Crybaby.

Chapter40.

"Θα φας;" την ρώτησε η θεία της.

"Δεν πεινάω." ειπε και έτριψε το ματι της.

"Ούτε χθες έφαγες.."

"Δεν πεινάω." επανέλαβε.

"Αστην ρε, κάνει δίαιτα." είπε και γέλασε κοροϊδευτικά ο 17χρονος στο δωμάτιο.

"Σκάσε εσύ, απλά δεν πεινάω αυτό είναι όλο."

"Κάνεις δίαιτα γιατί είσαι χοντρή; αφου δεν γυμναζεσαι καθόλου. Θες και σώμα μη χεσω."

"Σκάσε γαμωτο." είπε χάνοντας την υπομονή της.

"Πόσα είσαι; 500 κιλά;" είπε γελώντας.

Τον κοίταξε με αηδία ενω έβαζε ενα παγακι στο στόμα της.

Της άρεσαν τα παγάκια, ήταν κρύα και μουδιαζε η γλώσσα.

"Τρως παγάκια για να μην παχυνεις ε;"

"Βουλωσε το γαμωτο."

"Μίλα μου καλά μικρή."

"Τότε σκάσε."

"Δεν τρώει για να χάσει θερμίδες." είπε η αδερφή της γελώντας και αυτή.

"Δεν μπορεί να τις χασει, είναι πολλές."

"Είσαι απαίσιος..." είπε νιώθοντας τα μάτια της να καίνε.

"Μην προσπαθείς να αδυνατίσεις, είναι αποτυχία."

"Εσύ είσαι αποτυχία." σηκώθηκε και έφυγε απο την κουζίνα.

Έπεσε στο κρεβάτι και έσφιξε τα μάτια της τόσο δυνατά ώστε να μην πεσουν τα δάκρυα.

Άδικη προσπάθεια.

Τα δάκρυα όχι μόνο κύλησαν αλλά ήταν και καυτά.

Ήταν πολύς ο πόνος να ακούς τέτοια λόγια απο άτομα που πρέπει να σου δίνουν θάρρος.

Τότε ήταν που αποφάσισε να μην τον ξαναδεί.

Δεν ήθελε τέτοια άτομα στην ζωή της.

Δεν άξιζαν τέτοια άτομα την καλοσύνη που τους έδειχνε.

Όλη μέρα δεν του μίλησε.

Τον κοίταξε με μίσος για αρκετή ώρα.

Θα το θυμόταν..

Για πάντα.

Αν μπορείτε διαβάστε τις ιστορίες της anxhelakmb