HAYATIMIN KÖRDÜĞÜMÜ

1. BÖLÜM

Selamunaleyküm Canlar 😘

Kitabı düşünmeye alacağım demiştim. Ve ilk bölüm düzenlenmiş olarak karşınızda.

Umarım yeni halini beğenirsiniz.

Yeni başlayan arkadaşlar için söylüyorum. Kitapta eski haline göre çok bir değişiklik yok. Sadece birkaç noktalama hatası, T9 yanlışlığını giderdim. Bir de birkaç farklı olay ekledim.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 💞

Keyifli okumalar 💕

"Hayır... Ben evlenmek istemiyorum. Hele ki Emirle asla..."deyip hızla odama çıktım. Arkamdan gelen annemi umursamadan kapıyı kapatıp kilitledim.

Yatağıma oturmuş ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Daha babamın kırkı yeni çıkarken, açınız bu kadar tazeyken aile dostumuzun oğluyla evlenmemi istiyordu. Hem de o kişi abimin en yakın arkadaşıydı. Hatta kardeş gibilerdi. Bunu benden nasıl isterdi? Tabiki asla kabul etmeyecektim ama  hadi ben kabul ettim abim ne diyecekti? Acaba Emir benimle evlenmek istiyor muydu? Yoksa o da mı ailesi tarafından zorla evlendiriliyordu? E ikimizde istemiyor olsak bizi nasıl evlendireceklerdi ki? Bu evliliği ben istemediğime göre Emir mi istiyordu o zaman? Ama nasıl? Ben ona yıllarca abi demiştim. Başka türlüsünü hiç düşünmemiştim. O nasıl benimle evlenmek isterdi? Başkası değilde neden bendim?

Yaklaşık bir haftadır evdeki tek konu buydu. Kafayı yiyecektim... Her şeyi geçtim daah babam öleli ne kadar olmuştu ki evlilik düşünmeye başlamıştık? Annem ne ara bu kadar duygusuz olmuştu? Kocasının ölümünden kısa bir süre  sonra  durduk yere beni evlendirmek isteyecek kadar ne olmuş olabilirdi ki? Kapımın sert sert vurulmasıyla irkildim.

"Aç şu kapıyı... Kaçarak eline bir şey geçmeyecek. Bu evlilik istesen de istemesen de olacak." Olmayacaktı... Asla olmayacaktı...  Yataktan fırlayıp sinirle ayağı kalktım. Kapıyı açmadan bağırarak konuşmaya başladım.

"Asla... Asla evlenmeyeceğim anlıyor musun beni? Daha babamın kırkı yeni çıktı. Onun yasıyla üzülüp kahrolurken bu evlilik saçmalığı da nereden çıktı?  Sen abim dediğim bir insanla evlenmemi nasıl düşünürsün? Emir, abimin en yakın arkadaşı,abim bizim hakkımızda ne düşünür? Hayır...Hayır olmaz. Hem, Emir ne diyor? İstemiyordur herhalde kardeşim dediği kişinin kız kardeşine o gözle bakamaz."

"Sen istediğin kadar konuş. Yarın istemeye gelecekler. Eğer o insanların yanında dengesiz davranıp bir sorun çıkarırsan..."

"Ee... Sorun çıkarırsam  ne yapacaksın? Dövecek misin? Sokağa mı atacaksın? Ne yapacaksın?"

"Eğer karşı çıkarsan onları da yaparım. Zaten avukat gelecek... Babanın sana bıraktığı her şeyi bana vereceksin." Duyduklarım şok yaşamama sebep olmuştu. Ne diyordu bu kadın? Bu kadar şeyi miras için mi yapıyordu? Her şey üç kuruş para için miydi? Ben beni evlendirmesede her şeyimi verirdim zaten.

"Eğer herşey miras içinse evlenmeden de veririm. Ne olur anne... Daha yaşım çok genç, okulum yeni bitti. Evlenmek değil çalışmak istiyorum."

"Hayır. Bu iş olacak."

"Hayatımı üç beş kuruş için mahvediyorsan, beni istemediğim sevmediğim biriyle evlendirip benden kurtulmaya çalışıyorsan evleneceğim. Mirası da sana vereceğim... Ama bir daha bu eve asla gelmeyeceğim."

"Burası senin de evin. Tabiki de geleceksin ama evleneceksin de."

"Sen zaten beni hiç sevmedin. Senin için hep abim vardı. Bu evde beni seven tek kişi babamdı  o da öldü."