Siyahın Aşkı #wattys2017

KARAR

Kollarımı boynundan cekip yüzüne baktım.

"Senden nefret ediyorum" gözlerimden akan yasla beraber ciseleyen yagmurda durmustu ve rüzgarın gelisini ucurum kapatmıstı.

"Bundan eminmisin" diyerek sırıtan yüze. tekrar baktım ve ;

"Bunu tekrar yaparsan seni ben öldürürüm!" göğsüne ellerimle vurarak kalktım ayağa , kalkısımlaortamın gerginlesmesi bir oldu , Siyah'ın bakısları yine sertlesmisti.

"Niye geri geldin?" tek derdi bumuydu , az önce ben onun hayatını kurtarmıstım.

"Ne"

"Derin sen dogru kararı vermistin , benden uzak durmalısın" ve beynime saplanan onca söz.. İste yine baslıyoduk , yaptıkları tamamen aklımdan çıkmıstı , ayağa kalkmıs yüzüme öylece bakıyordu.

"Hala inanasım gelmiyo Siyah , bana herseyi anlatmanı istiyorum" bakısları git gide sertlesiyodu. Patlamaya hazırlanan bir volkana benziyor.

"Hayır! Hayır hicbisey anlatmıyacagım Derin. Benden uzak dur! Zarar görüceksin , bir katili sevemessin!!" öylece donup kalmıstım bu adam her durumun icine sıçmak zorundamıydı?

"Ben seni sevmiyorumki gerizekalı". Ben sana aşığım. Tabi diyemedim , onun icin sacma bir duyguydu bu anlamazdı o.

"Siyah sen varya , sen dünyanın en igrenc insanısın , sen. Sen bencilsin , duygusuz , hissiz , anlayıssız , kötü birisin. Senden gercekten nefret ediyorum. Ben bir katile acıdım , ben sana güvendim be , ben hayatımdaki birine ilk defa güvendim. Gitmeyecegine beni bırakmayacagını sanmıstım" yüzümden çaresizlik akıyordu resmen ,gözlerim bir kez daha dolmustu.

"Tanisali en fazla bir ay oldi Derin , senin saflıgın" yüzünde gram degisme yoktu. O kadar donuk ve sadeydiki , onun bu yönünü görmem neyseki kısa sürmüstü. Kafamı saga ,sola salladıktan sonra arkamı döndüm. Ayakkabıma dolan kum , ıslak bedenime çarpan hafif rüzgar.. Hicbiri umrumda degildi sadece yürüyodum , ilerideki yola çıkabilmek icin. Arkamı dönüp baktıgımda orada degildi , birde bırakıp gitmismiydi?

"Senden nefret ediyorumm!" sesim tasların arasında yankılanmıs ve sonrasında boslukta yok olmustu. Sendeleyerek arkamı döndügümde ise çarptığım koca bir beden.

"Üzgünüm"

"Ne"

"Az önce olanlar icin üzgünüm" ama hayır bu sefer bencillik sırası bendeydi.

"Görüsmeyelim" diyip omzuna carparak gectim yanından.

"Derin arkandan gelmemi beklemiyosundur umarım , ben sadece vicdanımı rahatlattım" hala dalga gecer gibi konusuyodu ya , nasıl olmustuda ben bu kadar kısa sürede böyle bir adama aşık olmustum.

"Geber!" sesim biraz daha yüksekti , rüzgar üsümeme neden oluyordu. Onun halini düsünemiyorum , dur ya niye düsüniyimki? Düsünmüyorum onu , düsünmiyecegim bundan sonrada. Adımlarımı hızlandırarak kumsal alanı aşmıstım , eve cabuk ulassam hastada olmazdım. Bundan sonra kimseyi düsünmek yok..

Siyah'ın ağzından;

Bana bağlanmasına izin veremezdim , yapmamalıydı. Ama yok ! Anlamıyoki kas kafalı! kum alana tekme savurarak arkamı döndüm , sinir icerisinde ellerimi saclarımdan gecirdim. Niye anlamıyosunki benden uzak durman gerek , sevmemen. Tekrar yere çöküp dizlerimi birbirine yakınlastırdım , suyu izlemek hosuma gidiyordu üstelik yıldızlarda hafiften gözükmeye baslamıs denizin üstünde gösteriyordu kendini.

