Mavi Gökyüzü

Selin Yılmaz...Defol!

ALİ MERTOĞLU

Elime gitarımı aldım ve derin derin Selin'in gözlerine baktım.
Tellere dokundum. Parmaklarımı sürttüm. Sesi içime işledi. Mikrofonu düzeltip başladım söylemeye.
🎶Ansızın tarifsiz gelir ya,
O zamanlar sormaya cürettin kalmaz, yalanından...
Feri soluk, niyetim kayıp, dardayım, Aşk nefrete ne yakınsın....🎶
Şarkıyı söylerken sadece Selinle göz teması kurdum. Sadece onu düşündüm söylerken. O anlasın beni, o hissetsin istedim. Etraftaki herkesi unuttum. Olmasın kimse olmasın, sadece Selin olsun. Sadece Koca Gözlü Kız olsun. Bana yeterdi.
🎶Yalan söyleme bana,
Gözlerin anlatıyor herşeyi,
Yalan söyleme bana...🎶
Bir anda herkes alkışlamaya başladı. Sesler, bağrışmalar, alkışlar, meğer hepsi benim içinmiş.
Gülerek sahneden indim. Hemen Selin'in elini tuttum.
"Yeniden iyiki doğdun, Koca Gözlü Kız..."
"Seni seviyorum Uzaydaki Mavi Gözlü Çocuk."
"Sana bayılıyorum..."

Saatler geçiyordu ama partideki insanlar eve gitmeyi bilmiyordu. Masanın kenarında durmuş Selin'in yavaş yavaş sarhoş olmasını izliyordum. Ağızıma bir fıstık atıp yanına geçtim.
"Selin... Fazla içmek yok."
"Ya Ali ya! Duymuyorum seni!"
"Fazla içmek yok!"
"Ama Ali!"
"Selin itiraz istemiyorum! En son sarhoş olduğunda elime kusmuştun!"
Selini bir kaç kere tembih ettikten sonra yerime yeniden geçtim ve Emre ve Savaşla laflamaya başladık.

Etrafta insan kalmamıştı biz mekandan çıkarken.
"Üf Selin! Çok içmişsin yine."
Selini kucağıma alıp arabaya doğru yürüdüğümde konuşmaya başladı.
"Hiç de bile! Sadece altı bardak içtim." dedi, yedi parmak göstererek. Evet baya sarhoştu.
"Hıhı evet sadece altı bardak."
Selini arabaya yerleştirdiğimde, hemen şoför koltuğuna geçip gaza bastım.

"Ya Ali ya! Müzik açsana!"
"Selin bağırma duyuyorum seni."
"Aç müzik."
"Hayır." Olumsuz bir cevap verince, araba koltuklarının üstünde, küçük çocuklar gibi zıplamaya başladı.
"Müzik! Müzik! Dans!"
"Hayır dedim."
Ellerini 'neden' diyerek açtı.
"Neden?"
"Sarhoşsun ve uyuman lazım. Dans etmen değil."
En son Selin'i susturduğumda, kafasını cama yaslamış gözleri kapalıydı.
O tarafa bakınca gözlerim aşağı kaydı ve bacaklarına baktığımı fark ettim. Elbisesi otururken yukarı kıvrılmıştı, dolayısıyla bacağının üst tarafı açıktaydı. Direksiyonu kontrol etmeye çalışırken gözlerim hep oraya kayıyordu.
"N'apıyorsun oğlum. Araba sürüyorsun." dedim kendime ve arabayı kenara çektim.
Üstündeki elbiseyi düzeltirken, bacaklarının donduğunu fark ettim. Uzanıp arkadaki battaniyeyi aldım ve bacaklarına örttüm.
İşlemi hallettikten sonra yola devam ettim.

"Selin, Selin."
Eve gelmiştik ve kalkması gerekti. Hayır yani kucağımda götürürdüm içeri ama annesi var.
"Selin."
"Hı..." diye mırıldadı.
"Kalk hadi eve geldik."
"Hı..." diye mırıldadı yine, ve arkasını bana döndü. O arada üstündeki battaniye bacaklarından düştü ve bacakları yine meydandaydı.
Saçımı düzeltip, sesimi düzelttim. Gözlerimi oradan ayırmaya çalışmam başarıyla sonuçlandı ve en sonunda yapmak istemediğim şeyi yaptım. Selini kucağımda eve götürdüm. Salonda kimse olmaması ümidiyle girdim ama yanılmıştım. Salon doluydu.
"Ali?"
"Güneş Hanım," dedim gülerek.
"Selin mi o?"
"Şey biraz içti de, ben odasına götüreyim."
Bir adım attıktan sonra, Selin'den yüksek bir ses geldi.
"Hm hm ben Ali'nin odasında yatacağım." dedi hem uykulu, hem sarhoş bir ses tonuyla.
"Güneş Hanım, şimdi uyanmasın. Ben götürüp benim yatağıma koysam, bir sakıncası olmaz zaten değil mi?"
"Sen,"
"Ben bulurum yatacak bir yer, hem zaten Selin'in yatmadığı bir yer değil."
Pot kırdığımı fark edince toparlamaya çalıştım. Güneş Hanım gözlerini çoktan bana dikmiş ne demek istediğimi anlamaya çalışıyordu.
"Şey, yani... Zaten Selin'in görmediği bir yer değil demek istedim. Hani aynı evde kalıyoruz ya, elbet gördü odamı. Neyse, ben iyice batmadan çıkarayım Selin'i."
Güneş Hanım'ın iğneleyici bakışlarından kurtulduktan sonra, Selin'i odama çıkarttım.
Selin yatağa uzanırken yeniden mırıldandı.
"Ah be Selin... Başımın belasısın..."
Selin'i yatağa koyduktan sonra, yanı başındaki koltuğa kıvrılıp yattım...