rogue maid

{} 7 {}

'Zoals ik al zei M.M' zeg ik.

'En wie is M.M' vraagt Leo.

'Degene die mij die wonden heeft bezorgd' zeg ik.

Alex gromt, 'niet grappig Bella. Wie bezorgde je die wonden? Wat zijn het voor een wonden?'

'Wat voor wonden? Een riem met zilveren knopen heeft ze veroorzaakt.'

'Een riem' vraagt hij verbaasd.

'Ja, ik verdiende straf omdat ik niet luisterde.'

'Niet luisterde naar' vraagt Leo.

'M.M.'

'Stop met M.M' roept Alex, 'zijn naam nu!'

'Of a...'

'Waag het om die zin af te maken en ik stop meteen pups in je.'

'Ik weet dat zijn voornaam met een M begint. Ik moest hem meester noemen of ik kreeg straf.'

Alex' ogen zijn weer heel onheilspellend donkerblauw. 'Waar houd hij zich schuil?'

'Waarom zou ik je dat vertellen? Ik krijg er niets voor terug.'

'Wat wil je ervoor terug?'

'Mijn vrijheid.'

'Waar wil je heen? Terug naar de rogues?'

'Ja, want daar word ik tenminste los gelaten als ik dat vraag.'

Alex gromt. Zijn ogen worden met de minuut donkerder. Rick en Leo grinniken. Alex duwt me iets achteruit meer naar de muur en gromt dreigend. Leo en Rick kijken nu heel serieus. 'Aal' zeggen ze.

'Weg' sist Alex.

De twee kijken elkaar aan. 'Weg' gromt Alex deze keer.

De twee lopen de kamer uit. 'Heb ik je boos gemaakt Alphaatje' vraag ik uitdagend.

Hij gromt en duwt me tegen de muur. Hij leunt met zijn armen tegen de muur zodat ik tussen zijn armen in gevangen sta. 'Bella' gromt hij, 'zijn naam?'

'Mag ik niet zeggen' zeg ik 'en ik houd mij altijd aan mijn belofte.'

'Net als ik' zegt hij, 'ik beloof hierbij dat ik jou snel van mij maak.'

Ik grom naar hem. 'En ik beloof hierbij dat ik nooit niet zal proberen om hier weg te komen!'

Hij gromt en gooit me weer over zijn schouder. Hij loopt met me de kamer uit. 'Laat me los' roep ik, 'zet me neer!'

Leo en de ander staan in de gang tegen de muur geleund. 'Aal' zeggen ze tegelijk, 'wat ga je doen?'

'Ik laat die wonden verzorgen' zegt hij terwijl hij verder loopt.

De andere twee komen achter hem aan. 'Die helen wel weer' zeg ik, 'ik had ze vaker.'

'Maar ze deden pijn want je piepte toen ik mijn hand erop legde.'

'Ja dus?'

'Dus laat ik ze verzorgen.'

Ik zucht diep, 'moet dat?'

'Ja.'

Hij brengt me naar een soort ziekenhuiskamer. Hij zet me neer op bed en zegt: 'Rick ga de dokter halen. De vrouwelijke.'

'Ben onderweg' zegt de ander.

Hij loopt weg. Ik sla mijn armen over mekaar. 'En waarom een vrouw' vraag ik.

'Omdat ik geen enkele man aan jou laat komen' zegt hij, 'jij bent van mij.'

'Ik ben geen bezit of voorwerp!'

'Dacht je meester er ook niet zo over?'

'Hij beschermde me tegen de rest dus...'

'De rest' vraagt Leo.

'Rogues. Heel veel rogues.'

'Hoeveel' vraagt Alex.

'Geen idee. Maar mijn meester is hun baas en zolang ik luisterde werd ik geen speeltje voor de rogues.'

Alex gromt. 'Hebben ze Het afgepakt' vraagt hij bijna grommend.

'Daar zal je vanzelf achter komen.'

De ander komt terug met een vrouw. Ze is iets ouder. 'Alpha' zegt ze met een gebogen hoofd.

'Maria' zegt Alex, 'ik wil dat je mijn mate onderzoekt.'

Ze kijkt mij aan. 'Luna' zegt ze.

Ik wil iets zeggen maar Alex gromt voordat ik iets kan zeggen. 'Hoe wist je wat ik wilde zeggen' vraag ik.

'Vaak genoeg gehoord. Maar Maria, mijn mate heeft zich bezeerd aan zilver.'

'Waar Luna?'

'Rond haar ribben' zegt Alex, 'en haar rug.'

'Alpha' zegt ze, 'u weet hoe gevaarlijk...'

'Ik zou haar nooit iets aandoen door zilver te gebruiken' gromt Alex, 'het was iemand anders en ze wil de naam niet zeggen!'

'Het spijt me Alpha' zegt Maria met gebogen hoofd, 'ik zal kijken wat ik kan doen. Luna zou u uw shirt even willen uittrekken?'

Ik sta op. 'Leo weg' gromt Alex.

Leo en de ander gaan weg. Alex sluit de deur en gaat ervoor staan. Ik trek mijn shirt uit. Maria loopt naar me toe en vraagt: 'mag ik Luna?'

Ik knik. Ze begint de wonden te onderzoeken. Wanneer ze er één aanraakt piep ik zacht waardoor Alex meteen alert staat. Hij gromt zacht. 'Rustig' zeg ik, 'Alphaatje. Daar kon ze niks aandoen. Dat was nodig, toch dokter Maria?'

Ze glimlacht, 'het spijt me Luna.'

'Geeft niet' zeg ik, 'het deed minder pijn toen die wolf me tegen de boom aangooide.'

'Welke wolf' gromt Alex.

'Weet ik veel' zeg ik, 'het was een bruine.'

'Leo' gromt Alex laag.

'Hij kon toch niet weten dat ik jouw mate was' zeg ik.

'Luna ik zal u een zalfje geven. Iedere avond op de wonden smeren.'

Ik knik. Ze glimlacht, 'ik zal het even halen. U mag uw shirt trouwens weer aandoen.'

Ik doe mijn shirt aan. Ze loopt weg. Alex loopt naar mij toe, 'was dat nou zo moeilijk of pijnlijk?'

'Nee, maar ik heb gewoon liever niet dat iemand me zo ziet.'

'Wie heeft je eigenlijk zo gezien?'

'Zonder shirt? Ian, Thomas, Stan en mijn meester.'

'En wie zijn die andere drie?'

'Stan de rechterhand, Ian mijn vriend en Thomas de kok.'