The Guy With an Irish Accent {N.H}

Fifty- Thirth

A L I Y A H

Fris gedoucht sta ik in een jurkje die Lou me vanmorgen heeft gegeven. 'Hi ba- wow' onderbreekt Niall zichzelf. Ik bloos en speel met mijn armbandje. 'Je had me best mogen waarschuwen' mompelt hij als hij me een lange kus geeft. 'Serieus babe, hoe veel jongens moet ik in elkaar slaan om jou bij me te houden jesus' gromt hij. Ik bloos nog erger en geef hem een kus op zijn wang voor ik naar mijn pumps loop en daar in stap. Niall kijkt me opnieuw met open mond aan. 'Dit is niet goed voor mijn hartslag..' Mompelt Niall tegen zichzelf. 'Ik kan me omkleden als je dat liever hebt' zeg ik zachtjes. Hij schud zijn hoofd. 'Wil je me wel een plezier doen?' Vraagt hij als hij zijn hand op mijn heupen legt. Ik knik en kijk naar hem op, ik ben nog vijf centimeter kleiner als hem. 'Blijf bij me in de buurt, echt in de buurt' ik knik braaf.

Hij drukt een trots kusje op mijn voorhoofd voor hij mijn hand pakt. 'Straks shoppen in Paris?' Vraagt Niall aan me als we door de gangen naar het restaurant lopen. 'Leuk' glimlach ik. 'Mooi zo' hij drukt een kus op mijn wang voor we bij de andere aan tafel gaan zitten. Een beetje ongemakkelijk ga ik tussen Louis en Niall in zitten. 'Zus?' Opgelucht kijk ik naar Zayn. 'Alles Okay met je arm?' Vraagt hij. 'Ja, prima' antwoord ik zachtjes. Gelijk pakt Niall mijn arm vast en bekijkt het verband. 'Hoe heb ik dit kunnen missen?' Vraagt hij. 'Verbergen' mompel ik. 'Uitleg straks Okay?' Vraagt hij. Ik knik. 'Wat wil je drinken babe?' Vraagt Liam die opstaat. 'Maakt niet uit, doe maar iets' antwoord ik zachtjes. Hij knikt voor hij samen met Niall wegloopt.

'Weet je zeker dat alles goed was gisteren bij Soof?' Vraagt Zayn voorzichtig. 'Ja, niks aan de aan de hand' antwoord ik. Alle ogen zijn op mij gericht. 'Vind je het vreemd dat ik me zorgen om je maak?' Vraagt Harry. 'Ja, er is niks' zeg ik. 'Allie, gaat het wel?' Ik zucht zachtjes, niet boos worden Allison, daar schiet je niks mee op. 'Ja het gaat prima' antwoord ik rustig. Gelukkig zijn Niall en Liam snel terug, Liam zet een vruchtensapje voor me neer. Ik glimlach dankbaar naar hem. 'Allie?' 'Wat nu weer?' Vraag ik geïrriteerd. 'Sorry' piept Lottie. Ik zucht en sta op van mijn stoel, ik loop naar Lottie toe en schuif haar stoel naar achter. Ik trek haar omhoog en sla mijn armen om haar heen, ze knuffelt me terug en zucht opgelucht. 'Sorry Lot' fluister ik. 'Nee, het is okay' fluistert ze terug. Ook ik zucht opgelucht voor ik haar los laat. 'Die jurk staat je goed' zegt een voorbij komende jongen. 'Een blauwe oog jou vast ook' gromt Niall vanaf zijn stoel.

'Wow, wacht. Bruce?' Vraag ik. 'Yas, that's me' grinnikt hij. 'Jij bent veranderd' zeg ik zachtjes. 'Hij is niet de enige' hoor ik Louis zeggen. 'Louis kun je voor een keer even je bek dicht houden?' Vraag ik hem kwaad. 'Ik moet mijn bek dicht houden? Volgens mij ben jij degene die niet eerlijk is' zegt hij en schuift zijn stoel ruw naar achter voor hij op een centimeter van mij af gaat staan. Zijn gezicht is gevaarlijk dicht bij en om eerlijk te zijn word ik er een beetje bang van. Ik slik lichtjes. 'Ik ben wel eerlijk' zeg ik. 'Oh ja? Volgens mij moest jij gisteren gecontroleerd worden op baarmoederhalskanker of niet soms?' 'Ja en dan?' Vraag ik zachtjes. 'En dan? Ben je serieus Allison?' Vraagt hij, Oh my gosh, hij zegt alleen Allison als het echt kwaad is. 'Ja ik ben serieus' zeg ik. 'Oh my, jesus' zegt hij en haalt een hand door zijn bruine haren.

'Allison? Eerlijk nu. Wat is er gebeurt in LA?' Vraagt hij zacht. 'Ik denk dat ik je daar het antwoord beter op kan geven' Luna's stem laat me opgelucht zuchten. 'Wacht Luna?' Ik draai mijn gezicht weg van Louis en zie dat Zayn aan het FaceTime is met haar. 'Hey' zegt ze zachtjes. 'Hey' mompel ik. 'Nou, het maakt me niet uit wie het zegt, ik wil weten wat Louis bedoelt' zegt Liam. 'Allison-' 'Kap even met dat ge- Allison alsjeblieft' zeg ik door Louis heen. 'Aliyah dan, wat word het? Zeg jij het? Luna of Zayn of Perrie? Ik neem aan dat ze het allemaal weten' 'Kunnen we dit ergens anders bespreken in plaats van midden in het restaurant?' Vraag ik. Ze knikken allemaal. We lopen gezamenlijk naar de kamer van mij en Niall. Iedereen installeert zich ergens. 'Okay, uhm' Ik ga alleen op een bed zitten. 'Blijf even uit mijn buurt alsjeblieft' begin ik. 'Ik zal gelijk met de deur ik huis vallen' zeg ik zachtjes en slik. 'Allie heeft baarmoederhalskanker gehad' Zayn neemt het voor me op. 'Juist, dat ja' zeg ik zachtjes.

