The Different Side

Part 2- Eight- Madison Smith

''Ben je zwanger?'' zegt papa en ik knik. Hij weet echt niet hoe hij moet reageren en kijkt mama aan. ''Is het niet een beetje vroeg voor kindjes?'' zegt papa en hij kijkt Scott aan. ''Het stond niet op de planning nee, maar niet alles hoeft via plan toch'' zegt Scott lief en hij pakt me vast. ''Andre ik heb vertrouwen in ze'' zegt mama en ik geef haar een knuffel. ''Wil je niet gaan studeren dan? Ja nu hebben jullie geld, maar misschien later niet'' zegt hij half boos. ''Hoezo dan?'' zegt Scott. ''Als jullie uit elkaar gaan, heeft Madison niet eens een opleiding'' zegt papa en ik krijg tranen in mijn ogen. ''Ik weet niet waar deze onzin vandaan komt hoor'' zegt Scott. 

''Ik moet even nadenken'' zegt papa en hij loopt naar de keuken. ''Hij vertrouwd me nog steeds niet'' zegt Scott en ik kijk de knappe jongen aan. Sinds dat Scott die ene keer is vreemd gegaan in de Ardennen vertrouwd papa hem echt niet meer. Ookal is dat al 2 jaar geleden en is onze relatie al 2 jaar stabiel. Ja oke, elk koppel heeft z'n ruzies maar we hebben echt geen heftige ruzies. ''Hij draait wel bij schatje'' zegt mama en ze geeft me een kus. ''Ik ben blij dat je blij voor me bent mam'' zeg ik met een glimlachje. ''Laat je buik eens zien'' zegt mama lachend en ik doe mijn shirt omhoog. ''Wat prachtig'' zegt mama en ze krijgt weer tranen in haar ogen. ''Hoeveel weken ben je, 12?'' zegt ze. ''Haha nee joh, net 10'' zeg ik en mama haar mond gaat even open. ''Moet jij me nog iets vertellen?'' zegt ze lachend. ''Ik zou het niet weten'' zeg ik lachend, ik weet serieus niet waar ze het over heeft. 

''Krijg je een tweeling schat?'' zegt ze en ik kijk Scott aan. ''Ze hebben niks gezegd'' zeg ik en Scott grijnst. ''Ze konden het nog niet super goed zien zeiden ze, waarschijnlijk is ze nog iets onder de 10'' zegt Scott. ''Maar omg, dat zou best kunnen'' zegt hij en hij tilt mij op. ''Ben je heel misselijk?'' zegt mama en ik knik. ''Het kan bijna niet anders, ik was ook zo misselijk tot de 12e week bij jou en Brook'' zegt mama. ''En Scott heeft tweelingen in zijn familie, jij bent een tweeling'' zegt mama en Scott slikt even. Ik glimlach even, mama zou best maar eens gelijk kunnen hebben. ''Oh my god'' roept Brooklyn blij en ze springt op mij af. ''Rustig Brook'' zeg ik lachend en ze tilt mij helemaal op. ''Voorzichtig dan'' zeg ik weer lachend en ze zet me neer. 

''Ik zou even een extra echo plannen als ik jou was'' zegt mama en ik knik. ''Ik zal ze morgen vroeg bellen'' zeg ik en mama lacht. ''Ik ben zo blij he'' zegt ze en Brad komt de kamer ingelopen. ''Brad'' zegt mama en hij kijkt onze kant op. Ze gooit het slabbetje naar hem toe en Brad leest het. ''Niet'' zegt hij meteen en hij begint te glimlachen. ''Omg gefeliciteerd zusje'' zegt hij en hij knuffelt me. ''Thanks lieffie'' zeg ik lachend en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. ''Ben lief voor dr he Scottje'' zegt Brad en hij lacht. ''Altijd'' zegt hij en hij trekt mij in een knuffel. 

Papa komt terug de kamer ingelopen en gaat zitten. ''Gefeliciteerd'' zucht hij. Papa en Scott hebben nooit een goede band gehad. Maar papa geeft hem nooit een kans, en dat van de ortho werkt ook niet echt mee. Papa denkt soms gewoon dat hij een van zijn patiënten is, maar nee hij wordt de vader van mijn kinderen. ''Thanks pap'' zeg ik met een glimlachje en hij glimlacht terug. ''Het komt vast goed met jullie'' zegt papa en en ik voel Scott zijn hand op mijn been. 

Als we thuis komen ga loop ik naar de keuken en maak een kopje thee. ''Wil je ook schatje'' zeg ik en Scott loopt ook de keuken in. ''Ik maak wel zelf'' zegt Scott lachend en hij geeft mij een kusje. ''Zal ik binnenkort vragen of jullie pap een keer mee wil naar een wedstrijd van Arsenal ofzo?'' zegt Scott en ik kijk hem aan. ''Ja misschien leuk?'' zeg ik en Scott zucht. ''Ik baal er ook van dat Andre me nog steeds niet vertrouwd'' zegt hij en hij gaat met zijn handen naar zijn haar. ''Komt goed poepie'' zeg ik en ik ga op de bank zitten terwijl ik de tv aanzet. Ik ben doodmoe en zo snel als ik ga zitten voel ik een golf van misselijkheid opkomen. Ik loop heel snel naar de wc en begin met overgeven. Scott komt meteen aan gerend en pakt mijn haar vast terwijl hij over mijn rug wrijft. 

''Ik ben oke'' zeg ik na een tijdje en ik sta op. ''Ah schatje toch'' zegt Scott en hij trekt me weer in een knuffel. ''Kom ik ga een warm bad voor je maken'' zegt hij en ik loop achter hem aan naar de badkamer. Hij zet de kraan van het bad aan en doet er badschuim in. ''Kom je erbij of niet?'' zeg ik en hij kijkt me aan. ''Maakt me niet uit'' zegt Scott en ik doe mijn kleren uit. ''Ik zou het fijn vinden'' zeg ik en hij glimlacht. ''Dan altijd he'' zegt hij en hij kijkt naar mijn naakte lichaam. ''Je buik is echt mooi'' zegt Scott en hij geeft me een kusje. ''Ik hou van je baby'' zegt Scott en ik glimlach. 

Oh oh, zal haar moeder gelijk hebben? x Niamh