HAYATIMIN KÖRDÜĞÜMÜ

19.BÖLÜM

Selamunaleykum Canlar😘

Biliyorum bölüm gecikti...

Bunun için çok çok özür dilerim ama diğer kitaplarımla uğraşıyordum.

Neyse ben sizi daha fazla bekletmeyeyim.

Oy ve yorumlarınız benim için çok önemli.😍

Keyifli okumalar 💞

Seviliyorsunuz😋

Bağırıp Emirin elini çimdiklemeye başladım. Emir yarı açık gözleriyle bana bakarken hızla elini çekti.

"Ne oluyor ya sabah sabah?"

"Ya bir de hâlâ yatıyor. Kalk çabuk yataktan. Kalk!" Bir yandan gözünü ovuşturuyor diğer yandan esneyerek konuşmaya çalışıyordu.

"Kafayı mı yedin? Ne bağırıyorsun?"

"Ya... Nasıl benimle yatarsın? Kendi yatağın yok mu senin?" Elini bana uzatıp;

"Şu telefonu ver." dedi. Telefonu alıp kucağına attım. Alarmı kapatıp kucağına koydu.

"Dün akşam saçını tararken birden kafan kolumun üzerine düştü. Uyumuştun... Ben de seni kucaklayıp yatağa yatırdım. Yukarı çıkamayacak kadar yorgundum ben de yanına kıvrıldım."

"Bence sen fırsat elime geçmişken değerlendireyim demişsin." Yataktan kalkıp kapıya yöneldi. Kapıyı açıp bana döndü. Yüzüne yandan bir gülümseme yerleştirip;

"Günaydın." dedi. Benimle resmen dalga geçiyordu. Elime yataktaki yastıklardan birini alıp;

"Defol... Seni asla bir daha bu odaya almayacağım." der demez elimdeki yastığı ona doğru fırlattım. O da kendine gelen yastığı engelleyip kaçar gibi gitmişti.

Gıcık şey... Sabah sabah sinirimi bozmuştu. Yataktan çıkıp banyoya yöneldim. Elimi, yüzümü yıkadıktan sonra gözüm aynaya takıldı. Üzerimdeki geceliğin sol yakası hafif kaymış, sabahlığın kuşağı da açılmıştı. Gece beni yatırırken üzerimdeki sabahlığı çıkarmamıştı. Aslında bu hoşuma gitmişti. Uyuyorum diye yanlış bir şey yapmamıştı. Banyodan çıkıp yatağı topladım. Bu odada yedek kıyafetim olmadığı için üzerimi sabahlıkla iyice kapatarak odadan çıktım.

Emirin odasının önüne geldiğimde kapıyı tıklattım. ' Gel ' sesini duyunca kapıyı açıp içeri girdim. Emir üzerini değiştiriyordu. Pantolonunu giymiş, gömleğinin düğmelerini ilikliyordu. Ben de dolaba yönelip kıyafet çıkardım. Tam kapıdan çıkacakken;

"Bana günaydın yok mu?" dedi.

"Günaydın demesem de günün aydın zaten bence. Şu suratındaki ifadeye baksana." diyerek odadan çıktım.

Kendi odama girip üzerimi değiştirdikten sonra saçlarımı toplayıp mutfağa indim. Ayşe teyzeye 'günaydın' dedikten sonra masaya oturdum. Emir gelmemişti. Biraz daha bekleyip, karnımın gurultusuyla tabağımı doldurup kahvaltıya başladım. Bardaktaki çayı yaralamıştım ki Emir geldi.

"Afiyet olsun." deyip karşıma oturdu.

"Sana da afiyet olsun."

"İnsan kocasını beklemeden kahvaltıya başlar mı?"

"Kocası!!! İki gün birlikte uyuduk diye sen kendini kocam sandın herhalde."

"Nüfus cüzdanımızı hatırlatırım karıcığım. Medeni durumunda ne yazıyor? Ya da soyadın ne?"

"Ben de sana hatırla-" Emirin telefon sesiyle sözüm yarıda kalmıştı.

"Efendim Serkan."

"..."