HAYATIMIN KÖRDÜĞÜMÜ

18.BÖLÜM

Selamunaleykum Canlar💞

Bölüm normalde biraz uzun oldu😊

İnşAllah beğenirsiniz.

Olayları biraz hızlandırmaya çalışıyorum ama aklımda çok farklı şeyler var ve bu farklı şeyler için biraz zamana ihtiyacım var.

Oy ve özellikle yorumlarınızı bekliyorum💞💕

Keyifli okumalar😍

Ben ayağı kalkıp yoğun bakıma ilerlerken Şeymaya dönüp;

"Sen Emir'e haber ver. Benim Hira teyzenin yanına gitmem lazım."

"Tamam canım sen git biz geleceğiz." diyerek o da bahçeye gitmişti.

"Hemşire hanım görebilir miyim annemi?"

"Ama hastanın dinlenmesi lazım. Hem yasak sizi içeri alamam."

"Lütfen... Bakın içerideki kadın benim kayınvalidem. Onu çok seviyorum. O da beni çok sever. Hem ben hamileyim.-elimi karnıma koyup- Torununu hissetmek ona iyi gelecektir. İzin verin çok kısa sürecek." Hemşireye dudaklarımı büzmüş, her an ağlayacak gibi bakıyordum. Emir yokken Hira teyzeyle konuşmam lazımdı. Emirin anlattıkları beni tatmin etmemişti. Sanki bir şeyler eksikti.

"Tamam ama sadece 5 dakika."

"Çok teşekkür ederim."

"Beni takip edin size giyeceklerinizi vereyim."

Hemşirenin verdiği bone, eldiven ve maskeyi taktıktan sonra üzerime yeşil önlüğü giyip odaya girdim. Hira teyze kapının açılmasıyla bana baktı. Yüzü gülüyordu... Bense ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Onu böyle görünce bir tuhaf olmuştum. Kapıyı kapatıp yanına yaklaştım. Eliyle yatağın boş kalan kısmını gösterince oturmamı istediğini anladım. Yatağa oturup gözlerine baktım. Göz altları halka halka olmuş ve kararmıştı. Bitkin görünüyordu. Ellerini ellerimin üzerine koyup ağlamaya başladı. Ben de ona sarılıp, gözlerimdeki yaşları serbest bıraktım.

"Yapma böyle anne, üzme kendini. Daha sen bize lazımsın. Biz de üzülüyoruz." Benden ayrılıp ağzındaki maskeyi çıkardı ve konuşmaya başladı.

"Öğrendin değil mi?"

"Öğrendim ama atlatacağız. Bu da geçecek. Ben sizin iyileşece-"

"Hayır... Ben hastalığımın ciddiyetini, ne kadar ileri ve son evrede olduğunu da biliyorum. İyileşemeyeceğimi hatta her halde bundan sonra en süslü kıyafetimin bu -üzerindeki hasta önlüğünü göstererek- olacağını biliyorum. Ama ben üzülmüyorum. Çünkü kızım yanımda, oğlum yanımda -elini karnıma koyarak- yakında torunum da aramızda olacak. Ben en azından şuna inanıyorum. Onun o mis gibi cennet kokusunu içime çekeceğim. Tek isteğim bu zaten." Elini karnımdan çekip sağ bacağının üzerine koydu. Yüzünü buruşturarak bacağını ovmaya çalıştı. Sürekli yatmaktan bacağı uyuşmuştu herhalde, diğer tarafına geçip bacağını ovmaya başladım. Şu an hıçkırarak ağlamak istiyordum. Yalan söylüyordum ama bu başkasını mutlu ediyordu. Beni istememesini sormak istiyordum ama şu an karşımda bakıma, ilgiye ve sevgiye muhtaç bir insan vardı. Ben masaja devam ederken odaya hemşire girdi. Yanıma gelip;

"Ben size 5 dakika dedim siz 10 dakikadır buradasınız. Buraya girmeniz yasaktı ama çok ısrar ettiğiniz için izin verdim. Şimdi çıkar mısınız, ilaç saati."

"Kusura bakmayın, konuşuyorduk. Yatmaktan olsa gerek bacağı uyuşmuştu onu ovuyordum. Şimdi çıkarım." diyerek Hira teyzenin yanına gittim.