A L I Y A H
Ik sta nu back stage bij Ed Sheeran. Ik moet zijn kleding doen, Lottie doet zijn make-up en Lou staat alles te bekijken en te helpen zodat we het meeste zelf doen. Ik heb ook kennis gemaakt met alle andere mensen die hier rondlopen.
'Aliyah. Zin om samen te lunchen' ik draai me om en Bruce staat daar met zijn leren jack. 'Ja is goed. Even mijn jas halen' antwoord ik en loop naar mijn kleedkamer en trek snel mijn jasje aan.
Ik loop weer terug en mijn telefoon gaat. Niall. Ik heb ff geen zin om op te nemen dus druk ik hem weg en loop samen met Bruce naar buiten.
'Waar wil je lunchen?' vraag ik aan hem. 'Het park' antwoord hij en strekt zijn hand die ik aanpak. Samen lopen we hand in hand naar het park. Daar aangekomen zie ik een super schattig picknick kleedje.
'Ahw' zeg ik hardop. Wat niet de bedoeling was eigenlijk. Schamend kijk ik naar mijn voeten. Bruce tilt mijn kin op en ik kijk in zijn kastanje bruine ogen. 'Niet verlegen zijn' fluisterd hij en neemt me mee naar het kleedje. Mijn telefoon gaat weer.
'Neem maar op' zegt hij. Ik knik en druk op het groene hoorntje.
'Eindelijk Aliyah' ik hoor meteen dat het Niall is.
'Kan dit een andere keer? Ik zit te lunchen'
'Met wie?'
'Bruce'
'Een jongen?'
'Ja. Probleem?'
'Euh nee. Doei'De piepjes toon gaat af en hij heeft opgehangen. Ik spreek hem daar morgen wel op aan als ik terug ben in Londen. Of eigenlijk, ik moet naar L.A.
'Brucie. Kun je me straks helpen?' hij knikt en vraagt 'waarmee?'
Ik vertel hem het hele plan en wat de bedoel gaat zijn straks. Hij luisterd aandachtig en knikt af en toe een keer. 'Moet je alleen naar L.A?' ik knik en slik, eigenlijk best eng.'Ik ga wel met je mee' zegt hij en pakt een aardbei. 'Mondje open' zegt hij en zijn kanstanje bruine ogen schitteren. Ik doe mijn mond een stukje open en Bruce legt de aardbei in mijn mond.
Als ik mijn mond leeg heb kijkt Bruce me met een grote glimlach aan. Ik glimlach verlegen terug en kijk naar het uitzicht, het meer met de eendjes die vrolijk aan het zwemmen zijn. De kleine kindjes die plezier maken en tikkertje spelen. Opeens staat er een klein meisje voor me.'Jij mee doen' zegt ze tegen mij. 'Moet ik mee doen met tikkertje?' ze knikt en ik sta op. 'Vooruit dan maar' ik zwaai naar Bruce die me lachend aan kijkt. 'Is dat jou vriendje?' vraagt het meisje als we ver uit zijn buurt zijn. 'Nee, dat is een hele goede vriend' antwoord ik en til het meisje op
'En wat is jou naam?' vraag ik.
Isabella, maar Isa vind ik mooier' ik knik. 'En wat is jou naan?' vraagt Isa. 'Aliyah, maar je mag El, of Ellie zeggen' ze knikt en samen met nog een paar kindjes gaan we tikkertje spelen. Hun rennen en ik loop snel.
'Hey kleintjes' hoor ik iemand zeggen. Ik kijk om en zie Bruce. 'Ik kom deze mooie dame even lenen' zegt hij en pakt mijn hand. Blosjes ontstaan op mijn wangen.
'Bruce wat gaan we doen?' vraag ik als hij mijn hand nog steeds vast heeft. Hij zegt niks en na tien minuten komen we aan op het strand. De zon gaat al een beetje onder. De wolken zijn roze/oranje en de golven gaan langzaam over het water. De golven breken precies optijd en zo ontstaan er weer nieuwe golven. Ik kijk naar Bruce die achter me staat. Hij is nu de gene die een beetje verlegen is, het is eigenlijk best schattig.Hij legt zijn kin op mijn schouder en samen kijken we naar de zonsondergang. Alles kleurt oranje, de wereld word moe, en morgen gaat alles weer opnieuw. 'Zullen we het opnemen?' vraagt hij fluisterend en er gaat een rilling over mijn rug. Ik knik en geef hem mijn telefoon. Ik ga voor de zee staan, en Bruce filmt alles zoals afgesproken.
Als hij klaar is zet ik een code op het filmpje die alleen Liam weet. Ik open onze groepsapp en type eerst een tekst.
Aan: Bvv's (Best Vriend Voorever)
JE LEEST
The Guy With an Irish Accent {N.H}
FanfictionHij heeft verborgen talenten, Zij verborgen geheimen, Komen ze het van elkaar te weten? Of blijft het een mysterie.... --- Start: 28-4-16 Eind: 5-9-16 Hoogste rank fanfictie #22 6-9-16 --- Gelieve niet te kopiëren