Kusurluların Kusursuz Aşkı(Düzenleniyor)

KKA - 13. BÖLÜM

Karşımdakilerle gözlerim pörtledi. Bi kadın, bi adam ve iki oğlan. Ve bunlardan biri Çağlayan.

"Hoşgeldiniz" diye babam kollarını açıp içeriden geldi. Hemen adamla sarıldılar tabi. Biz hala şoklar içinde kalırken millet migrosa koşuyodu. Vurmayın, vurmayın...

Şoktan çıkıp "Hoşgeldiniz." dedim. Annemde benimle aynı duyguları yaşadığı kesindi.
Kadın beklenmeyen bi hareketle bana sarıldı. Noluyo lan??
Ayrıldı ve yanaklarımdan öptü.
"Hoşbulduk canım" dedi. Ne ara bu kadar camınlı cicimli olduk ben anlamadım yani. Daha sonra anneme sarıldı. Bende Çağlayanla göz göze geldim. Bana göz kırptı ve babasını takip etti. Allahım... O sırada adını bilmediğim diğer oğlan bana elini uzattı.
"Merhaba" dedi. Bizden küçük olduğu kesindi ama oda Çağlayan gibi karizmaydı. Uzattığı elini sıkıp onun gibi bende merhaba dedim.

Oturma odasına geçtiğimde annemler ikili babamlar tekli koltukta oturuyordu. Bende doğal olarak üçlü koltuğa yöneldim. Bi yanımda Çağlayan, diğer yanımda kardeşi oturuyordu.
"E kızım. Sen kaçıncı sınıfsın?" dedi kadın. Bi şarkı yazarı için oldukça neşeliydi.
"Ben 11. sınıfım teyzecim." dedim kibarlıktan ölerek.
"Ay ne güzel. Bizim büyük oğlanda 11. sınıf." dedi kadın.
"Biliyorum. Hatta bizim kızla aynı sınıftalar. Bugün bizim kıza yardım etmiş market torbalarını taşırken. Buraya kadar da çıkarmış canım. O ara tanıştık." dedi annem. Kadın ağzı açık bi bana bi anneme bi de Çağlayan'a baktı.
"Demek öyle. Buda bizim küçük oğlan Çağatay. Daha yeni geçti lise bire." dedi. Demek adı Çağataymış. Abisi gibi......

Muhabbet biraz daha edip sofraya geçtik. Tabi orada uslu kız modlarında herkese yemekkerini servis ettim. İşim bitince bende oturdum. Kadının adı Sibelmiş. Adamında Hakan. Hakan amca annemle birlikte yaptığımız sarmadan ağzına bir tane attı.
"Ellerinize sağlık Saliha hanım. Çok güzel olmuş."dedi.
"Yalnız teşekküt etmeniz gereken kişi ben değil. Kızım yaptı tüm yemekleri. Kızım diye demiyorum pek marifetlidir." dedi annem. Sibel teyze de hemen lafa girdi.
"Benden daha güzel yapmış valla. Ellerine sağlık kızım. Saliha valla kızını alan yaşadı. Acaba bizim oğlana mı alsak senin kızı? Hem arkadaşlarmışta. Gül gibi geçinip giderler."

Sibel teyze sözünü bitirdiğinde boğazıma kaçan pirinç tanesiyle öksürmeye başladım. Ben ve Çağlayan haa.. Öldürün beni. Bu sapıkla kim evlenir be? Tamam yakışıklı, karizmatik, kaslı olabilir ama hödük ve sapık. Yok anam yok. Üstü kalsın. Almam ben bunu koca diye.
"Olur kız. Dünür oluruz işte ne güzel." dedi annem. Anne sen neden gaz veriyon yaa?
'Afedersinizde siz kim kopeksiniz. Sizene benim kimle evleneceğimden. Ben bu karizmatik sapığa mı kaldım be.' demek istedim........ Diyemedim.

