History N.H. ❀

Part 20

Alex's point of vieuw

Hand in hand lopen we naar Niall's auto. Hij doet de deur open voor me en legt zijn andere achter zijn rug.
Ik grinnik en stap voorzichtig in, waarna Niall de deur toedoet en om de auto loopt om zelf in te stappen.
Hij start de auto en hij legt zijn hand op mijn bovenbeen, waar hij zachtjes over wrijft.
"Waar gaan we heen?" Vraag ik nieuwsgierig.
Hij kijkt me even grijnzend aan, waarna hij terug geconcentreerd naar de weg kijkt.
"Verassing." Grinnikt hij.
"Ouh, kom op." Zeur ik.
"Je zult het wel leuk vinden." Zegt hij zelfzeker met een knipoog.
Ik giechel en zucht daarna.
"Het kleedje is echt mooi, Ni." Glimlach ik terwijl ik met mijn hand over de zachte stof wrijf.
"Dankje. Ik heb het samen met Perrie gekocht, omdat ik niet wist of het goed was." Bloost hij.
"Het is super." Fluister ik zachtjes.
Ik druk een vlug kusje op zijn wang en kijk dan onschuldig uit het raam.
Uit mijn ooghoek zie ik hem blozend naar de weg kijken.
Ik zet voorzichtig de radio aan en ik hoor het liedje "Pompeii".
Niall begint zachtjes mee te neuriën.
Zijn stem is echt prachtig, zelfs als hij alleen maar neuriet.
Alles aan hem is zo perfect.
Ik moest aan het dagdromen zijn, want ineens voel ik de auto stoppen en Niall stapt uit.
Ik wil de deur zelf opendoen, maar Niall is me voor.
"Na-ah." Zegt hij lachend.
"Ik kan de deur zelf wel opendoen, hoor, gentleman." Grinnik ik.
"Een prinses hoort dat zelf niet te doen." Knipoogt hij.
Ik begin te blozen en stap voorzichtig uit.
Niall doet de deur toe en neemt mijn hand in de zijne, voordat ik onze vingers verstrengel.

"Het is hier." Zegt Niall glimlachend als we een minuutje gestapt hebben.
Ik glimlach enthousiast terug en hij knijpt zacht in mijn hand.
We stappen allebei naar binnen en ik kijk met met grote ogen om me heen.
Wow. Het is een klein, gezellig restaurantje. Er zitten een paar koppels te eten en er lopen 3 serveerders rond.
Één van hen komt naar ons toelopen. "Goedenavond, hebben jullie gereserveerd?" Vraagt hij met een glimlach.
"Ja, op de naam Horan." Zegt Niall.
"Volgt u mij maar."
We lopen allebei achter de man aan, die ons naar een trap leidt.
Hij opent de deur en laat ons eerst door.
"Wauw." Mompel ik verbaasd.
We staan op een klein dakterassje met een tafeltje voor twee en overal hangen lichtjes, die een romantisch gevoel geven.
We hebben uitzicht op de Eiffeltoren, die mooi verlicht is in de donkere avond.
De ober gaat terug naar beneden, om ons een moment alleen te geven.
Niall komt achter me staan en legt glimlachend zijn armen om mijn lichaam.
Ik leun met mijn lichaam tegen het zijne en houd zijn handen stevig vast.
"Niall, dit is zo mooi."
Ik draai me naar hem om, zodat we over elkaar staan en leg mijn armen om zijn nek.
Hij legt zijn armen om mijn heupen en komt met zijn lippen net naast mijn oor.
"Heb ik al gezegd dat je er prachtig uitziet?" Fluistert hij.
Ik schud blozend mijn hoofd.
"Bij deze." Grijnst hij, waarna hij zijn lippen met de mijne laat ontmoeten.
Als we allebei voorzichtig teruggetrokken hebben, leidt Niall me naar mijn stoel.
De ober komt terug met één groot bord spaghetti.
"Bon apetit." Glimlacht hij.
We knikken met een glimlach terug, waarna ik Niall enthousiast aankijk.
"Oh my god, Niall. Kan dit nog beter?!"
Hij grinnikt en legt zijn hand op de mijne.
"Misschien wel." Zegt hij geheimzinnig.
Ik kijk in zijn ogen en moet even slikken. Ze zijn zo mooi.
"Zullen we eten?" Vraag ik zacht.
Hij knikt blij en begint met eten.
"Het is echt heerlijk." Mompel ik.
"Ja, wow." Lacht Niall.
"Is het nu de bedoeling dat we één sliert heel 'perongeluk' allebei gaan eten?" Grinnik ik.
Hij grinnikt en knikt.
Ik neem een lange sliert en stop het uiteinde in mijn mond, waarna Niall de andere in zijn mond neemt.
Hij neemt zijn gsm uit zijn zak en we nemen een selfie van ons.
Na de selfie eten we allebei de sliert op totdat onze lippen elkaar raken.
Hij grijnst tegen mijn lippen aan en we trekken zachtjes terug.
"Mhh, spaghettismaak." Zegt hij lachend terwijl hij zijn lippen aflikt.
Ik giechel zacht, waarna ik nog een laatste hap van het bord spaghetti eet.
"Dat was lekker." Glimlacht hij.
Ik knik instemmend en kijk naar de verlichte Eiffeltoren.
De ober komt nog met een groot ijsje voor twee en als we dat ophebben, stapt Niall van zijn stoel en loopt hij naar een klein radiootje dat in de hoek staat van het terrasje.
Hij drukt op een knopje, waarna ik de eerste klanken van 'Thinking Out Loud' van Ed Sheeran hoor.
Niall komt met een scheve glimlach terug mijn kant op en steekt zijn hand uit.
"Wil je met me dansen?" Vraagt hij uitnodigend.
Ik neem zijn hand blozend vast en we lopen naar het midden van het terrasje.
Hij legt zijn handen op mijn heupen en ik leg mijn armen om zijn nek. We beginnen zachtjes te slowen en we kijken diep in elkaars ogen.
Hij trekt me een beetje dichter tegen hem aan en ik kijk naar zijn lippen, voordat ik mijn lippen net voor de zijne laat rusten.
Ik voel zijn warme adem tegen mijn lippen en bijt voorzichtig op mijn lip, terwijl we verder slowen.
Zachtjes duw ik mijn lippen op de zijne, waarna ze liefdevol over elkaar bewegen.
"Ik hou zoveel van je." Mompelt hij tegen mijn lippen aan.
"Ik hou ook zoveel van jou." Mompel ik terug.
Ik trek terug en laat mijn hoofd op zijn schouder rusten.
Hij zet zijn kin op mijn hoofd en ik sluit genietend mijn ogen.
De laatste klanken van het liedje komen ons tegemoet en we stoppen allebei met dansen.
We blijven nog een tijdje in elkaars armen staan, genietend van het moment.
"Dat je dit allemaal voor me hebt gedaan." Zeg ik met tranen in mijn ogen.
"Hé, niet wenen. Alles voor jou, prinses."
"Tranen van geluk." Grinnik ik.