The Guy With an Irish Accent {N.H}

Twenty-Eighth

Tijdsprong 3 maanden...

A L I Y A H

Met mijn handen in mijn jaszakken loop ik over straat door het centrum van Ierland. Inderdaad ik ben in Ierland bij mijn vader, Niall, Liam, Louis, Harry en Zayn hebben hun eerste wereld tournee en ik had geen tijd om mee te gaan vanwege mijn nieuwe baan. De winter is begonnen, en er is geen fuck te doen hier. Maar alles beter als thuis zitten. Mijn werk is niet heel bijzonder, ik regel wat dingen voor bepaalde artiesten, dat is alles eigenlijk. Ik duw de deur van Starbucks open en bestel warme choco. 'Naam?' vraagt een oudere vrouw. 'Allie' antwoord ik en wacht tot mijn choco klaar is. Als mijn naam word omgeroepen loop ik naar voren, pak mijn beker aan en verlaat de Starbucks weer. Mijn telefoon maakt een geluidje als teken dat ik een berichtje heb. '

Hey Lieverd,
Kom je naar huis?
Ik heb een verrassing voor je
X Pap

Ik draai me weer op en loop op mijn gemakje naar huis, daar aangekomen maak ik de voordeur open en sluit hem zachtjes achter me voor ik mijn beker even neer zet en mijn jas aan de kapstok hang. Ik pak mijn beker op en loop de huiskamer binnen. 'Pap?' vraag ik en op dat moment komt hij de keuken uit gelopen. 'Dat doe je snel, was je in de buurt?' vraagt hij en geeft me een kus op mijn wang. 'Ja zo iets' antwoord ik en ga op een kruk in de keuken zitten. Ik neem een slok van mijn, inmiddels koude, choco en zucht. 'Mis je Londen?' vraagt hij als hij naast me komt zitten. 'Valt op zich wel mee, ik mis de jongens en Uncle Simon meer' antwoord ik en hoor op dat moment twee verontwaardigde ''Hey's '' uit de voorraad kast komen. Verbaasd trek ik en wenkbrauw op en loop naar de voorraadkast en maak de deur open.

Een pruilende Lou en een sippe Lottie komen uit de voorraad  kast gelopen. 'Hey meiden' zeg ik met een glimlach en geef ze een knuffel. 'Dus je mist ons niet?' vraagt Lottie pruilend. 'Tuurlijk wel, maar ik spreek jullie meer als de andere' antwoord ik en toen hoorde ik vijf keer ''Shit'' van boven afkomen. 'Okay, zit heel de crew hier?' vraag ik en op dat moment duikt iedereen van verschillende plaatsen op. 'Hey Princces' glimlacht Niall en wil me een kus geven maar ik houd hem tegen, en loop naar de keuken. 'Gaat het?' hoor ik Lottie vragen. 'Ja hoor' mompel ik, loop de keuken uit, de huiskamer binnen en open de tussendeur van de gang en de huiskamer. Ik trek mijn jas van de kapstok en loop naar buiten. Onder het lopen trek ik mijn jas aan en rits hem dicht tot aan mijn kin.

Ik kom langs een brug waar ik overheen loop, het park binnen langs het meertje waar nu ijs op ligt. Het park uit, langs de open plek door het bos en sta stil voor een klein huisje. Ik klop op de deur, die gelijk open word gedaan. 'Hey El' glimlacht hij. 'Hey' mompel ik en loop langs hem naar binnen. 'Je vader belde al' zegt hij, en geeft me een knuffel. 'Daan, ik snap er niks meer van' mompel ik vermoeid. 'Daarom kom je naar je beste vriend?' vraagt hij lachend. 'Shut up, luister liever naar wat ik te melden heb' zeg ik met een kleine glimlach. 'Ik luister altijd als het om jou gaat' zegt hij en geeft me een kus op mijn wang. Ik glimlach even en maak mijn jas los. 'Gooi het er uit' zegt hij en komt naast me op de bank zitten. 'Iedereen is er op eens, ik ben blij dat Lou en Lottie er zijn. Maar de jongens? Ik dacht altijd dat we beste vrienden waren maar ze laten nooit iets van zich horen' leg ik uit.

'Moet ik met je mee komen?' vraagt hij voorzichtig. 'Als je dat zou willen' antwoord ik en hij knikt. 'Tuurlijk' antwoord hij en pakt zijn jas van de stoel af en trekt hem aan, ik doe mijn rits weer dicht en loop voor hem zijn huis uit. Samen lopen we zwijgend terug naar mijn huis, voorzichtig open ik de voordeur en haal opgelucht adem als er niemand in de gang staat. 'En dat is?' hoor ik een sterk Iers accent vragen. 'Te vroeg gejuicht El' hoor ik Daan achter me zeggen. 'Shut up wil je?' vraag ik lachend en richt me op Niall. 'Dit, is Daan' antwoord ik en laat hem naar binnen en sluit de voordeur achter hem en loop vervolgens achter hem aan de huiskamer binnen. 'Goede middag meneer Smith' zegt hij beleefd tegen mijn vader, ik weet dat hij dat expres doet. 'Doe normaal man, idioot' zeg ik lachend en geef hem een klap tegen zijn arm. 'Ik doe altijd normaal, mevrouwtje' grijnst hij en gaat op de bank naast Liam zitten. Wrong person mate, wrong person...