Crybaby.

Chapter55.

"Θα πάω περίπτερο θέλετε κάτι;" είπε η αδερφή της η Eva.

"Φέρε μου κάτι γλυκό, δεν ξέρω τι." είπε η Allison κρατώντας το κεφάλι της.

Η περίοδος την βασάνιζε και είχε να φάει 2 μέρες, ο οργανισμός της ζητούσε κάτι γλυκό.

"Ποιά θέλει γλυκό;" ακούστηκε η φωνή της μητέρας της απο το σαλόνι.

"Η Allison." απάντησε η Eva.

"Μάλιστα, έχασες δύο κιλά και τώρα θες να βάλεις άλλα 4. Σαν τοφαλος είσαι πάλι." είπε λυμαρωντας τα νύχια της.

Η Allison κοίταξε με απογοήτευση τον εαυτό της ξανά.

Είχε δίκιο.

"Τελικά να σου φέρω μια γρανίτα;" ρώτησε η Eva.

Την κοίταξε για λίγο και σκεφτόταν.

"Όχι."

"Γιατί;"

"Άλλαξα γνώμη." είπε χαμογελώντας.

Έκλεισε τα μάτια της και προσπάθησε να μην σκέφτεται.

Είχε μόλις βγει απο το μπάνιο και ξάπλωνε με τα εσώρουχα της στο δωμάτιο της.

Μπήκε μέσα η μάνα της.

"Δεν ντρέπεσαι;" φώναξε.

"Απο τι;"

"Άνοιξες εδώ πέρα, σου έχω πει χίλιες φορές να ντύνεσαι! Δεν είμαι υποχρεωμένη να σε βλέπω! Ντυσου!" φώναξε ξανά.

"Δεν θέλω.." είπε σιγά.

"Κούκλα μου είσαι ηλίθια, αυτό είσαι. Προσπαθώ να σε μάθω να φέρεσαι σαν κορίτσι και εσύ με γράφεις! Λυπάμαι τους κόπους μου,Allison." είπε κοιτώντας την με ενα ύφος αηδιαστικό.

Και μίλαγε, και μίλαγε, και μίλαγε, και δεν βουλωνε το στόμα της.

Το κεφάλι της άρχισε να πονάει ακόμα περισσότερο απο τις φωνές της.

Σκάσε.
Σκάσε.
Σκάσε.
Κλείσε το γαμημένο στόμα σου.

"Κλείσε την πόρτα να μην με βλέπεις!" είπε δυνατά.

"Όχι δεν θα την κλείσω θα αλλάξεις τώρα, μπροστά μου."

"Σταμάτα." είπε σιγανά.

"Σήκω." επέμεινε.

"Όχι. Σταμάτα."

Πήγε προς το μέρος της και πέταξε όλα τα πράγματα που υπήρχαν στο κρεβάτι στο πάτωμα.

"Άλλαξε, και μάζεψε τα." είπε και έφυγε.

Την αηδιαζοταν τόσο πολύ.

Τόσο πολύ.

Έκλεισε τα αυτιά της και έσφιξε τα μάτια της.

Μην κλαις.

Μην κλαις.

Μάταια.

Τα καυτά δάκρυα άρχισαν να τρέχουν.

Βαρέθηκα. Θέλω να φύγω.
Να φύγω..
Σε παρακαλώ, φύγε..

"Το μόνο που σας νοιάζει είναι να περνάτε καλά!" την άκουσε να λέει.

Για ποιά καλοπέραση μιλούσε;

Η Allison δεν ήταν ευτυχισμένη.
Η καλοπέραση της περιελάμβανε μόνο σειρές και ταινίες.
Ήταν κουρασμένη διαρκώς.

Η ψυχή της μαυριζε ξανά και δεν μπορούσε να κάνει πλέον κάτι για αυτό.

ΌΧΙ.
ΆΛΛΗ.
ΠΊΕΣΗ.

Την πίεζαν τόσο πολύ.

Τα πάντα γύρω της ήταν μαύρα πριν.

Υπάρχει κάτι πιο σκοτεινό απο το μαύρο;

Γιατί τώρα ένοιωθε κάτι πιο σκοτεινό.

Απλά καθόταν σαν φυτό και έκλαιγε.

Έκλαιγε για να ξεσπάσει.

Είχε κουραστεί τόσο πολύ.

Πριν κοιμόταν για να ξεχαστεί και να ξεκουραστεί.

Τώρα;

Τώρα ο ύπνος την κουραζε ακόμα και αυτός.

Ο ύπνος που τόσο αγαπούσε.

Ένοιωθε κουρασμένη και δεν έβρισκε έναν τρόπο να ξεκουράσει την ψυχή της.

Οι ανάσες της βαραιναν και βαραιναν.

Τα μάτια της εξαντλημένα πλέον μα ανήμπορα να κλείσουν.

Το μυαλό της πονούσε πλέον, όχι το κεφάλι.

Και οι πολλές σκέψεις την αγχωναν, και κουραζουαν ακόμα πιο πολύ.