History N.H. ❀

Part 42

Alex' point of vieuw ✧

"Ik ga Scarlett bellen," mompelt Max met blozende wangen als we boven voor mijn kamer staan.

"Ja, je moet haar nog eens mee op een date nemen en haar dan vragen!" Zeg ik blij, terwijl ik hem een knuffel geef.

"Zal ik doen, zusje." Grinnikt hij voordat hij zijn kamer binnenloopt en Niall en ik alleen op de gang achterblijven.

Ik neem zijn hand vast en glimlach, waarna ik mijn deur openmaak en hem eerst naar binnen laat gaan.

"Wow, het is hier nog steeds dezelfde kamer, alleen nieuwe foto's." Glimlacht hij, terwijl hij rondkijkt.

Ik knik en kijk naar hem, hoe hij daar met een glimlach op zijn gezicht naar de foto's staat te kijken.

Ik zie uit mijn ooghoek een poster van Niall op mijn bureau liggen en ik vloek binnensmonds. Ik sluip -precies als een gestoorde ninja -voorzichtig naar mijn bureau en gris de poster van de tafel, waardoor Niall omkijkt en vermakelijk glimlacht als hij de poster in mijn handen ziet.

"Ben ik dat, babe?" Grinnikt hij, langzaam dichterbij komend.

Ik knik met een scheve glimlach en zucht.

"Ik had hem in een magazine zien staan en vond hem mooi." Mijn wangen zijn rood en warm en ik schaam me een beetje.

"Cute," zegt hij als hij een kusje op mijn neus drukt, waardoor ik lachend mijn hoofd afwend.

"Mijn standaard is mooi, niet cute."

"Inderdaad mooi, maar zeker ook cute." Lacht hij met een schattige blik in zijn ogen.

Ik schud blozend mijn hoofd en hij drukt mijn wangen met zijn hand tegen elkaar, waardoor hij nog harder gaat lachen in ik niet meer kan praten.

"Neiall." Komt er lachend uit mijn mond.

Hij neemt zijn hand weg en grinnikt, waarna hij zacht zijn lippen op de mijne plaatst en me kust.

Ik glimlach en leg mijn hand op zijn wang, terwijl ik hem zachtjes terug kus.

"Ik had nooit gedacht dat wij twee een stel zouden worden.." Zegt hij als hij terugtrekt en allebei mijn handen vastneemt. Zijn ogen zijn op de vloer gericht, wat betekent dat hij verlegen is.

"Waarom?" Vraag ik zacht, voordat ik een korte kus op zijn lippen druk.

"Omdat ik dacht dat je me alleen als beste vriend zag." Mompelt hij, waardoor ik glimlach.

"Je bent nog steeds mijn beste vriend, maar nu ook mijn vriendje, Niall. Ik hou echt van je. Zo, zo, zo, veel."

Na elke 'zo' druk ik een kusje op zijn lippen en hij grinnikt, waarna hij hetzelfde terugdoet.

Hij loopt naar mijn retro-platenspeler  en draait zich dan naar me om.

"Zit dezelfde plaat er nog steeds in?" Vraagt hij met een scheve glimlach.

"Probeer maar eens."

Hij zet de platenspeler op en zodra de eerste tonen van het o-zo-bekende liedje klinken, steekt hij uitnodigend zijn hand uit. Ik leg mijn hand in de zijne en hij trekt me dichter naar zich toe, waarna hij zijn armen om mijn heupen legt en ik de mijne om zijn nek leg.

We beginnen zachtjes mee te slowen op de juiste maat en ik ga dichter tegen Niall  staan.

Er wordt niets gezegd, alleen de zachte tonen van de muziek zijn te horen, wat vrij rustgevend is.

"Weet je nog dat we dit deden als onze ouders ruzie hadden of als we gepest werden.. of gewoon als de één een minder momentje had?" Vraagt Niall met een stille stem, bijna fluisterend.

Ik knik en leg mijn hoofd schuin tegen zijn schouder.

Dit is echt zo'n momentje dat uniek is aan ons. Niet veel tieners zullen dit gedaan hebben als ze beste vrienden waren. We zonderden ons af van de rest, van de wereld. We begrepen elkaar het best, omdat we samen dingen meegemaakt hebben. Max begreep en begrijpt me ook, maar dat is niet hetzelfde. Hij zal troostende woorden zeggen als iemand me weer beledigde, maar hij zal nooit weten wat me echt zou helpen op dat moment.
Niall wel, omdat hij het zelf heeft meegemaakt. Ik kan echt niet zonder hem. Hij is mijn partner in crime, mijn lover, mijn bondgenoot.

"Waar denk je aan?" Vraagt hij weer zachtjes, met zijn hand over mijn rug wrijvend.

"Aan dat niemand me zo goed begrijpt als jij, en dat we samen door een moeilijke periode geraakt zijn. Je hebt je droom waargemaakt, Niall." Glimlach ik, hem in de ogen aankijkend.

"Allemaal door jou. Zonder jou was ik nooit op het idee gekomen om me in te schrijven." Hij cupt voorzichtig mijn hoofd in zijn handen en komt dichterbij, zijn ogen steeds flitstent van mijn ogen naar mijn lippen. 

Onze lippen één millimeter van elkaar verwijderd, maar we worden onderbroken door mijn moeder's luide stem.

"Komen jullie eten?"

Ik kreun geïrriteerd en roep vlug een 'ja' terug.

"Kom je?" Vraag ik grinnikend aan Niall, waardoor hij met zijn hoofd knikt en ik me omdraai om de deur open te doen.

"Hier komen we straks wel op terug," grijnst hij als hij een tikje tegen mijn kont geeft.

"Oeh, bad boy." Grinnik ik.

Hij knipoogt en samen lopen we de trap af.

Iedereen zit al aan tafel te praten en Niall en ik zetten ons naast elkaar.

We verstrengelen onze vingers onder tafel en ik glimlach.

"Het is kip met kroketjes."

Mam schept iedereen het eten op en ik zie Maura naar ons kijken met een grote glimlach op haar gezicht, waardoor ik automatisch hetzelfde doe.

"Zie ze daar allebei zitten, hoe schattig." Zegt ze, waardoor mijn ouders en Max knikken.

"Ik ben blij dat jij haar vriendje bent, Niall. Dan zijn we ervan verzekerd dat ze in goede handen is." Mengt pap zich in het gesprek.

Ik kijk Niall aan en zie dat hij bloost.

"Ik ben blij dat zij mijn vriendinnetje is."  Ik druk vlug een kus op zijn wang en mompel dan een 'smakelijk', waardoor de rest dat ook doet.

---

WAAAAT???? #23 in fanfictie?!?! 
Oh my God!😍

Voor de zoveelste keer ga ik zeggen dat jullie de beste zijn! Xxx

Jullie voelen voor mij aan als vrienden, hehe!

'Internetfriends', laten we het zo noemen!

Het is een niet zo lang hoofdstukje, omdat het school is
:( maar ik probeer mijn best te doen, speciaal voor jullie!

Stem, vote en comment, hihi xx

Lots of love, Alex💜