The Guy With an Irish Accent {N.H}

{Chapter Two}

                               A L L I E

Het is de volgende ochtend en ik kom mijn kamer uitlopen met een grote knot op mijn hoofd en mijn pyjama die scheef zit. Ik gaap een keer en loop naar de keuken om ontbijt te maken. Met een broodje Nutella en een kop Kaneel thee loop ik de huiskamer weer in en ga op de bank zitten. De deur van de andere slaapkamer gaat open en Niall komt naar buiten, aangekleed en wel. Ik wist wel dat ik iets vergeten was.

"Goodmorning Allie," zegt Niall en kijkt me aan. In zijn blauwe kijkers zit een twinkeling. "GoodMoring Niall. Sorry voor dit," zeg ik en wijs naar mezelf. "Hoef je geen sorry voor te zeggen. Het is schattig," zegt hij en verdwijnt met die woorden in de keuken. Zijn accent is weer heel sterk. Sterker als gisteren. Ik neem een slok thee, maar het is veel te heet. "Jesus," vloek ik en zuig wat koude lucht naar binnen. Niall komt naar binnen gerend en kijkt me raar aan, ik kijk hem ook raar aan. "Je vloekte," zegt hij. "Oh ja, niks aan de hand. Tong verbrand," zeg ik en Niall lacht. "Tuurlijk, lach me maar uit," zeg ik sarcastisch en neem een hap van mijn broodje waardoor Niall alleen nog maar harder lacht. "So, gaat ie lekker?" vraag ik. Zijn lach is hemels...

In de tussentijd dat Niall zijn eten aan het maken is eet ik mijn broodje en  drink mijn thee op. Ik ga staan en Niall komt op zijn gemakje aan lopen met een bord vol broodjes. "Wil je me arm hebben?" vraag ik aan hem. "Nee. Ik betaal babe," zegt hij en duwt een broodje in zijn mond. Ik haal mijn schouders op en loop naar mijn kamer. Tien seconden later ben ik weer terug. "Niall?" zeg ik serieus. "Ja?" antwoord hij en komt uit de keuken. "Blauwe of zwarte broek?" vraag ik. "Hoezo vraag je dat aan mij?" "Kijk naar je outfit Nialler. That's good. Nou, blauw of zwart?" vraag ik weer. "Zwart," zegt hij en wil weer weglopen maar ik houd hem tegen. "Met of zonder bril?" vraag ik. Hij kijkt me aan en ik trek hem aan zijn pols mee mijn kamer in.

Ik zet mijn bril op. "Omg, how cute," roept Niall als een meisje. Ik zet hem weer af en knipper een paar keer met mijn ogen. "Nu ben je sexy. Ik ga voor,' zegt hij en tikt met zijn vinger tegen zijn kin alsof hij diep aan het denken is. 'Cute' zegt hij uiteindelijk. 'Crazy Moffo of Black shirt' zeg ik. 'Crazy Moffo' zegt hij. 'Kay, bedankt en nu mijn kamer uit. 'But..-' stamelt hij maar ik duw hem mijn kamer uit en doe de deur dicht. 'Spicy' roept hij. 'No Niall, i'm CUTIE' zeg ik met een nadruk op cutie en kleed mezelf om in een record tempo. Ik wil mijn mascara pakken als hij er niet meer ligt, Niall. Ik gooi mijn kamerdeur open en gelijk zijn Niall z'n ogen op mij gericht. 'Mascara' zeg ik en hij kijkt me verbaast aan.

'You Don't need that shit' zegt hij serieus. 'Niall. Dank. INLEVEREN' roep ik en hij gooit gelijk mijn mascara. Ik glimlach kwaadaardig en gooi de deur weer dicht. Ik doe mijn mascara op en een beetje roze Labello op mijn lippen en leg alles weg, doe mijn bril op en ben klaar. Ik loop de huiskamer weer binnen, en Niall knikt goedkeurend. 'Als ik voorschut loop is het jouw schuld Nialler' zeg ik en pak mijn sleutels van tafel en wenk Niall. Hij staat op en loopt naar me toe. Ik slinger mijn rugzak over mijn rechter schouder en loop de deur uit. Niall volgt mijn voorbeeld en doet de deur op slot. Ik loop de eerste trede af en wacht op Niall. Samen lopen we naar beneden en daar staan Liam en Louis. 'Lilo' roep ik vrolijk en allebei hun hoofden zijn op mij gericht. 'El' roepen ze allebei en komen op me afgestormd en geven me een knuffel. Lou geeft Niall een bro-hug en na even twijfelen doet Liam dat ook. Ik glimlach tevreden...

Liam pakt mijn hand en samen met zijn vieren lopen we naar het schoolgebouw. Niet raar denken, aub. Ik kijk achter me en zie Harry, van schrik laat ik Liam zijn hand los en ga naast Niall lopen. Allebei kijken ze me raar aan, maar ik negeer het. 'Wat is er?' fluistert Niall. 'Harry loopt achter ons. Ik krijg de kriebels van hem' fluister ik terug en Niall kijkt achterom. Liam wurmt zich tussen mij en Niall en ik kijk hem raar aan. 'Wat doe je?' fluister/roep ik naar hem. 'Hoezo liet je mijn hand los' vraagt hij en pakt mijn hand weer vast. 'Harry' fluister ik. Liam is de enige die weet wat er is gebeurt, daarom is hij ook mijn beste vriend. We zijn aangekomen op het schoolgebouw en ik ga weer naast Niall lopen.