'WAT!' Roepen Liam en Niall tegelijk. 'Kan iemand even helpen?' Vraag ik zachtjes. Perrie komt voorzichtig naast me zitten en legt mijn hoofd op haar schouder. Ze begint met praten:

'Allie heeft een moeilijke tijd achter de rug. De ernstige ziekte was weer terug gekomen. Letterlijk een zaak van leven of dood. Ik was de eerste die het wist, ze was bang om het te vertellen aan Zayn. Bang dat ze hem kwijt zou raken, bang om ook Luna kwijt te raken. Bang om haar familie kwijt te raken. En ergens ook bang dat ze jullie kwijt zou raken, ook al was dat al mede gebeurt door haar verhuizing. Ergens hoopte ze dat jullie haar nog niet vergeten waren.'

Zayn gaat verder:

'Tegen de tijd dat ik het wist waren ze al bezig met de gemo. Daarom hebben we langer pauze gekregen, ik was dag en nacht in het ziekenhuis bij Allie. Op een gegeven moment werd de hoop steeds kleiner, kleiner dat ze het zou overleven. Dat was verschrikkelijk. Maar ze vocht. Vocht voor iemand waar ze van hield, en hoopte ooit terug te zien. Geloof het of niet Niall, ze vocht voor jou'

Niall slikt terwijl hij zijn tranen van zijn wangen veegt. Hij staat op, hij kijkt me aan waardoor ik ook opsta. Zachtjes en teder kust hij me. Hij gaat weer terug op de grond zitten. Nu gaat Luna verder:

'Ik wist het als laatst. Er was weer hoop op dat moment. Zayn moest terug, dus ik zat samen met Perrie dag en nacht bij Allie op haar kamer. Ze miste je Niall, al wist ik toen niet dat jij het was. Want ze noemde je Nick. Nick, heel de tijd had ze het over een Nick. Later kwam ik er achter dat jij het was. Maar goed, alles was uiteindelijk goed. Ze overleefde het door te vechten, door Sophia die over was gevlogen en haar dokter was. Wees niet kwaad op haar Louis, ze kan er niks aan doen' eindigt ze. Ik durf niemand aan te kijken. Bang dat ze boos worden. 'El, ben je Okay?' Hoor ik Luna vragen. 'Ja' zeg ik hees. 'Ik mis je El' zegt Luna, haar stem komt dit keer niet door de telefoon. Ik kijk kort op en zie haar ik de deur opening staan.

Ze loopt langs iedereen af, als ze er niet door kan duwt ze hen opzij, en geeft me een knuffel. 'Mag, eh, ik iets vragen?' Vraagt Harry zachtjes. Ik kijk naar hem op en knik. 'Ja.' 'Uhm, ik weet niet goed hoe ik dit moet vragen' zegt hij zacht. 'Vraag gewoon wat je wil vragen Hazz' zeg ik. 'Okay, eh, wilde je dit gaan vertellen?' Weer die vraag. 'Nogmaals, voor iedereen net als de eerste keer. Nee, niet op deze manier in ieder geval. Ooit zal het gezegd worden, dat zeker. Maar nee, nu nog niet'

'Mag ik ook iets vragen?' Vraagt Jade. 'Ja, iedereen is vrij om te vragen' zeg ik nuchter. 'Waarom doe je er zo nuchter over? Ik bedoel het is niet niks' ik lach bitter. 'Nee, tuurlijk het is niet niks. Maar ik doe er nuchter over omdat het nooit helemaal uit mijn lichaam zal verdwijnen, er is 20% kans dat ik niet ouder word dan 60. Dat is een kwestie van accepteren Jade,' allemaal kijken ze me vol ongeloof aan. 'Luister, ik vind dit niet leuk, echt niet. Maar ik kan er niks aan veranderen, als het klopt wat de doktoren denken heb ik nog minstens 40 jaar te leven, met jullie. Mijn familie' we geven elkaar een knuffel. 'Het sp-' 'Het is goed Louis, je kon het niet weten' onderbreek ik hem. Hij geeft me nog een knuffel voor we, de dames, de straten van Parijs leeg gaan kopen.

~~~
We zijn weer terug. Perrie heeft zes tassen, de helft betaald door Zayn. Jade heeft vijf tassen net als Jess. Leigh-Anne heeft er drie en ik heb er. 'Waarom 8 tassen?' Kreunt Niall als hij alles neer zet. 'Hey, jij hebt alles gekozen' zeg ik lachend. 'Ja, mijn toekomstige prinsesje moet niks te kort hebben' met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan. 'Dat heeft ze al niet maar goed' hij lacht kort. 'Niks is te veel voor mijn meisje' ik gaap en zucht. 'Let's sleep' zegt Niall.
Ik knik. We kleden ons om, ik natuurlijk in zijn t-shirt. We gaan ik bed liggen , zijn armen weer om mij heen. 'Sleep Well babygirl' fluistert hij. 'Sleep Well, babyboy' hij bloost en geeft me een kus. Ik grinnik en sluit mijn ogen voor ik in een diepe slaap val.