The Guy With an Irish Accent {N.H}

Fifty-Fourth

A L I Y A H

De volgende morgen ben ik al vroeg wakker, Niall slaapt nog. Voorzichtig haal ik zijn arm van me af en stap uit bed. Ik rek me even uit, terwijl ik me groot maak en in de spiegel kijk. Mijn adem stokt als er een grote blauwe plek op mijn buik zit. Ik trek snel een short aan met een t-shirt en ren de kamer uit. 'Alles Okay?' Opgelucht haal ik adem als ik Liam zijn stem hoor. Ik pak zijn pols vast en sleur hem mee naar beneden. 'Woah, wat is er?' Vraagt hij als ik taxi aanhoud die ik naar het ziekenhuis laat rijden. Ik reageer niet. De taxi stopt, als ik wil betalen merk ik pas dat ik alles vergeten ben. Liam betaalt al, ik trek hem hardhandig de taxi uit. 'Soof!' Roep ik als ik haar zie. Ze kijkt me bezorgd aan.

'Help' zeg ik zachtjes als we bij haar staan. Zonder te twijfelen trekt ze mij mee, automatisch trek ik Liam mee. Ze loopt een kamer in en kijkt me afwachtend aan, ik doe mijn shirt omhoog, beiden happen ze naar adem. 'Dit is niet goed' strest Liam. 'Oh dit is zo niet goed' mompelt hij. 'Liam, kun je even je mond houden?' Vraagt Sophia kwaad als hij verder gaat met mompelen. Hij houd gelijk zijn mond dicht. 'Hoe kan dit?' Vraagt Sophia aan me. 'Hoe moet ik dat weten?' Vraag ik haar. 'Medicijnen, heb je die nog?' 'Had je die?' Vraagt Liam streng. 'Ja, maar die liggen in Londen' antwoord ik zachtjes. Sophia slaat me tegen mijn achterhoofd. 'Verrekte sukkel die je bent' gromt ze voor ze de kamer verlaat. 'Sorry hoor' mompel ik. 'Allie' zucht Liam vermoeid. 'Sorry, kijk jullie hebben gewoon last van me en-' hij onderbreekt me door zijn hand op mijn mond te leggen.

'Durf dat nog eens te zeggen' sist hij. Ik lik zijn hand. Hij smeert het aan zijn shirt af terwijl ik hem met een grijns aankijk. 'Hoe kun jij zo, zo zijn?' Vraagt hij verbaasd. 'Al gezegd. Accepteren' antwoord ik simpel. Alle jongens stormen op dat moment de kamer binnen. 'Gaat het?' Vragen ze tegelijk. 'Ja' 'Allie meekomen' Sophia trekt me van de stoel af en sleurt me mee, ik pak Niall zijn pols en sleur hem ook mee. 'Waar gaan we heen?' Vraag ik. 'Onderzoek dingens' zegt ze. 'Dingens? Ben je wel goed snik?!' Roept Niall. 'Bek dicht' zeggen we tegelijk. 'We zijn gestrest' weer tegelijk. Ze opent een kamer waar ze me op een bed zet. 'Shirt uit' een mannelijke dokter kijkt me aan. 'Uit, nu' zegt Sophia. Zuchtend trek ik mijn shirt uit.

'Wat The is dat?' Piept Niall. 'Weet ik niet' zeg ik zachtjes. 'Babygirl' mompelt hij zachtjes. De man duwt me achterover en drukt op mijn buik. 'Jesus idioot!' Roep ik en trap hem waardoor hij achteruit struikelt. 'Klootzak' sis ik. 'El, even rustig, kom hier' zegt Sophia, ik geef haar een knuffel. Ze onderzoekt me voorzichtig. 'Ga weg' zeg ik tegen die vent als hij dichterbij komt. 'ZAYN!' Krijs ik. Hij komt binnen gestormd op de voet Niall, Liam, Louis en Harry. 'Help' piep ik bang. Niall moest de kamer verlaten daarnet. 'Iemand' piep ik. Zayn komt naar me toe gelopen en neemt me in zijn armen. 'Ga weg, griezel' zegt Sophia tegen die vent. 'Nou, wegwezen oliebol' gromt Louis die hem bij zijn kraag pakt en de kamer uit duwt.

Na heel wat uurtjes op het ziekenhuis te hebben doorgebracht bleek het niks ernstigs te zijn. Ik moest mijn medicijnen nu drie keer per dag in nemen dan zou alles goed komen. Ik bedankt Sophia voor ik met de jongens het ziekenhuis uitloop. Zwijgend lopen we terug naar het hotel. Niet dat het op loop afstand is , maar we hebben het nodig. Allemaal. Aangekomen bij het hotel lopen we naar boven, Lottie's kamer binnen. 'Hey' glimlacht ze. 'Hey' zeg ik zachtjes. 'Wil je iets drinken?' Vraagt ze. 'Nee bedankt' zucht ik. Ze vraagt hetzelfde aan de andere jongens die ook afwijzen. 'Hoe lang blijven we in Parijs?' Vraag ik. 'Nog twee dagen' antwoord Niall, ik knik en ga naast hem op de bank zitten, dat was de bedoeling tenminste maar hij pakt me bij mijn heupen en zet me op zijn schoot. Ik leun tegen zijn borst en zucht zachtjes. 'Allie?' Ik kijk op naar Perrie die binnen komt gelopen samen met de andere meiden. 'Ja?' Vraag ik. 'Ga je mee shoppen?' Ik kreun zachtjes. 'Alweer?' Vraag ik lachend.

'Ja, is leuk' zegt ze simpel. 'Prima' zeg ik en sta op van Niall zijn schoot. Hij staat ook op en loopt mee tot aan de deur. 'Kiss' glimlacht hij. Ik grijns en draai me om voor ik achter de meiden aanhuppel. Ver kom ik niet want Niall pakt me bij mijn heupen en trekt me naar achter. Ik slaak een klein gilletje. De meiden kijken me lachend aan. Niall duwt me zachtjes naar achtere tot ik klem sta tussen hem en de muur. 'Dat was niet lief' gromt hij. Ik pruil lichtjes. Zijn blik veranderd naar een blik vol liefde en lust. Hij drukt zijn lippen op die van mij terwijl zijn handen naast me tegen de muur. Ik kus hem terug en verplaats mijn handen naar zijn blonde haren. Als hij ineens in mijn lip bijt duw ik hem weg. Niall word geslagen met een tas van een oude vrouw, waarschijnlijk beet hij daarom. 'Jeugd van tegenwoordig' hij krijgt nog een mep voor de vrouw weg loopt. 'You're Okay?' Vraag ik hem. 'Yeah, You Too?' Ik knik lachend en lik over mijn lip om het bloed weg te halen. 'Oh my. Sorry babygirl' zegt hij zachtjes. 'Niet erg' Perrie ligt op de grond van het lachen, Jade kijkt me bezorgd aan terwijl Leigh-Anne en Jesy tegen de muur leunen van het lachen.