Ayağa kalkıp asfalta çıkana kadar yürüdüm , yaptıklarıma anlam bulamıyordum. Neden böyle davrandığımada , ama böyleydim iste , hissiz. Yapabilecegim bisey yok bende özlüyorum , bisikletten düstüğümde paramparca olan bedenimi. Dönüsü yok , büyüdük insanlar degisti , sana nasıl davranıyorlarsa sende öyle davranıcaksın. Kural bu , acımasız olursan yaşarsın..

Asfalta çıktığımda hava dahada kararmıstı hafif bir ufuk vardı. Ufuk ve yıldızlar aynı karede... Bu mucizeydi iste. Fakat umursayabilecegim bisey degildi , onun dedigi gibide hissiz , bencil ,acımasız bir katilim ben , ben sevemem böyle seylere ilgi duyamam degilmi! Lan ne yasadığımı bilmeden karar vermeyin su boktan duruma! Git gide sinirleniyordum üstelik ıslaktım hala pantolonumun cebine elimi attığımda sade sigara paketi vardı , icindeki 14 adet sigarada ıslanmıstı. Göz devirerek bosluga savurdum paketi. Telefonumu orada birakmistim , oraya gidecek ve birde onlari alacaktım , icimden ettigim küfürleri duysanız..

. . .

Asfalta tekrar ulastığda kuru t-shirt'üm bedenime yapısmıstı , pantolonumda kurumak üzereydi. Fazla yüklenmistim degilmi ona? Ama yapmak zorundaydım , ben yalnız biriyim benim yüzümden bası belaya giremez , girmemeli.

Zaten bir kac haftaya ortaya çıkardı , bulurlardı. Ve bende onu bırakmıs olurdum , soyledigi cümleler hala aklımda. İcinden düsündügünü sanıyordu fakat dısardan düsünüyordu. * gitmeyecegine , beni bırakmayacağına inanmıstım * ve biraz önce söyledigi sözler... Bana asık oldugunu kendine itiraf etmisti ama hala icimde biseyler vardı , rahatlamamıstım. Hala onu istiyodum , onunla olmak. Kendime bile zor itiraf ettigim o kelime , "onu istiyorum yanımda olmasını , bana iyi geliyordu , benimle olması bana herseyi unutturuyordu" ama onu da uzaklastırmıstım kendimden. O da gitmisti , haklıydıda birini öldürdüğümü bile bile yanımda olmak istemisti fakat ben ! Bencil benligim onu tekrar uzaklastırmıstı. Hissettirdigi hisleri ilk defa yasamıstım ben. Onu da kaybetmek istemiyodum , bırakmalıydım. Kararı ona bırakmalıydım.

Pantolonum hala hafif nemliydi ayaklarım kendi evime götürmüyodu , beynim reddediyordu. Derin'in evine gidiyordum , konusup kararı ona bırakacaktım. O acımasız adama ne olmustu böyle ? Neden birine ihtiyaç duyuyordum ki ? Belkide artık yalnız olmak istemiyorumdur tek açıklaması bu.

Penceresinin altına geldigimde acık bıraktıgı camı görebiliyordum. Agacın uzanıs büyük dallarına tırmanarak üst tarafa ulasmıstım , cama elimi koyup iceri girdigimde ise , gözleri kapalı o en saf hali.

"Derin ?" duymayacagını biliyordum fakat sadece emin olmak istedim. Kapıya yaklasıp anahtarı iki kez cevirdikten sonra yataga yaklastım , arka tarafında bıraktıgı bosluga yatıp ona döndüm. Saclarını ve üstündekileri inceliyordum. Belkide tam sırasıydı;

"Üzgünüm. Özür dilemeyecek kadarda gururlu. Ama demek istediklerim onlar degildi Derin , kararı sana bırakıyorum nadıl biri oldugumu gördün sen , icimi yakından gördün. Aşık olamayacak kadarda inancsızım sevemeyecek kadar nefret dolu! Görüsmek istemessen anlarım." iste bitmisti sonumda herseyi itiraf etmistim. Simdi gidebilirdim elimi yastıga destek olarak koydum , kalkıcagım sirada belime dolanan elleri... Tarif edilmez bi huzur. Belimden yataga cekip dahada sıkı sarıldı. İste bu kız böyleydi olacakları bile bile umursamıyordu , yüzümde beliren hafif bir tebessümle kapattıp gözlerimi ona karsılık verdim.

İyi okumalarrrr ♠Vote bekliyorum ♠