History N.H. ❀

Part 41

(Dat lachje op deze foto is echt supercute hèhè! )

Alex' point of vieuw ✧

Een week later staan de jongens in Ierland op het podium. Toen we uit het vliegtuig stapten, moesten we meteen naar het stadion gaan, dus zijn we nog niet naar onze ouders kunnen gaan. Als ze Little Things zingen, kijkt Niall me glimlachend aan, waardoor ik mijn wangen warmer voel worden. Ik zwaai even en hij knipoogt naar me.

"Ben je blij om terug in Ierland te zijn?" Ik wend mijn ogen af van Niall en kijk naar Lou, waarna ik glimlach en knik.

"Ja, terug naar mijn familie en die van Niall. Het gaat echt super worden. We zijn dan ook één maand samen."

"Zo schattig!" Kirt ze, waardoor mijn glimlach nog groter wordt.

"Een weekje vrij," mompelt Niall glimlachend tegen mijn lippen als de jongens terug bij ons staan.

Ik leg mijn armen om zijn nek en mijn hoofd in zijn nekholte, terwijl ik mijn armen om hen heen sla en hij me blij optilt en een rondje met me draait.
Ik giechel en kijk hem lachend aan als hij me terug neerzet.

"Ik heb er zoveel zin in," zeg ik wanneer ik mijn wang tegen zijn borst druk en mijn handen in vuisten op zijn rug leg.

"Ik ook, babygirl." Hij drukt een kus tegen mijn wang en zet daarna zijn voorhoofd tegen het mijne.

"Kom, we gaan afscheid nemen van de jongens," zegt hij zacht, waardoor ik slik en hem volg.

"Ik ga jullie gestoorde jongens echt missen," geef ik toe met een scheve glimlach, waardoor ze allemaal lachen.

"Wij gaan zo'n gekke meid ook wel missen, hoor," zegt Liam lachend.

Niall vindt het leuk dat zijn vrienden en ik ook zo goede vrienden zijn en dat we met z'n allen lol kunnen hebben, zonder dat er één iemand zich niet thuis zou voelen. Dat vindt ik ook fijn.

We geven iedereen nog een stevige knuffel en als ik bij Harry ben, tilt hij me net zoals Niall ook voorzichtig op en draait hij een rondje met me.

"Ik ga je missen, je voelt echt aan als een tweede zus voor mij." Grinnikt hij.

"Ik ga jou ook missen, Hazza." Ik geef hem nog een laatste knuffel, waarna de jongens allemaal hun koffer nemen en in de auto stappen, vertrekkend naar de luchthaven om naar hun eigen familie te gaan. We zwaaien nog naar elkaar, totdat de auto niet meer te zien is.

"Vertrekken wij ook?" Ik kijk Niall glimlachend aan en hij knikt, voordat hij nog een kusje op mijn lippen drukt.

Mark wou ons wegvoeren, dus stappen we allebei met onze koffers in zijn auto.
Op de heenweg kijk ik door het raam naar buiten. De bekende straten komen tevoorschijn en mijn glimlach groeit.

"Zo, we zijn er." Mark kijkt ons via de achteruitkijkspiegel aan en glimlacht, voordat we hem bedanken en dag zeggen.

We nemen onze koffers uit de auto en Niall neemt mijn hand in de zijne, voordat hij er een kus op drukt, waardoor ik giechel.

Hij drukt op de deurbel van mijn huis en nog geen seconde later wordt de deur opengetrokken door mijn moeder.

"Oh meisje, ik heb je gemist!" Ze trekt me in een knuffel en ik laat voorzichtig Niall's hand los om mijn armen om haar heen te leggen.