History N.H. ❀

Part 60

Niall's point of view ✧

'Babyboy, wake up,' hoor ik Alex zacht fluisteren terwijl ze met haar hand door mijn haar streelt. Ze drukt een kus op mijn lippen als ik mijn ogen opendoe en ik glimlach.

'Goodmorning, beauty,' mompel ik en ik trek haar dichter tegen me aan om haar warmte nog beter te voelen.

'Goodmorning, sunshine,' zegt ze als ze begint te blozen en te giechelen, waardoor ik liefkozend naar haar kijk. Het is gewoon veel te schattig.

'Heb je goed geslapen?' Ik streel met mijn vinger over haar mooie gezichtje en ze sluit even haar ogen.

'Super, en jij?'

'Ook super, met het mooiste meisje ooit naast mij, altijd,' grijns ik en haar wangetjes worden een donkere tint rood.

'Melige slijmbal,' mompelt ze en ze rolt haar ogen.

Ik grinnik en druk mijn lippen voor een paar seconden op de hare.

'You like that,' zeg ik zacht en ik druk een zachte kus achter haar oor, waardoor ze licht huivert.

'Om, uh.. Om hoe laat moeten we bij Louis zijn?' Vraagt ze ineens en ik lach om haar reactie.

'Om zes uur 's avonds, dus we hebben nog de hele dag om te knuffelen en melig te doen.' 

Ze legt glimlachend haar hoofd op mijn borst en ik streel door haar haren.

'Niall?' Vraagt Alex zacht na een tijdje en ze kijkt naar me op met haar helderblauwe ogen.

'Ja, babygirl?'

'Welke namen hoor jij graag?' Vraagt ze blozend en ik begin meteen te glimlachen.

'Niall en Alex Junior,' zeg ik plagerig en ze slaagt speels met haar hand op mijn borst.

'Het is een grapje, liefje. Wel, uh...'

Alex' point of view ✧

Ik druk op de bel van Elene en Louis hun huis. Het was niet moeilijk of ver om er te geraken, want ja, ze wonen letterlijk recht tegenover ons. Als de deur opengaat, staat er een enthousiaste Louis in de deuropening en ik begin spontaan te glimlachen door het zicht.

'Hey, guys,' glimlacht hij en hij geeft ons meteen allebei een knuffel, voordat hij ons binnenlaat.

Als we de woonkamer inkomen, zien we al onze vrienden al zitten, buiten Zayn.. Niall vindt het echt jammer dat hij en de jongens bijna geen contact meer hebben met hem. Ze zijn zo lang vrienden geweest en nu lijkt het alsof ze elkaar niet meer kennen, al voelt hij voor ons nog steeds als één van onze beste vrienden. De zetels zijn aan de kant gezet om plaats te maken voor sta-tafels; de jongens samen en de meiden samen.

'Dus hoe gaat het nu met jullie zwangerschap?' Vraagt Cheryl glimlachend en ze kijkt naar mij, daarna naar Elene.

'Pff, zwaar. Ik kan amper mijn eigen schoenen nog aandoen! Ik zal blij zijn als het kleintje er eindelijk is', kreunt Elene geërgerd en ze kijkt naar haar buik, die nu al boller staat doordat ze al 8 maand zwanger is.

'En dat je geen wijntje tegen de stress kan drinken helpt ook niet echt,' voegt ze er nog aan toe en Cheryl en ik beginnen te lachen.