History N.H. ❀

Part 46

Niall's point of vieuw ✧

In de namiddag vertrekken Greg, Denise en Theo en kijk ik Alex met een grijns aan.

'Wat?' Grinnikt ze.

'Ga je maar gaan omkleden, we gaan ergens naartoe.' Leg ik haar uit.

'Naar waar?!' Vraagt ze enthousiast, maar zodra ik mijn hoofd schud rolt ze grinnikend haar ogen.

'Verassing.'

Ze zucht diep en glimlacht dan, waarna ze naar boven loopt en haar gaat omkleden.

Snel doe ik mijn hemd aan en leg ik mijn haren goed, voordat ik in de spiegel kijk. Geslaagd.

'Niet zo stressen,' zegt mam, die achter me is komen staan.

'Het moet gewoon perfect zijn.' Ik kijk haar aan en ze glimlacht geruststellend, waardoor de stress langzaam wegebt.

'Het zal perfect zijn, maar ik wou je nog even laten weten dat ik op Theo moet gaan passen en ik zal waarschijnlijk daar blijven slapen. Jullie trekken jullie plan wel?'

Ik knik en ze glimlacht weer.

'Veel plezier, jongen,' zegt ze, voordat ze Alex nog gedag gaat zeggen en ze de deur uitloopt.

Niet veel later komt Alex de woonkamer weer binnenlopen met het kleedje dat we samen hebben gekocht.

'Jij hebt je ook al omgekleed, of wat?' Lacht ze en ik knik.

'Ben je klaar om te gaan, my lady?' Zeg ik beleefd als ik mijn hand uitsteek naar haar, waardoor ze hem giechelend vastneemt.

Ik hou de autodeur voor haar open en ze stapt in, waarna ik ook instap langs de andere kant en de auto start.

Ik leg mijn hand op haar knie en ze legt haar hand om de mijne.

'Waar gaan we heen?' Vraagt ze als ze mij aankijkt.

'We gaan eerst naar je lievelingsrestaurant en daarna naar een plaats waar we veel geweest zijn, alleen zeg ik nog niet welke plaats.' Ik kijk haar even aan en richt mijn ogen daarna weer op de weg.

'De Griek?' Zegt ze enthousiast, waardoor ik lach en knik.

'Ja.'

Alex' point of vieuw ✧

Het eten was, zoals elke keer, superlekker en nu rijden we naar 'de plaats'. We stappen uit en Niall neemt een dekentje uit de koffer, waardoor ik raar opkijk en hij trots glimlacht.

'Kom.' zegt hij uitnodigend voordat hij weg stapt, waardoor ik snel naast hem ga stappen.

We komen uit op een grasveld en hij legt het dekentje neer, net naast het meer, waar we vroeger altijd kwamen spelen en zwemmen.

'We gaan sterrenkijken.' Glimlacht hij en hij klopt naast zich op het dekentje.

Ik leg me naast hem neer en leg mijn hoofd op zijn borst. Hij wrijft met zijn hand over mijn rug.

'Weet je wat ik zo mooi vind aan sterren?' Zijn stem is zo stil, zo mooi.

Ik schud mijn hoofd en kijk hem aan.

Hij kijkt geconcentreerd naar de lucht en ik kan hem alleen maar aanstaren.

'Ze zullen er altijd zijn. De zon gaat onder, bloemen gaan dood. Maar sterren niet. Je ziet ze misschien niet altijd, maar je weet dat ze er zijn. Net zoals liefde. Liefde zit in die kleine dingen.'

Hij kijkt me verlegen aan en ik druk een kus op zijn lippen.

'Dat is waar.' Fluister ik.

'Ik hou van je.' Mompelt hij, me steviger vastnemend.