Çünkü onlar misafir. Onları takmayarak bi bardak su içtim ve yemeğe devam ettim. O sırada karşımda oturan Çağlayanla göz göze geldik. Bana sırıtıyordu salak. Elime telefonumu aldım ve mesaj kısmına girdim.
Zeliha'dan
-Bakıyorumda benimle evlenme fikri sana çok iyi geldi. Sen hayırdır ya?
Çağlayan'dan
-Valla bana fark etmez. Ben kız bulurumda sen bulur musun bilinmez.
İçimden ona sövdürerek telefonun ekranını kilitledim. Neyin kafasını yaşıyon oğlum sen? Daha iki saat önce bana güzelsin ama kullanmayı bilmiyon diyen bebe şimdi bana sen bulur musun diyodu. İki üç sarmayı da ağzıma sinirle attım.
"Sibel teyze. Çağlayan bana sizin şarkı sözü yazdığınızı söylemişti." dedim ona dönerek.
"Evet canım. Bi ara böyle yazıp yapımcılara vermiştim. Birkaç filmde de çaldılar hatta." dedi. Daha sonra babama döndüm.
"Baba biliyor musun Hakan amcalar bizim evin arkasındaki dublex evde oturuyorlar." dedim.
"Sen nerden biliyorsun kızım?" dedi Hakan amca. 'Donlarımı asarken oğlunuz beni çekmişti ordan' diyemedim.
"Balkonda otururken Çağlayan'da sizin arka bahçede oturuyordu. Orda görüp konuştuk biraz. Ordan." dedim yalanla. Muhabbeti bitirip salona geçtik. Biz bayanlar da masayı topladık. Daha sonra annem bana kahve yap dedi. Bende kahve yaptım ve yanına yaptığım kurabiyelerden keklerden koydum. Kahveleri dağıtırken sıra Çağlayana gelince içimi bi heyecan kaplamadı değildi yani. Sofrada konuşulanlardan sonra doğaldı bence. Hemen kahvesini verdim ve yerime oturdum. Bu sefer ondan en uzak köşeyi seçmiştim. Yanımda Çağatay oturuyordu. Herkes kendi kafasınca muhabbet ediyordu. Çağlayan telefonuyla oynuyordu. Çağatay bana döndü
"Annemin dediklerinin kusuruna bakma. O hep böyle konuşur durur. Yani seni alcağından değil. Ha ama sen 'ben abinle evlencem' dersen o zaman iş değişir." dedi.
"Ne diyon sen bakiyim. Allah allah. Deli mi ne? Ben senin abine mi kaldım?" dedim kısık sesle çirkefleşerek.
"Valla anladığım kadarıyla abimin gözü sende. İnanmıyacaksın ama geçen gün bana birinden bahsetti. Bu günkü hareketleriyle o bahsettiği kişi kesinlikle sensin." dedi. Şuan içimde kelebekler uçuşuyordu resmen. Hani böyle çok sevindiğinde insanın bi yastığı dövesi gelir ya bende de ondan vardı şuan. Hemen kendimi toparladım. "Ne diyon sen bakiyim. Bana ne onun kimden bahsettiğinden."dedim. Daha sonra içimi kemiren kurtla
" Merak ettimde ne diye bahsetti. Yani ünlüyse tanıyorumdur diye. Ondan yani. "dedim Çağataya doğru eğilerek. Bana bakıp güldü ve telefonuna geri döndü.
Çağatay Anlatıyor.
Abimi bunca zaman sonra ilk kez içip geldiğini gördüm. Annemle babam kaza yaptığında babama yaşamaz demişlerdi doktorlar. O zaman içtiğini hatırlarım böyle. Ama o gün öyle değildi. İçmişti ve gece yarısı kapıyı aç diye beni aramıştı. Hemen sessizce kapıyı açtım ve abimi odasına taşıdım. Onu yatağına oturttum ve su içirttim.
"Abi iyi misin?" dedim merakla. Kafasını hayır anlamında salladı.
"Aşık oldum Çağatay." dedi. Abim kim bi kıza aşık olmak kim?
"Kime?" diye sordum. Telefonunu cebinden çıkardı ve bana uzattı. Ne yapacağımı bilemedim.
"Galeriye gir." deyince girdim. Kamerada bi kızı gördüm. Balkonda şarkı söylüyordu.
"Bu mu?" diye sordum. Evet anlamında kafasını salladı. Sonra ekran fotoğraflarına girdim. Facebook üzerinden üzerinden çekilmiş fotoğraflar..
"Abi sen bunları kimin facesinden çektin?" diye sordum.
"İnanabiliyor musun? Kendiminkinin." dedi. Abim ki annemin ve benim internete girmemize dahi kızarken bi kız için kendine facebook açmıştı. İşte gerçekten abimi değiştirmişti bu kız. Önceden eve geldiğinde ihtiyaçları için odadan çıkmayan abim şimdi bizim halimizi hatrımızı sorardı. Kssinlikle bu kızla tanışmalıydım..

Babamın askerlik arkadaşının evine gittiğimizde o kızı gördüm. Evet abi evet. Çok şanslısın. Bu durumu babama cıtlatsam sen iki günde bu kızla evlendirir. Ama kız bunu seviyor mu bakalım?

........
(907 kelime)
Tamam millet. Benimde içime sinmedi ama yapacak birşey yok. Şuan beynim dondu. Allahım kaynar su getirin...