HAYATIMIN KÖRDÜĞÜMÜ

9.BÖLÜM

Eveeettt Canlarrr... Ben geldimm.
Biraz geciktim farkındayım ama bu hafta vize haftamdı yeni bölümü geçtim kafamı kaşıyacak vaktim yoktu.

Ben de sizleri çok özledim♡ bunun için yeni ve güzel bir bölümle sınavım biter bitmez sizlere sürpriz yapayım dedim...

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum★★★

«Keyifli okumalar»♡♡♡

Şeyma ve Oğuzun oturduğu masaya yaklaşıp yanlarına gittim. İkisi de beni karşısında görünce şaşırdılar. Oğuz;

"Benim işlerim vardı. Geçerken uğrayayım dedim. Kahve için teşekkürler. Görüşürüz yenge." deyip kafeden çıktı. Ben de Şeymanın karşısına oturdum.

"Hoş geldin."

"Hoş buldum."

"Hiç haber vermedin geleceğini."

"İstiyorsan gideyim."

"Off..Ben öyle mi dedim?"

"Neyse. Bakıyorum da ateş bacayı sarmış. Siz ne ara bu kadar samimi oldunuz?"

"Evlilik sana yaramadı. Herşeyden elini eteğini çektin. Gözün kocandan başkasını görmüyor tabi."

"Yaa. Ne demezsin!!! O konuyu hiç açma bence."

"Yine ne oldu?"

"Tartıştık."

"Niye?"

"Ya Ben Emirin ne yapmaya çalıştığını anlamıyorum gerçekten. Bir bakıyorum bana kahvaltı hazırlamış,bir bakıyorum bağırıyor çağırıyor sonra kapıyı çarpıp çıkıyor. Çok dengesiz."

"Ne? Kahvaltı mı hazırlamış? Asıl sizde ateş bacayı sarmış. Şu devirde kim kime kahvaltı hazırlar? Ben evlensem kocama asla kahvaltı filan hazırlamam,sabahın köründe ne kalkıcam!!! "

"Ya! O kadar ateş aldık ki sıcaktan ikimizde birbirimizden kaçtık. Sinir oluyorum. Bana bir de gerçekten kocammış gibi ahkâm kesiyor. Yok evden çıkarken ona soracakmışım. Kiminle görüşeceksem bildirecekmişim. Beyefendi bu evliliği iyice ciddiye almaya başladı. Ama ben en kısa zamanda ondan boşanmanın yolunu bulacağım."

"Bence bu konuda biraz yanlış düşünüyor olabilirsin. Belki de seni gerçekten seviyor ve sahiplenmek istiyor. Sana yakın olmak ve güvenini kazanmak istiyor. Olamaz mı?"

"Olamaz. Olmasın da... Benim annem ,abim sahip bırakmış da kendi mi sahip çıkacak? Sürekli beni tehdit ederek, bana karışarak,özgürlüğümü kısıtlayarak sahip çıkacaksa hiç çıkmasın. Ben böyle iyiyim."

"Tehdit? Ne tehditi? Yoksa seni dövüyor da kimseye söylememen için tehdit ediyor sen de bana mı söylemiyorsun? Kalk hemen polise gidelim. Kalk,kalk." Şeyma bir hışımla ayağı kalktı ve beni kolumdan çekiştirerek kaldırmaya çalıştı. Şimdi ona Emirin bana söylediklerini desem "o evde kalma,yanıma gel,istersen kaç" gibi şeyler söyleyecekti ama ben Emirle savaşacak ondan boşanıp özgürlüğümü tamamen elime alacaktım. E bunun için biraz zamana ihtiyacım vardı. Şeymaya üstü kapalı bir şekilde anlatmalıydım.

"Önce bir sakin olup oturur musun? Emirin beni dövdüğü filan yok. Ama işte sözlü şiddet diyelim. Yani onu yap,bunu yapma,şunu yaparsan şöyle olur...gibi . Anladın mı?" Şeyma yerine oturup beni dinlemeye başladı. Gozlerimin içine bakıyordu ki yalan söyleyip söylemediğimi ölçüyordu. Onu inandırmak için kendimden emin bir şekilde gözlerine baktım.