Siyahın Aşkı #wattys2017

Yol

                                                                                                                                    Multimedyada: Jack

   Jack , Siyah'dan nefret ediyor gibi davranmaya başlamıştı. Hani bunlar çocukluk arkadaşı idi ? Yani en azından ben  öyle biliyordum. O dostça sarılışlar , o yakınlık... Ne için bozulmuştu birden bire.

 Jack'in dikiz aynasından üzerime doğrulttuğu bakışları sinir bozmuyor değildi. Biraz daha böyle devam ederse dayanamayıp ona sorular yöneltecektim , kendimi zor tutuyorum. kolumu cama yasladığım yerden kaldırıp daha rahat bir pozisyona geçmek için kafamın arkasına koydum. Hayır bu şekildede bir rahatlık yoktu , kollarımı isyan edercesine iki yandan koltuğa bıraktım. Siyah'ın elini , elimin üzerinde hissedince şasırmıştım. Uyumuyordu ve jack'de hala beni dikizlemekteydi. Siyah'ın elimi tuttuğunu görmediğinden emindim , onunönünde tutmasından neden rahatsız olmuştum bilmiyorum ama içimde kötü bir his vardı.

 Jack gözlerini ara sıra aynaya çevirerek bana bakmaya devam ediyordu. Sanırım dayanamayıp konuşacaktım , fakat sessiz olmam gerekiyordu Elena gözlerini yrni kapatmıştı. O'da yorulmuştu.

  "Neden bana bakıyosun" sesim kızgın fakat alçaktı. Jack mavi gözlerini bana her çevirdiğinde içimde birşeylerin hareket ettiğini biliyorum fakat bu o tür bi kıpırtı değil.

 "Neden mi ?" kaşları çatılmıştı , bi kaç dakika önce söylediğim 'Bana kızgın olamaz değilmi' sözünü geri alıyorum. Kesinlikle bana kızgındı , dövse yeridir bu bakışlardan sonra. Küçüklüğümüzdede hep böyleydi her zaman Jack'in başını belaya sokardım , fakat bu sefer ciddiydi. Çok ciddi , olayların tahmin edemiyeceğim noktalara varmıştı. Bir yıl önce bana böyle şeyler olacak deseydiniz eminim güler geçerdim , ama şimdi ; inanamayacağım şeyler başıma gelmişti. 

   Bir süre sessiz kalarak o na boş boş baktıktan sonra konuşmak için hazırlandığını farkettim. Bu hazırlanış yaklaşık bi yarım dakika sürmüştü. Ve en sonunda..

"Neden.Neden öylemi ?  uzun zaman sonra karşılaştığım çoçukluk arkadaşımla düştüğüm hale bak ! Sen başını dertten başka bir şeye sokamazmısın ? Ne bileyim git bi kız kavgasına filan karış. Neden rahat duramıyorsun , şu hale bak ya !" arabayı durdurdu ve devam etti. "Siyah... En yakınımdı neredeyse , seninle olandan daha eski bir mazimiz var diyemem ama kardeşim dediğim adamla düşman gibiyim.Sırf seni tehlikeye attığı için kavga ettik. O na isteksizce yardım ediyorum , neden Derin. Söyle bir neden. Birde soruyorsun Nedenmişş." beklediğimden fazlaydı bu söyledikleri , kızgın olduğunu bile düşünmezken bu denli öfkeli olduğunu bilmiyordum. Eskiden bana bırak bağırmayı kızgın bir bakış dahi atamazdı. Ama şimdi.. Gözlerim dolmuştu. Ses çıkarmıyacağım , bu sefer haklıydı. Hepsi benim yüzümden düşmüştü bu yola. Babam yüzünden desek daha doğru olur aslında , fakat bu raddeden sonra yapabileceğim birşey kalmadı. Ya benimleler , yada. Yada bensiz. Sanırım bencilleştim , beni sevdiklerinden katlanıyorlardı herhalde. Onlarıda böyle birşeye sokmak istemezdim fakat tüm yollar onlardan yardım istemekten geçiyordu.

  Bu yüzden ses çıkarmayacağım , bunuda yutabilirim. Hem zaten Jack bir anlık öfkeyle söylemişti bunları , tanıyorum onu. Sinirdendi bu söyledikleri.

