The Guy With an Irish Accent {N.H}

Thirty-First

A L I Y A H

Met mijn handen in mijn jaszakken loop ik over straat, het sneeuwt alweer, maar dat maakt me niet uit. Kerst was verschrikkelijk, ik miste mijn familie, de jongens, Lou en Lottie. De crew, iedereen. Ik ben ook weer terug in Londen, voor mijn werk. Maar vooral om mijn excuses aan te bieden aan iedereen. 'Hey, gaat het?' vraagt iemand. Ik knik langzaam en trek de rits van mijn jas verder dicht, 'Kijk eens op' van de grond kijk ik op en zie Niall. 'Niall' fluister ik. Hij reageert niet maar trekt me in een knuffel. 'Het spijt me zo' fluister ik in zijn borst, 'Het is goed baby, misschien had je gelijk. We hebben beide nagedacht, en kunnen er samen weer tegen aan' fluistert hij in mijn oor. Hij drukt een kusje tegen mijn oorschelp en laat me langzaam los.

'Gaat het?' vraagt hij nog een keer, weer knik ik langzaam. Mijn telefoon gaat af, ik kijk Niall aan die knikt. Ik neem mijn telefoon op en luister naar mijn baas die van alles tegen me staat te roepen. Hij zegt dat ik naar One Direction moet, om ze te ontmoeten en een interview mee moet houden voor Faboules het tijdschrift waar ik onder andere voor werk. Na tien minuten is hij klaar met roepen en hangt hij op. Ik grom en haal de telefoon van mijn oor en stop hem terug in mijn broekzak. 'Vertel' zegt hij, langzaam komen we in beweging en ik vertel hem precies wat mijn baas tegen me heeft gezegd. Of nou ja, geschreeuwd.

'Dan, ga je mee naar mijn huis, want daar is iedereen' glimlacht hij, even ben ik verbaasd over het feit dat hij een eigen huis heeft, maar knik dan snel. 'Maar, wat als ze me niet meer willen zien?' vraag ik zachtjes als we voor zijn huis, zeg gerust Villa, staan. 'Maak je niet druk, ze hebben het 24/7 over je. En ik trouwens ook' zegt hij als hij de voordeur heeft open gedaan. 'Niall, ik durf niet' zeg ik zachtjes, 'Het zijn je beste vrienden, ze bijten niet' zegt hij en duwt me zachtjes naar binnen. 'Ja ma-' ik word onderbroken door een paar armen om me heen, verbaasd probeer ik me om te draaien en zie dat het Louis is. Ik sla mijn armen twijfelend om hem heen, zijn grip verstrakt alleen maar. 'Told you' playbackt Niall voor hij weg loopt. Langzaam laat Louis los, hij kijkt me aan en er rolt een traan over zijn wang. Ik veeg hem met mijn duim weg. 'Het spijt me zo BooBear' fluister ik, net hard genoeg zodat hij het hoort.

'Ik snap het, wil je me een ding beloven?' fluistert hij terug. Ik knik lichtjes en kijk hem aan, 'Wil je dit nooit meer doen?' vraagt hij. 'Ik beloof het' zeg ik zachtjes. 'Kom' zegt hij en pakt mijn hand. Ik schud wilt met mijn hoofd. 'Hey, je haar is donkerblond' verbaasd kijk ik hem aan, hij pakt een plukje vast en laat hem zien. 'Tja, eerst was het blauw' mompel ik en stop het plukje terug onder mijn capuchon. Louis haalt de capuchon van mijn hoofd af en glimlacht, 'Veel mooier' zegt hij zachtjes. 'Maar je had blauw haar?' vraagt hij en leunt tegen het kozijn, de tussendeur is open, maar niemand kan me zien omdat Louis er voor staat. 'Ja, blauw' zeg ik zachtjes. 'Van bruin, naar zilver, toen rood, daarna blauw en nu donkerblond' glimlacht hij trots. 'Wat vind je het mooist?' vraag ik, hij krabt even aan zijn kin wat mij laat grinniken. 'Rood en donkerblond' antwoord hij. 'Louis, tegen wie sta je allemaal te praten? Heb je een nieuw chick?' hoor ik Zayn roepen.

'Als ik jou zusje mag doen dan wel' roept hij grijnzend terug, ik sla tegen zijn borst en hij trekt me opnieuw in een knuffel. 'Ik heb je zo gemist' fluister hij zachtjes. 'Ik jou ook Lou' fluister ik terug, hij laat me langzaam los en drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Mijn zusje zit in Ierland!' roept hij grommend terug. 'Nou, nee' zegt Niall, laat me hier staan, laat me staan.. 'Louis ga eens opzij man' grinnikt Niall en duwt hem opzij. Alle ogen zijn op mij gericht, snel kijk ik naar de grond en beweeg een beetje  met mijn voeten. 'Wat doe jij hier?' snauwt Harry. Ik kijk hem aan en laat het feit dat ik hier ben voor mijn excuus even achter wegen. 'Wel, meneer Styles. Ik heb ook werk, bij Faboules. Vast ooit van gehoord?' snauw ik terug en loop langs Niall de woonkamer binnen. 'Ja, en dan?' snauwt hij terug.

'Luister vriend, ik kom hier voor een interview. Ik kom hier mijn excuus aanbieden aan de gene die willen luisteren, dan ben ik weer weg. Dus shut up, want mijn excuus krijg je niet' sis ik en draai me om naar Zayn, net als ik mijn mond open wil doen antwoord hij al. 'Het is goed' ik knik lichtjes en geef hem een knuffel. Ik draai me verder om en kijk Lottie en Lou aan. Tegelijk staan ze op en komen naar me toe, even verwacht ik een klap maar krijg een knuffel. 'Niet meer doen' fluistert Lottie, ik knik en geef haar een kus op haar wang, net als bij Lou. Ze laten los en ik kijk Liam aan, hij opent zijn armen en ik loop naar hem toe, hij trekt me in een knuffel en drukt een kus op mijn haar. Als hij los laat kijk ik om me heen voor een klok. Ik heb nog tien minuten voor het interview. 'Luister, ik heb nog tien minuten en dan moet het ingeleverd zijn. Zet je boosheid even aan de kant, ik ben zo weer weg' zeg ik en pak mijn telefoon. Iedereen gaat zitten en ik zet hem aan.