Dag 3 ziekenhuis
'Allie, Wake-up' hoor ik Liam fluisteren. Ik open mijn ogen en zie hem boven mijn bed hangen. 'Goodmorning El' glimlacht hij. 'Goodmorning Li' zeg ik schor en rek me uit. Ik sla mijn benen buiten het bed en bungel met mijn voeten, Niall komt de kamer binnen gestormd en kijkt me met een grote grijns aan. 'Goodmorning Baby' zegt hij soft en geeft me een kus op mijn lippen. 'Goodmorning Happy Nialler' grinnik ik en stap uit bed, hoe kunnen die mensen hier zo vrolijk zijn? Okay ergens snap ik het wel als je de kleuren in deze kamer bekijkt. De deur vliegt nog een keer open en ik kijk met open mond en wijd geopende ogen naar de persoon die in de deur opening staat. 'Moeder?' vraag ik verbaasd.
'Allison meisje, is alles oke?' vraagt ze bezorgd en wil naar me toe lopen. 'Staan blijven' hoor ik Zayn roepen, die ook binnen komt gestormd. 'Waarom heeft niemand me dit verteld?' vraagt mijn moeder nep gebroken. 'Omdat, moeder, u dit helemaal niks uitmaakt' snauw ik haar af. 'Aliyah' sist Niall. 'Serieus Niall? Na alles wat ik je verteld heb over haar-' begin ik en wijs vol afschuw naar de vrouw die in de deur opening staat. 'Neem je het voor haar op in plaats van voor mij?' vraag ik vol ongeloof. 'Wat komt u hier doen, moeder?' vraagt Zayn en gaat aan de andere kant naast me staan en legt zijn arm beschermend om mijn middel. 'Oh ja juist' begint ze.
'Take a seat' zeg ik zuchtend. Ze gaat op een wit klapstoeltje zitten en kijkt me vol trots aan. 'Je komt mee naar Ierland' zegt ze vrolijk. 'Sorry?' vraag ik. 'Ik neem je mee naar Ierland, naar huis. Dat is wat je wil toch?' grijnst ze. 'Als ik de kracht had om je te slaan, jesus' grom ik naar haar. 'Ik wilde naar Ierland toen ik tien was en je me hebt achtergelaten bij Uncle Simon. Nu niet, ik heb hier mijn familie, mijn vrienden-' begin ik en kijk Niall aan die mij ook aan kijkt. '-En, het liefste vriendje die maar kunt wensen' maak ik mijn zin af. 'Heb ik iets gemist?' vraagt Zayn fluisterend. 'Nee, ik probeer een punt te maken' fluister ik terug. Ik voel hem knikken en kijk mijn moeder aan.
'En toch ga je mee' zegt ze stellig. 'Nee, ik ga helemaal nergens heen. Dit had u zeven jaar geleden moeten bedenken' antwoord ik nors terug. Alsof het allemaal nog niet erger kon, komt mijn vader ook nog binnen gelopen. 'Vader' mompel ik. 'Goed idee he? Van je moeder?' vraagt hij met een glimlach. 'Goed? Bent U hele-' Niall legt zijn hand op mijn mond en tilt me over zijn schouder mijn kamer uit. Hij doet de deur dicht en zet me neer. 'Wat doe je?' vraag ik en kruis mijn armen voor mijn borst. 'Proberen de situatie iets minder erg te maken' antwoord hij en haalt mijn armen uit elkaar en slaan ze om zijn middel, hij trekt me dichter naar zich toe en houd me stevig vast. Een traan loopt over mijn wang en er volgen er steeds meer. 'Awh babygirl' fluistert Niall in mijn oor.
'Ik wil niet Ni' fluister ik terug en verplaats mijn handen naar zijn borst. 'Ik wil ook niet dat je gaat babygirl' fluistert hij terug. 'Sometimes,i wish that i could wake up with Amnesia and forget about these stupid Little Things' fluister ik heel zachtjes, bijna onverstaanbaar. Niall laat me los en pakt mijn gezicht tussen beiden handen en wrijft met zijn duimen mijn tranen weg. 'Wil je dat alsjeblieft, nooit meer zeggen?' vraagt hij zachtjes. Ik knik en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'Twin?' hoor ik Jake zachtjes vragen. Niall laat me voorzichtig los en ik draai me langzaam om. 'Wat is er?' vraagt hij. 'Moeder... Vader... Binnen... Ierland' komt er met stoten uit. Hij trekt me in een knuffel en ik sla mijn armen om hem heen. 'Vertel eens rustig wat er is' zegt hij kalm.
'Pap en mam zijn binnen, ze willen me mee terug nemen naar Ierland. Maar ik wil niet' huil ik in zijn shirt. 'Dat gebeurt ook niet Twin, maak je maar geen zorgen' fluister Jake. 'Hoe weet je dat?' vraag ik en laat hem los. Ik ga op een van de stoelen in de gang zitten en laat me tegen Niall aan hangen die al in de stoel zat. 'Omdat ik dit al wist, ik heb met Simon gepraat, en het bleek dat hij niet de volledige voogdij over je had, dus pap en mam konden het doen. Ik heb, sorry Niall, een nep acte gemaakt en met Sophia overlegt. Ze heeft dingen verzonnen en met Niall gepraat-' Niall onderbreekt Jake. 'En er voor gezorgd dat ik de rest van de voogdij zou krijgen' mompelt hij. 'Jij wist dit ook?!?' roep ik kwaad naar Niall.
JE LEEST
The Guy With an Irish Accent {N.H}
FanfictionHij heeft verborgen talenten, Zij verborgen geheimen, Komen ze het van elkaar te weten? Of blijft het een mysterie.... --- Start: 28-4-16 Eind: 5-9-16 Hoogste rank fanfictie #22 6-9-16 --- Gelieve niet te kopiëren