη αν δεν νοιαζόταν η ιδια για τον εαυτό της,κανενας δεν θα το εκανε.