-BÖLÜM 17-

564 86 20
                                    


Nasıl oluyor bilmiyorum ama o yanımdayken güvende hissediyorum kendimi , sanki kimse zarar veremezmis gibi. Sadece o zarar verebilirdi belkide , benim iyiliğim için yanımdaydı ,iyi hissetmem için. Bilemiyorum belkide gercekten hoşlanıyorumdur ondan , yada sadece bir ilgide olabilir , bunlaruı düsünmem icin erkendi daha yeni yeni tanısıyoduk. O bana arkadas gözüylede bakabilirdi yani bu normal biseydi yargılayamazdım onu.

Ve siz , Derin ...... Siyah'ın ölümünden sorumlu tutuluyorsunuz. Ne ? Benmi , ben ona napmıstımki ? Polisler içeri girdiklerinde önce yerde kanlar içinde yatan siyah'a daha sonrasındada benimle konusan ve bir yandanda ellerimi kelepceleyen polise baktım. Ben , ben siyah' a zararmı vermistim. Ne odugunu hatırlamıyodum bile.

"Ya hayır bırakın ben yapmadım , ya ben yapmadım!"

"Ben yapmadım!!" diyerek yataktan sıcradığımda bunun sadece bi rüya olduğunu bilmek içimi rahatlatmıstı. Gözlerini faltaşı gibi açmıs bana bakan siyah ise şaşkınlıgını gizleyemiyodu.

"Derin ne saçmalıyosun ya sabah sabah?" tek elini kafasına destek olarak kullandıktan sonra tekrar bana baktı. Sorusuna cevap bekliyordu , ama simdi anlatsam dalga gecerdi. En iyisi bisey belli etmemekti.

"Okula geç kalıcaz siyah kalk!" iste mükemmel bi yalan , ilk defa pazartesi olduğuna seviniyordum. Aslına bakarsanız sevinmiyodum bu sadece düsüncelerime buldugum kaçıs yolunun yardımcısına karsı bir saygıydı. Yatağın yanındaki masada duran saate baktığımda saat dokuza geliyodu.

"Saçmalama Derin saat daha dokuz" diyerek gözlerini devirdi o sırada kapının dısından gelen ses konusmamızı bölmüstü.

"Derin! İyimisin?" bi kac defa kapiyi zorlayinca karsılık verdim , sesim biraz yüksek çıkıyodu.

"Evet. Evet iyiyim baba , sadece bi rüya" telaştan tutriyodum resmen benim odamda , benim yatağımla ve benimle yatan bir adam. Kim yanlıs anlamazki?

"Tamam , Derin ! İstersen bugün okula gitmeyebilirsin" bunu benim babammı söylemisti? Belkide benimle vakit gecirmek istiyodu , ilk defa. Yataktan kalkmaya çalıstığım sırada siyah belimden tutarak yatağa geri cekti.

"Tamam baba. Sonra konusurus" ses vermeden assagıya indigini duydugumda.

"Ya napıyosun?" sesim kısık ama sinirliydi.

"Uyumaya çalısıyorum , ve izin verirsende öyle yapıcam" bu kısımda yüzsüzlüğünü bir kez daha belirtmek istiyorum..

"Siyah babam az kalsın iceri giriyodu ve benim birazdan salonda olmam gerek okulada hazırlanıcam , çıkıp gitsen iyi olacak" gözlerini tekrar devirdikten sonra arkasını dönerek tekrar yattı.

"Okula gitmeyedebilirsin , ve baban da biraz daha bekleyebilirdir eminim" dalgamı geçiyodu ya? Arkasını dönmüs birde biseyler saçmalıyordu , tamam sakinlesmem gerekiyirdu ama bu sekilde nasıl yapabilirdim. Yatagın kenarına oturup telefonumu elime aldım , saniyeler sonra tuş seslerini duyan Siyah bana dönüp telefonumu elimden aldı. Öncesinde almaya çalıstım fakat üzerine düsünce pis sırıtıslarına maruz kalmıstım bu yüzden sadece ne yaptıgını izledim. Önce rehbere daha sonrada olustura girdi , kendi numarasını yazdıktan sonra telefonu uzatıp;

