Biliyorum çok uzun zaman oldu yeni bölüm yayınlayamadım ama sebeplerimi profilimde yayınlamıştım. Onun için burada çok fazla konuşup başınızı şişmek istemiyorum.
Hatalarım olduysa affola 😇
Vote ve özellikle yorumlarınızı bekliyorum😘😍
Keyifli okumalar 😋😊
Öptü... Beni dudağımdan öptü. Benden ilk öpücüğümü aldı. Ben ona onunla asla olmayacağımı söylüyordum, o beni öpüyordu. Dudağımı çekmeye çalıştıkça daha da hırslı öpüyordu. Ellerimi göğsüne koyup itmeye çalışmıştım ama yerinden bile kımıldamıyordu. Bana ben istemeden dokunmayacağını söylemişti ama sözünü tutmamıştı. Güvenmiştim...Güvendirmişti... Gözlerimden akan yaşlar yanaklarından süzülmeye başlayınca dudaklarını çekip elini yanağıma koydu.
"Özür dilerim. Ben bir anlık sinir-" konuşmasını bitirmesine izin vermeden tokatı patlattım. Kafasını çevirip gözlerime baktı. Bağırarak konuşmaya başladım.
"Sana güvenmiştim. Bana ben istemeden dokunmayacağını söylemiştin. Sinirle yaptığını söylüyorsun ama ben senden daha sinirli bir insanım. Ama her sinirlendiğimde birilerinin dudağına yapışmıyorum. Beni kendine güvendirmiştin. Ama artık gözümde diğer erkeklerden hiçbir farkın yok. Hatta şöyle söyleyeyim; onlar en azından iki yüzlülük yapmıyorlar,niyetleri belli ama sen? Sen iki yüzlü bir pisliksin."parmağımla kapıyı göstererek ;
"Şimdi defol odadan."
"Seren -"
"Çık dedim."kapının yanına giderek kapıyı açtım.
"Tamam şimdi çıkıyorum ama kendimi sana affettireceğim. Yaptığım hatayı telâfi edeceğim."deyip odadan çıktı. O çıktıktan sonra kapıyı kapatıp ardından kitledikten sonra kapının arkasına çöktüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Allah seni kahretsin... Bana söz vermiştin."diyerek bağırmaya başladım.
Böyle söylene söylene saatler geçmişti. Saatlerdir bu kapının arkasında ağlıyordum. Doğrulup ayağı kalktım. Daha fazla onunla aynı evde kalamazdım. Dolabın yanındaki küçük valizi çıkarıp içine bir kaç gün yetecek kıyafet koydum. Üzerime montumu giyip valizi de alarak odadan çıktım. Dış kapıya yöneldiğimde Emirin sesiyle durdum.
"Nereye gidiyorsun gecenin bu saatinde?"ona dönmeden donuk bir sesle;
"Seninle ,bu saatten sonra aynı evde kalacağımı düşünmedin herhalde. Mazallah yine sinirlenir 'farklı bir şeyler' yaparsın."
"Saçmalama... Ben o 'farklı şeyleri ' yapmak isteseydim evlendiğimiz gün yapardım."
"Neyse ne. Ben şimdi gideceğim. Annenler gidince gelirim. Birkaç gün senden ve bu evden uzaklaşmak istiyorum."
