History N.H. ❀

Part 70

Niall's point of view ✧

'Veel plezier op school, kiddo's,' zeg ik als ik mijn kinderen allebei hun boekentassen geef. Ik geef hen ook nog vlug een kus en kijk dan naar Alex, die Mats en Olivia aan de schoolpoort afzet. Ook Alex geeft hun nog een kus en dan zwaait ze de kids uit. Ik ga alvast terug in de auto zitten en klik mijn gordel vast, terwijl Alex terug komt gestapt. Breed glimlachend geeft ze me een kus, die ik meteen beantwoord.

'Klaar om naar de studio te gaan?' Ik druk het gaspedaal in en start de auto, nadat ik even van opzij naar Alex kijk. Ze kijkt me aan en knikt blij, waarna ik mijn hand op haar knie leg en er zachtjes over wrijf.

'Ik ben benieuwd wat je voor me gaat zingen straks,' grinnikt ze en ze kijkt uit haar raam naar de bomen die ons voorbijflitsen. Ze is nog steeds zo schattig als ze nieuwsgierig is.

'Wel, ik hoop dat je het mooi gaat vinden. Ik heb het speciaal voor jou geschreven.' Ze kijkt me met een verbaasde en blije blik aan en ik grinnik.

'Echt?' Vraagt ze, waardoor ik lach en knik.

'Echt, liefje. Helemaal voor jou en over jou.'

Haar wangetjes krijgen een rode kleur en ik glimlach. Dit is wat mij gelukkig maakt. Het gevoel dat ik aan haar kan geven en dat ik haar kan laten zien hoeveel ik van haar hou, en dit allemaal door mijn gevoelens op te schrijven en er een liedje over te maken. Ik neem haar hand vast en verstrengel onze vingers wanneer we uit de auto stappen en samen de studio binnenlopen, waar Julian in één van de witte zetels zit. We begroetten hem en daarna zet hij zich klaar achter de computers.

Alex' point of view ✧

Ik bijt grijnzend op mijn lip als Niall zich begint uit te kleden tot hij hier alleen nog maar in zijn onderbroek staat, een gewoonte dat hij nog steeds doet. Het is grappig dat hij zich zo zelfverzekerder voelt, terwijl hij zichzelf -letterlijk en figuurlijk- blootstelt aan Julian en mij. Het is niet dat je me hoort klagen, want het uitzicht bevalt me wel heel erg.

'Ben je klaar om te zingen, Niall?' Vraagt Julian en Niall knikt, voordat hij naar me glimlacht en ik hetzelfde terugdoe.

'Je mag het hele nummer meteen eens door zingen.'

Opnieuw knikt Niall en de muziek begint te spelen, waardoor hij zijn ogen naar de grond richt. Volgens mij vind hij het nu moeilijk om me aan te kijken. Hij vertelde me daarnet dat het speciaal voor mij geschreven is en dat hij het moeilijk vond om zijn gevoelens uit te leggen, ook al zijn we nog steeds beste vrienden en kunnen we elkaar alles zeggen. Ik vind het best wel schattig en heel romantisch dat hij dit doet voor mij. Ik kon me echt geen betere man en vader voor mijn kinderen wensen. Hij begint voorzichtig met zingen en ik krijg tranen in mijn ogen als ik zijn stem hoor en de tekst die hij zingt. Bij het refrein kijkt hij me in de ogen aan en ik glimlach door mijn tranen heen. Zijn stem is zo mooi en helder en de woorden die hij zingt verbazen me. Het is precies alsof hij bang is om mij kwijt te raken. Als het liedje gedaan is en de muziek stopt, kijkt Niall afwachtend naar Julian om toestemming te krijgen om bij me te komen en Julian knikt grijnzend, waardoor Niall meteen de studio komt uitgelopen. Ik loop wenend op hem af en hij trekt me tegen zijn blote bovenlijf aan, voordat hij een kus op mijn voorhoofd drukt en over mijn haren wrijft.

'Vond je het mooi?' Fluistert hij en ik knik hevig.

'Niall, ik heb nog nooit zoiets moois en liefs gehoord. Echt, ik hou zoveel van je,' mompel ik tegen zijn borstkas.

'Ik hou ook van jou, liefje. Ik ben zo blij dat je het mooi vind. Nog nooit in mijn hele leven was ik zo nerveus geweest als vandaag, buiten onze trouwdag natuurlijk. Ik hoop dat je nu echt weet wat ik voor je voel en dat ik je echt nooit meer kwijt wil.' Hij kijkt me in mijn ogen aan en ik druk mijn lippen zacht op de zijne.

'Je raakt me nooit kwijt,' fluister ik en hij haakt een plukje haar achter mijn oren, voordat hij me weer knuffelt.

'Ik ben echt zo ongelooflijk trots op je, Ni,' zeg ik en ik druk opnieuw een korte kus tegen zijn lippen.

'Hoe heet het liedje eigenlijk?'

'This Town,' zegt hij trots en ik glimlach, terwijl ik met mijn hand door zijn haren ga.

'Dan is This Town vanaf nu mijn lievelingsliedje,' lach ik.

Hij drukt lachend onze voorhoofden tegen elkaar en ik druk opnieuw mijn lippen op de zijne. We zijn zo ontzettend klef vandaag, maar het kan me nu echt eens niets schelen. Julian kucht even en kijkt ons grijnzend aan, waardoor we blozend terugtrekken en Niall terug naar de opneemstudio loopt. Hij zingt het liedje nog een paar keer door. Soms met gitaar, soms zonder gitaar.

'Je bent klaar, Niall. Goed werk!' zegt Julian en Niall knikt tevreden, voordat hij de studio weer uit komt gelopen en zijn kleren begint aan te doen, spijtig genoeg.

'Zullen we iets gaan eten?' Vraagt Niall zodra hij terug aangekleed is en ik knik, voordat hij een zachte kus op mijn lippen drukt en we onze vingers met elkaar verstrengelen. Hij doet de deur van de studio open en meteen worden we verblind door wel honderden flitsen, waardoor ik mijn hand voor mijn ogen houd en Niall zijn hand stevig blijf vasthouden. Ik knijp even in zijn hand om te zeggen dat alles goed is. Hij is nog steeds bang om helemaal omringt te worden door de paparazzi en dat allemaal door zijn claustrofobie. Vlug stappen we in de auto en start Niall de auto, de paparazzi die rond de auto staan negerend.

'Nooit eens worden we met rust gelaten,' zucht Niall en ik leg mijn hand op zijn been.

'Hm, laat ze doen. Ze kunnen onze dag toch niet verpesten.'

Hij glimlacht even en ik druk een kus tegen zijn wang, waardoor zijn glimlach alleen maar groter wordt.

'Ik ben echt blij dat je het leuk vind. I love you.'

'I love you to, Ni.'

***

Een nieuw hoofdstukje van History N.H.! Jullie mogen gerust wat votes of reacties achterlaten als jullie het leuk vonden!

X O X O, ALEX