Rowan's POV :
Pagkapasok ko, hinanap ko agad ang seat ko. 2nd coloumn, 7th row. Dalawahan ang upuan. Which means, may makakatabi ako. Sana hindi si Katrina please....
Ilang minuto palang nakita kong nasa pinto ng bus si Xyla at kausap si Mr. Park, which is, dad niya. Pumasok narin siya dala yung backpack niya at hinanap ang upuan niya. Napatingin ako sa bintana. Magiging exciting kaya ang camp? Sana nga.
Nakaramdam ako na may umupo sa tabi ko, mas ikinagulat ko nung makita ko si Xyla. "Hi Rowan!" Bati niya. Hindi ko siya pinansin. Kaya nabalik siya sa pagkacold niya. "Tabi, sa bintana ako" sabi niya kaya napausog ako sa kanan ko at umupo siya sa malapit sa bintana
"Eto naman, hindi mabiro! Bati na tayo diba?" Sabi ko
"Ikaw kasi, ang bad bad boy" sabi niya at isinout ang earphones niya. Let me guess, BTS na naman. Sigh. I had enough of them.
"Gusto mong makinig?" Tanong niya. Hindi pa nga ako nakasagot, inilagay na niya yung isang earphone niya sa tenga ko. Nagulat ako nung hindi Korean ang pinlay niyang music. Pinakita niya sakin yung player niya.
Nothin Like Us.mp3
>>Justin BieberNung tinignan ko siya nakatulog na siya.
So I also closed my eyes para makatulog din. Ilang minuto pa lamang akong nakapikit my naramdaman akong mabigat sa balikat ko. Pagdilat ko, nagulat ako nung makita ko si Xyla na nakapikit ang mga mata niya. Gusto ko sana siyang itulak papalayo kaso lang baka masaktan siya kaya pinabayaan ko na rin.
"Ang sweet nila o~!"
"Mag-jowa na ba sila?"
"Bagay talaga~!"
May narinig akong bulungan kaya napaangat ang braso ko dahilan ng pagbagsak ng ulo ni Xyla sa hita ko kaya napadilat din siya. Umupo siya ng maayos at isinandal ang ulo niya sa bintana para makatulog. Ilang sandali rin bago ko na process ng utak ko ang ginawa ko. I feel guilt sorround my aura. Gusto ko sanang magsorry kaso nahihiya ako. Ngayon ka pa talaga nahiya Rowan? SHUT UP SUBCONSCIOUS!
Sigh. Tumingin-tingin ako sa paligid. Kanina lang ang ingay-ingay ng mga ito, ngayon, parang mga anghel at mga santos. Tss.. Nakatulog. It's still 1:30 am, malamang matutulog ka sa mga oras na tuh.
"Okay ka lang?"
Halos mapatalon ako sa gulat nung narinig ko ang boses ni Xyla.
"AY ANAK NG WHITE LADY!!" I exclaimed
"Grabe ka nmn, porket maputi, anak na ng white lady" sabi niya sabay pout. Ang cute~~
"Sorry Xyla, nagulat lang nmn ako eh" sabi ko sa kanya sabay PEACE sign
"Grabe ka nmn magulat. Pero I accept the compliment." Sabi niya at ngumiti. Then I felt a spark. God, why am I feeling this? Naweiweirdohan na ako ha.
Ilang minuto narin kami nag-aasaran dito. Masarap din pala siyang kasama. Sabi niya siya daw ang pinakamaputi sa pamilya nila and I said the same too but she disagreed so we started a debate. Ang weird lang ay kapag sa tuwing tumatawa at ngumingiti siya, parang nakakaramdam ako ng kuryente.
Guys? Pakiexplain? Do I like her or what?
TO BE CONTINUED ON BOOK II
[BOOK 1 COMPLETED]
Thank you for supporting me this far!
BINABASA MO ANG
√ | 𝑫𝑬𝑵𝑰𝑨𝑳 𝑸𝑼𝑬𝑬𝑵 ; 𝒌𝒐𝒐𝒌𝒖
Humor「#1」 ❝ look down you're talking to you highness, can't see me i'm the reason for your blindness. ❞ XYLA CAMILLE MADRIGAL, is no more than a simple girl living a fabulous and confusing life. She live in a world full of drama and sad pasts. Opposite...