Crybaby.

Chapter46.

Και μ'αρέσει.

Ναι μ'αρέσει.

Μ'αρέσει να ξυπνάω τα πρωινά και να κάθομαι στο κρεβάτι χωρίς να κάνω τίποτα.

Μ'αρέσει να αναλύω τι έκανα χθες, προχθές, ένα χρόνο πριν.

Μ'αρέσει να κάνω σενάρια στο μυαλό μου, σενάρια που δεν έχουν συμβεί.

Μ'αρέσει να βγαίνω έξω το φθινόπωρο και να βλέπω τα πορτοκαλί ξεραμένα φύλλα να ανεμίζουν στον ευχάριστο αέρα.

Μ'αρέσει να βγαίνω έξω τον χειμώνα και να νοιώθω τον παγωμένο αέρα να τρυπάει το δέρμα μου, με κάνει να νοιώθω ζωντανή νεκρή.

Μ'αρέσει να βγαίνω έξω την άνοιξη και να νοιώθω το άρωμα των λουλουδιών, το αεράκι να χαϊδεύει το πρόσωπο μου.

Μ'αρέσει να βγαίνω το καλοκαίρι και να νοιώθω τον ήλιο να καίει τα μάγουλα μου.

Μ'αρέσει να πεθαίνω απο δίψα και μόλις ξεδιψασω να νοιώθω αναζωογονημενη.

Μ'αρέσει να περπατάω μόνη και να σκέφτομαι.

Μ'αρέσει να κάθομαι στα βραχάκια βλέποντας το κύμα να σκάει με βια ή και απαλά στους βράχους.

Μ'αρέσει να χάνομαι μεσα στις σελίδες των βιβλίων και να φαντάζομαι τον εαυτό μου σαν τον πρωταγωνιστή.

Μ'αρέσει να ξεχνιέμαι μεσα απο σειρές και ταινίες.

Μ'αρέσει να διαβάζω ποιήματα,άρθρα και κειμενάκια σχετικά με την ζωή.

Μ'αρέσει η μυρωδιά μετά την βροχή.
Μ'αρέσει η αίσθηση της βροχής.
Μ'αρέσει η βροχή.

Μ'αρέσει να σκέφτομαι αυτόν που με πόνεσε.

Μ'αρέσει να δοκιμάζω να μαγειρέψω.

Μ'αρέσει να μην σκέφτομαι τίποτα.

Μ'αρέσει να αναπολώ.

Μ'αρέσει να βοηθάω αυτούς που έχουν ανάγκη απλα να μιλήσουν κάπου.

Μ'αρέσει να είμαι καλή.

Αλλά δεν μ'αρέσει να με εκμεταλλεύονται.

**