"İstedigin an" diyerek göz kırptı ve yataktan kalktı. Telefon elimde kalmıstım öylece benden onu istedigim an arabilicegimi istemisti , bu cocuk gelgitli filanmıydı ya? Yerden pantoluna uzanarak aldıktan sonra üstüne gecirdi. Gificekti sanırım sonunda , ayakkabılarının baglarını bagladıktan sonra bana döndü;

"Okulda görüsürüz" diyerek kısa bi gülüs attı ve camı aralayıp arasından gecti. Anlamıyorum nasıl oluyoda düsmüyodu bu ? Neyse su anda bunu düşünecek vaktim yoktu askılıktan üstüme bir hırka alıp kapıyı açtım , merdivenlerden inerken babamla yapıcağımız konusmayıda tahmin edebiliyodum. Sonunda merdivenleri indigimde ayakta beni bekliyodu , planmi yapmisti ?

"Yeni açılan bi restorant var , girmek istermisin?" ciddimiydi , yani yas tutmamızın filan gerekmiyomuydu , o kadar sinirlenmistimki babama bir kez daha patlamak üzereydim. Onun da üzüldüğünü biliyordum ama hic öyle davranmıyodu , bu yaptıgı kutlama gibi biseydi. Ağrıma gidiyodu ister istemez.

" sen ciddimisin ? Yeni açılan bir restorana gidip hicbisey olmamaış gibi davranmakmı istiyosun? Tamam! Sana iyi eglenceler ben gelmiyorum" sesim o kadar yüksek çıkmıstıki dısardan duyulduğuna emindim , öylece beni dinlemiş ve hareket sahi etmemisti. Merdivenleri tekrar çıkmaya başladığımda;

"Derin ben sadece unutturmaya çalısıyodum! Buraya gel"

"Ben annemi unutmak istemiyorum" diyerek merdivenleri ikiserli çıkmaya basladım , gözlerim dolmust. Bizim bi cenazemiz vardı , unutup hicbir sey olmamıs gibi davranamazdık , tamam beni düsündügünü biliyodum fakat yapamazdım onu yeni kaybetmistim ben. Kapiyi aralayip arkasina gectim ve kilidini cevirdim bi kac kez , merdivenlerden gelen ayak sesleri buraya geldiginin belirtisiydi. Dolabın önüne gecip siyah bi pantolon aldım ve gecirdim üstüme yere attığım sortu da kaldırmaya niyetim yoktu. Kapıyı bi kac kez zorladıktan sonra;

"Derin aç su kapıyı konuşalım , beni yanlıs anlıyosun ! O benim karım degilmiydi he? O sadece senin annenmiydi ? O benim hayatta tek dayanagımdı , sana güclü görünmek icin aglayamadım bile. Simdi de bana bıraktıgı emanete sahip çıkmaya çalısıyorum anlasana !" sesi konustukca düsüyodu ve yanaklarım çoktan ıslanmıstı. Dolaba yaslanıp yere çöktüm ,onunda kapının arkasında bu halde olduguna emindim.

"Ben onu geei istiyorum baba" ve iste gözlerim tekrar sagnak yagmura yakalanmıstı basımı dizlerimin arasına aldım ve sakinkesmeyi bekledim , babamın nefes alıs sesleri geliyodu , o da ağlıyodu.

Cevap vermedi bana , bende baska bie sey demeye gerek duymadım, ayaga kalkıp sırt cantamı elime gecirdikten sonra su ve bi kac sey koydum. Sıra bendeydi , yani sitah yapabiliyosa zor olmasa gerek degilmi? Camı aralayıp bacaklarımı dısarı çıkardım , camlara uzanan ağacın kollarıma tutunarak dallardan birine bastım ve ellerimle destek vererek gövdesine sarıldım. Geriye kalan sey sadece buradan atlamaktı , belkide bi yerimi kırıp öylece kalırdım. Oldugum dal yere yaklasık 3-4 metre uzaklıktaydı. Cesarwtimi toplayıp önümdeki dala atladım ve oradanda yere , bacaklarım sızlamıstı fakat buna deymisti. Evden cıkmıstım.

"Pekte zor degilmis ha?" kendimi tebrik ederken gözlerimi sildim ve yola devam ettim. Okula daha ikİ saat vardı ve gidebilecegim bi yer yoktu.

UÇURUM!!

Gittikce çogalıyoruz arkadaslar 3K olmusuz bile. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum❤❤🌈

Siyahın Aşkı #wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin