N I A L L
Nog een paar dagen heb ik voor Allie gezorgd, tot op het moment dat ze zich beter voelde. Je kon merken dat ze me nodig had, dat ik haar nodig had. Kortom, we hadden elkaar nodig. Dat gaf me een goed gevoel, het gevoel dat we bij elkaar horen werd met de dag sterker. Haar zachte volle roze lippen die soms ieder half uur die van mij raakte. Het kon haar, en mij, niets schelen dat ze ziek was, of dat Luna erbij zat. ' S avonds het tegen me aankruipen vermoorde, en vermoord, een complete vlindertuin in mijn buik. Ongelooflijk hoe een meisje zo veel voor me kan betekenen.
En dat al vanaf dag een dat ik haar zag, hoe relaxt ze de deur opende en er relaxt tegen aan hing, alsof het een alledaagse dag was, terwijl we beide beter wisten. Haar eigenwijze gedoe die dag over de rekeningen en de boodschappen herinner ik me nog als de dag van gisteren.
Of de keer dat ik terug kwam van de X-Factor, zij was al een paar dagen eerder thuis. De dag dat ik haar bijna op zijn kwetsbaars heb gezien was toen. Ik had met Kimberly. Ze stond in het rood bij de bank. Kwaad, nee woest, was ze toen ik zei dat ik een carrière had. Ik ben haar achterna gerent, dat weet ik nog goed. Nooit had ik haar alleen naar de bank moeten laten gaan. De dag dat ze werd verkracht staat nog vers in mijn geheugen gebrand. 21 Oktober 2010. Trouwens het is ook te vinden aan het kleine littekentje onder mijn oog. De dag dat ze een schaapjes Oncie droeg.
Net als de dag dat ze besloot te vertrekken. Inmiddels een jaar geleden. Een lange brief van drie volle A4'tjes was te vinden op mijn kussen van het hotel. Kort samengevat:
Ik was een enorme klootzak waar ze ontzettend veel van hielt dat get zo veel pijn deed dat ze met Zayn had besproken om te verhuizen. Naar LA. Geen contact meer met niemand niet. Een nieuw leven, dat was alles wat ze wilde. Die had ze gekregen, tot wij besloten op te duiken. De dag dat ik haar toen weer voor het eerst zag, bellend met Zayn. Dat is iets wat ik had moeten weten, ze zou nooit het contact opgeven met haar broer...
En nu, precies drie maanden sinds we toegegeven hebben dat we van elkaar houden. Ligt ze hier slapend in mijn armen schattig te zijn. Terwijl ik na lig te denken, starend naar het witte plafond. Mijn buik trekt samen van de kriebels wanneer ze haar been om mijn heup heen slaat. Voorzichtig zet ik mijn lippen zachtjes op haar voorhoofd om haar vervolgens vijf seconden later weer los te laten. Ze mompelt wat onverstaanbare woordjes terwijl ze langzaam uit haar slaap ontwaakt. Mijn armen sla ik steviger om haar heen als ze van me weg wil draaien. Als effect opent ze langzaam haar ogen. Zonder iets te zeggen kijkt ze naar me op. Ik glimlach naar haar wat haar laat terug glimlachen. 'Goodmorning babygirl' fluister ik. 'Goodmorning Ni' fluistert ze terug terwijl haar handjes een weg naar mijn haar vinden. Zachtjes kriebelt ze er door heen, alsof het breekbaar is.
Als ze aan mijn haar trekt verlaat een gedempte kreun mijn mond. Allie grinnikt trots. 'Zo kan ik het ook spelen' fluister ik en ga boven haar hangen. Mijn handen aan iedere kant vaan haar lichaam. Afwachtend kijkt ze me aan. Zachtjes laat ik onze lippen samen komen, ik open mijn mond een stukje en lik speels over haar onderlip. Mijn linkerhand verplaats ik naar haar heup waar ik zachtjes in knijp. Zoals ik al had gedacht opent ze haar mond, mijn tong vind die van haar. Langzaam draaien ze om elkaar heen. Ik verplaats mijn lippen naar haar mondhoeken, langs haar kaaklijn laat ik een spoor van natte kusjes achter. In haar nek worden de kusjes ruwer, bij een plekje waar ze kippenvel krijgt glimlach ik tegen haar zachte huis. Ik sabel en zuig zachtjes op die plek wat een gedempte kreun van haar oplevert. Ik glimlach opnieuw tegen haar zachte huid, een zuigzoen is ontstaan.
Ik kus terug over haar hals, langs haar kaaklijn. Opnieuw zet ik mijn lippen op die van haar, haar kleine handjes maken zich vast in mijn blonden haren en trekken er zachtjes aan. Beiden adem te kort laat me terug trekken. 'I love you' fluistert ze. 'I love you more' fluister ik terug. Ik ga weer naast haar liggen en sla mijn armen om haar heen. Als mijn maag knort kijkt ze naar me op. 'Honger?' vraagt ze zachtjes. Ik knik. Als ze wil opstaan houd ik haar tegen en sta zelf op. 'Mijn huis, jij bent mijn meisje. Ik zorg voor het ontbijt' glimlach ik naar haar. Ik trek een trainingsbroek en een shirt aan. 'En ik dan?' vraagt ze. 'Jij kleed je om in die ene lichtblauwe skinny en een crazy mofo shirt van mij' antwoord ik zachtjes.
JE LEEST
The Guy With an Irish Accent {N.H}
FanfictionHij heeft verborgen talenten, Zij verborgen geheimen, Komen ze het van elkaar te weten? Of blijft het een mysterie.... --- Start: 28-4-16 Eind: 5-9-16 Hoogste rank fanfictie #22 6-9-16 --- Gelieve niet te kopiëren