Xyla's POV :
Nasa kwarto ako ngayon ni Rowan. Binabantayan siya. Dahil nagtantrums kahapon. Pano ba nmn kasi, nagbasag ng piano, ng glasses, ng plato at vases. Muntik na nga niyang basagin yung family picture frame na bigay ng namayapa niyang ate sa kanya.
Isang araw pa lang na nawala ang ate niya, para na siyang mababaliw sa sakit ng nararamdaman niya.
....
Rowan's POV:*kreeeessshhh!!!
*kreeeesssshhhh!!!
*kreeeeessssshhh!!!
Sabay-sabay kong pagbasag sa tatlong platong nakita ko sa kusina.
Magbabasag pa sana ako kaso lang may nakahawak na sa magkabilang kamay ko
"Rowan tama na please?" Sabi niya na ikinalma ko
Para na akong nababaliw sa pagkamatay ni ate!!!!
Ate, bakit mo kami iniwan?
AFTER TWO DAYS...
"Let's all pray for our beloved daughter of God, Rowena Lim" sabi nung priest sabay nikagyan ng holy water yung kabaung ni ate.
Nakashades ako ngayon kaya hindi halatang umiiyak ako.
Sinunod na ang paglagay ng holy water sa kabaung by loved ones.
Iyak na iyak kong nilagyan ng holy water yung kabaung ni ate.
Nakauwi na ako pati narin sina Xyla. Napatingin ako sa picture ni ate na nakalapag sa drawer niya.
Nasa isang kwarto lang kami natutulog ni ate pero ibang kama.
Habbang tulala lang ako sa picture ni ate, biglang nagflashback lahat ng masasayang memories namin.
Napaluha ako sa naalala ko. Pero natigil rin ako at napaisip.
"Wait.. Did I even repay her?..." sabi ko sa sarili ko sabay iyak
"No.. not yet... but even if I wanted to, it's too late... She's dead. There's nothing I could do. Wala na ang lahat na nasa akin noon. Katinoan, ang pagkamasayahin... Dahil lang sa isang pangyayari na ayaw ko ng balikan pa ulit... Bakit ba kailangan pa nilang mamatay?!! Nung una si mama, kinaya ko yun pero a year after, namatay na nmn si Raven, nagpakatatag ako. Pero.... sa boung buhay ko, pinagdarasal ko na sana hindi na kami mabawasan pa, pero, ano na ngayon?! Nabasawan na nmn kami... at sa lahat pa, si Ate pa! Siya lang ang naging lakas ko simula nung namatay sina mama at Raven. " para akong sira na sinasabi yun habbang umiiyak na mag-isa sa kwarto.
Yumoko ako. "Ano na ngayon..... wala ka na..... Ano ng mangyayari sakin?....."
......
Xyla's POV :Nakapasok na ako sa school.. Stress na nmn ako ngayon dahil alam kong, maraming aasikasuhin sa Student Council.
"Huy narinig niyo ba ang balita, papabagsak daw si Rowan" marahas akong napatigil at napalingon sa mga nagtsitsismisan
"Oo nga eh. Bakit kaya nuh? Noon nga, papapunta na siya sa section one pero ngayon parang babalik na nmn siya sa section three."
"May nangyari kaya?"
"Malay ko. Kung may nangyari mn, siguro malalaman natin agad"
"Tama ka. Oy si Pres oh!"
Napalingon sakin yung mga nagtsitsismisan at naglakad papalapit sakin. "Hi Pres!" Bati nila sakin
"Hello" sagot ko "Hindi pa ba kayo papasok?"
"Naku mamaya na pres! Lagi namang late yung adviser namin sa section five ng 20 minutes."
"Aahh.. Oo nga pala, taga section five kayo?"
"Ako lang ang taga section five samin siya taga section three"
"Ahh.. "
"Oo nga pala, may nangyari po ba kay Rowan?"
"Bakit ano bang nangyayari?"
"Kasi, bigla-bigla naming naririnig na madalas magditch class si Rowan at palaging nagbabasketball hanggang uwian. Palagi rin po siyang tulala sa klase at mas sumunget. Palagi rin po siyang naghahanap ng away at palaging bug-bug pag pumasok"
"Eh yung grades niya?"
"Naku! Papabagsak na ng papabagsak. Buti nlng at first semester pa kaya makakabawi pa siya sa second semester. Pero pano?"
Lumala na talaga ang pangungulila ni Rowan...
To be continued. ...
BINABASA MO ANG
√ | 𝑫𝑬𝑵𝑰𝑨𝑳 𝑸𝑼𝑬𝑬𝑵 ; 𝒌𝒐𝒐𝒌𝒖
Mizah「#1」 ❝ look down you're talking to you highness, can't see me i'm the reason for your blindness. ❞ XYLA CAMILLE MADRIGAL, is no more than a simple girl living a fabulous and confusing life. She live in a world full of drama and sad pasts. Opposite...