  Gözlerimi koltuğun boş alanına kaydırdığımda Siyah'ın koltuk kılıfını sıkıca kavradığını gördüm. Evet uyumuyordu ve bizi dinlemişti , sanırım sevinmesi gerekiyordu. Nede olsa Jack araları soğuk olduğu için üzülmüştü. İkiside birbirinden katı ve inatçı , içlerindeki iyiliği görmesem barışmazlar derdim. Ama barışacaklar ve eskisinden daha sıkı bir bağları olucak. Aralarını bozmaya hakkım yoktu biliyorum ama bu isteksizce gerçekleşmişti yani elimden gelen bir şey yoktu , barıştırmaya kalksam ikisi bir bana patlardı. Bu yüzden kendi hallerine bırakıyorum zaten başımda yeterince çok iş var.

   Bu yüzden şimdiki durumuma odaklanıcaktım , biraz soluklanmak benimde hakkım.Rahatı başka pozisyonlarda bulamayıncada yüzümü eğip tekrar kolumu cama yasladım , bu sayede hem dolan gözlerim hemde kızaran suratım gözükmeyecekti. Jack'te bu konuşulanlardan sonra uzun süre konuşmazdı zaten. 

  Galiba uyumak istiyorum , zaten son zamanlarda uyuya uyuya bir hal oldum diye düşünüyorum ama tüm bu olanları biraz olsun unutup farklı bir dünyaya kapı açmam için gerekli olan tek şey uyku. Uyku her şeye tercih edebileceğim tek şey. Yani kısmen her şey...

  Yaklaşık onbeş dakika kadar başıma gelen onca şeyi düşündümde ne kadar olağanı olmayan şeylerdi. Düşününce saçma geliyor , yani. Havuz , Okul , uçurum , annem... Her şey yalanmış gibi. Keşke hayatta olsaydı annem. O her şeyin doğru yolunu gösterirdi bana , bunların başıma gelmesine izin vermezdi. Evet bşraz boş bıraktığı olmuştu ama tek çocuk olduğumdan farketmeden çok ilgi duyardı. Göstermesede , neyse biraz daha fikirlerimi sorgularsam ağlıyacağım. Ben güçlü biriyim , öyle olduğumu düşünüyorum , ağlak bir kız değilim. Değilmi Si.. Siyah. Ah şimdi düşününce pekte inanmak gelmiyor duygularına. Nede olsa o hiçbirşeyi umursamayan , önemsemeyen , düşünmeyen , sevmeyen , hissizleşmiş Siyah'ımdı. Değişmesi gerçekten mümkünmü , beni sevmesi ?

  Düşüncelerimin içinde kaybolmaktan bıktım , kendimi önemsiz hissediyorum ne babam nede bir başkası şimdiye dek aramadı bile. Belkide çoktan kayıp haberi çıkmıştı , okula onca zaman gitmeyince bir şekilde öğrenilirdi diye düşünüyorum. Gerçi kaçırılmış sayılmam , isteğimle durduğumda söylenemez ama beni korumaya çalışıyorlardı değilmi. Her ne kadar koruyan kişi beni bu duruma sokmuş olsada.

 Sahi nereye gidiyorduk , ne yapacaktık. Bir başımıza dört genç. Nerede neyapabilirki. Bende malmıyım neyim şimdi aklıma geliyor , zaten her zaman böyle olur. son anda gelir, tam yatarken. Uykuya dalacakken kapımızı çalar bütün hayallerimiz , anılarımız , düşüncelerimiz.

 Bütün bunların hepsi çok ağır geliyor , bunları biraz uyuyarak hafifletsem fena olmıyacak gibi.

 Gözlerim kayıyor kendimi düzeltemeyeceğim sanırım , karşı koymak istemiyorum , son kez Jack'e , Elena'ya ve Siyah'a baktıktan sonra gözlerimi kapattım. kısa sürede de uyuyacağımdan eminim , hem belki saatlerce uyur ve o kadar yolu çekmek zorunda kalmam , gerçi yolculukları severim , huzurlu olanları. Her ne kadar huzurlu bir yolculuğu hiç geçirmemiş olsamda.