Part 2- Tirtheen- Brooklyn Smith

2.2K 88 7
                                    

Ik zit eigenlijk echt in een moeilijke situatie op dit moment. Scott wil natuurlijk zijn kindjes zien maar Maddie wil niet dat hij ze ziet, ookal lijkt het alsof Scott een goed excuus heeft. En ik wil eigenlijk niet met hem afspreken voordat Mads me toestemming geeft. Ik hoop zo erg dat Maddie snel wakker is en de baby's het gaan overleven. Scott stuurt mij een appje dat hij echt heel graag de baby's wil zien maar ik app hem terug dat dat nu echt niet gaat. Ik kan me wel voorstellen dat Scott zich verschrikkelijk kut voelt. Als hij de waarheid spreekt heeft hij echt niet zo veel gedaan, Maddie heeft dan waarschijnlijk ook overdreven gereageerd door de hormonen en is dit allemaal zo verschrikkelijk onhandig. Ik zit naast haar bed en het lijkt of ze vredig ligt te slapen. Om de zoveel tijd komt er even een dokter kijken of het goed met haar gaat, op dit moment is er weer een. ''Ze is op dit moment in een slaap, we geven haar een paar uur voor ze wakker wordt, Dr. de Hoek komt zo informatie geven over de baby's'' zegt ze en en ze loopt de kamer weer uit. 

Mama komt binnen en komt naast me zitten. De babydokter komt binnen lopen en hij kijkt niet blij. ''We hebben slecht nieuws'' zegt hij en mijn hart bonkt in mijn keel. ''Bij baby 1 is er iets ontdekt aan zijn hart, hij moet vandaag nog geopereerd worden'' zegt hij en ergens is er een opluchting dat hij überhaupt nog leeft. Hij begint uit te leggen dat er iets mis is met zijn aorta en hartklep en dat het een zeer risicovolle operatie is. De operatie duurt waarschijnlijk rond de 3 uur en hij ligt nu op de intensive care aan de sonde en beademing, wat baby 2 overigens ook ligt. De dokter legt nog uit dat hij om één uur onder het mes zal gaan. Het is nu elf uur en ik kijk zenuwachtig naar de klok. ''Als Madison wakker wordt moeten jullie eerst even kijken hoe het met haar gaat, als jullie denken dat het niet verstandig is, niet vertellen'' zegt hij en mama en ik knikken braaf voordat hij weer weg gaat. 

We zijn ondertussen twee en een half uur verder en baby 1 ligt al onder het mes, wat voel ik me toch verschrikkelijk kut. We horen een geluidje en kijken beide naar Madison. Die doet langzaam haar ogen open en mama en ik pakken haar vast. ''Hee lieverd'' zegt mama zachtjes en Madison kijkt ons aan. ''Waar zijn mijn baby's'' zegt ze meteen zwak. ''Op de intensive care'' zegt mama. ''Leven ze nog?'' vraagt ze heel voorzichtig aan mij en ik knik. Ik kijk mama aan om te seinen dat we haar niks moeten vertellen. ''Ik voel me zo foktop'' zegt ze en ik knik. ''Begrijp ik lieverd, ik denk alleen dat je wel even goed met Scott moet praten'' zeg ik en ze kijkt me boos aan. ''Ik wil niet met hem praten'' zeg ik. ''Schat denk even goed na, jullie moeten sowieso de namen van de baby's samen beslissen en hij kan dingen uitleggen'' zeg ik. ''Weet hij alles?'' zegt Maddie nog half boos. ''Ja hij belde me vijftig keer ofzo, jij gaat boos weg en daarna hoort die een dag niks van je, dat is toch raar, ik moest hem vertellen dat hij vader is geworden, verder niks'' zeg ik en Madison knikt. 

''Zal ik Scott bellen of die langs wil komen?'' zeg ik en ze knikt langzaam terwijl de tranen over haar wangen lopen. Mama blijft bij Madison terwijl ik naar buiten loop en Scott bel. Hij neemt binnen tien seconden op en ik glimlach. ''Madison wil je zien dus kom zo snel mogelijk, ben lief voor haar en leg alles rustig uit'' zeg ik en hij mompelt een ja. ''En baby 1 is nu in een levensgevaarlijke operatie omdat er iets met zijn hartje was, vertel maar niet tegen Mad'' zeg ik en ik hoor Scott slikken. ''Ik kom eraan'' zegt hij zachtjes en hij hangt op. 

We zitten naast Madison haar bed te kijken naar twee foto's van de baby's als de deur langzaam open gaat. Ik kijk en zie de altijd knappe Scott die er super vermoeid uit ziet. ''Hey'' zegt hij en hij geeft mij en mama drie kussen en mompelt een gefeliciteerd. ''Gefeliciteerd schatje'' zegt hij dan zachtjes en hij geeft Madison een zacht kusje op haar hand. Zij kijkt hem alleen maar boos aan. ''Kunnen jullie ons heel even alleen laten'' zegt Scott en ik knik terwijl mama en ik de kamer uit lopen. Niet veel later horen we Madison huilen maar Scott haar ook troosten. Ik hoop zo erg dat het goed gaat komen tussen die twee. 


----


Heee babes, sorry dat het zo lang duurt en dat ik zo'n slechte schrijfster ben :(

Wat een vragen allemaal he, denken jullie dat het goed komt en dat beide baby's blijven leven? 
Maar ook heel belangrijk, hoe denken jullie dat de baby's gaan heten??? Het volgende hoofdstuk krijgen jullie het te weten :) xNiamh

The Different SideWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu