Mutsuz Olmak Günahtır - (Raflarda)

Muhteşem Bir Geleceğe Doğru

Nereye gidersen git,

Oradasındır.

Buckaroo Bonzai'nin 8. Boyuttaki Maceraları Filminden

Artık kitabın sonuna gelmiş bulunuyoruz. "Daha söylememem gereken başka neler var acaba?" diye sorup duruyorum kendi kendime.

Sizi bilmiyorum ama bu yolculuk bana çok iyi geldi. Eve dönünce hemen o bedbaht hayatıma bir son vereceğimJ Bu kitap sırf beni bile değiştirse boşuna yazılmamış olurdu herhalde.

Bu kitabı, "Nasıl bir kitap okumak isterdim" sorusunu kendime sorarak yazdım. Ben yazarken keyif aldım, umarım siz de aynı keyfi okurken almışsınızdır. Sürç-i lisan ettiysem affedin beni... Gayem zât-ı âlinizi efkârlandırmak değildi kuzum... Bilakis, efkârınıza merhem olabilmekti...

Sanırım benim ayarım yok. Geyik yapmaya bir başlayınca, nerede bitirmem gerektiğini bilmiyorum. Ama idare edin artık. Zaten kitap bitti bitecek. Bir iki satır ciddi bir şeyler yazmak istiyorum. Sizce de buna hakkım yok mu?

"Mutsuz Olmak Günahtır" fikri ilk aklıma geldiği zaman, sırf bu düşüncenin bile birçok insanın yaşamını değiştirebileceğine inanmıştım. Mutsuz olmanın bir günah olduğunu, biraz derinlemesine düşündüğünüzde siz de anlayacaksınız.

Yaşam bu kadar mucizevi şeylerle doluyken ve her birimiz başlı başına birer mucizeyken; oturup ağlamak, dert yanmak, hayata küsmek günah olmalı bence. Mutsuz olmak yasaklanmalı. İnsanları mutsuz edebilecek her şey engellenmeli.

Yetişkin bir insana, mutsuz olmayı hiç yakıştıramıyorum. Sorunları ağlayarak, küserek, efkârlanarak çözmek bana çok ilkel yöntemler gibi geliyor. Hele bir de, kocaman insanların çıkıp kendilerini acındırmalarına, başarısızlıklarından başkalarını sorumlu tutmalarına hiç bir anlam veremiyorum.

Bu kitap bittiği zaman, gökten başınızın üstüne sihirli bir taş düşüp bir anda hayatınızı değiştirmeyecek. Biraz sonra kitabı kapatıp hayatınıza kaldığınız yerden devam edeceksiniz ve o zaman koşullarınız, etrafınızdaki insanlar ve diğer her şey aynı olacak. Değişen tek bir şey göremeyeceksiniz... İsterseniz test edin. Şimdi bakın etrafınıza, bir de kitabı bitirdiğinizde... Her şey aynı olacak. Sizin dışınızda kimse değişmeyecek!

Peki değişim nasıl gerçekleşecek ve biz bu kitabı okuduktan sonra nasıl değişeceğiz? İçindeki her şeyi yaşamımıza geçirdiğimizde başaracağız bunu. En değerli bilgi, öğrendikten sonra onu hemen hayatınıza aktardığınız bilgidir. Kullanmadığınız bilgi, size ait değildir.

Kitap bitince, karşınıza iki farklı yol çıkacak. Bu yollardan biri; eski yaşamınız ve eski koşullarınız olacak. Eğer o yolu seçerseniz, hayatınızda muhtemelen çok fazla bir şey değişmeyecektir.

Diğer seçenek ise, henüz denemediğiniz ve olasılıklarla dolu olan bir başka yoldur. Biz bu kitapta, dünya nüfusunun neredeyse tamamının yürümeyi seçmediği bir yoldan söz ettik. Eğer o yol çok kullanılan bir yol olsaydı, bu kadar boş olmazdı. Dünyada insanların büyük çoğunluğu mutlu olsaydı, bunu etrafımıza baktığımız zaman görebilirdik.

Demek oluyor ki önümüzdeki seçim, bizi bir yola girmeye mecbur bırakıyor ve hangi yolu tercih edersek, diğer yoldan vazgeçmiş oluyoruz. Bir şeyi seçtiğiniz anda, diğer ihtimallerden de vazgeçmiş olursunuz. Ve bu da, "Mutlu olmayı seçtiğinizde, mutsuzluğa giden yol geride kalacaktır" demenin bir başka yoludur.