rogue maid

{} 18 {}

p.o.v Alex

Een paar dagen gaan voorbij. Ik ben te veel bezig met de roedel om veel bij Bella te zijn. Maar het eerste wat ik doe als ik wakker word is naar haar toe gaan en vertellen hoeveel ik van haar hou. Daarna ren ik een rondje langs de grenzen. Ik zorg ervoor dat Morris hoofd goed op de stok blijft. Niemand moet het in zijn hoofd halen om naar mijn roedel te komen en mijn Luna te willen doden!

Daarna ga ik meestal dingen regelen over de rogues. Ik train ze. Ik heb negen wolven gedood aangezien ze geen trouw zworen aan me. Stan gaf ik niet eens de kans. hij was de rechterhand van Morris dus doodde ik hem meteen. 's Avonds voordat ik ga slapen ga ik nog naar Bella en vertel haar nogmaals hoe graag ik wil dat ze weer bij komt en dat ik, haar nodig heb. Daarna ga ik slapen.

Maar nu heeft Leo me verboden om de rogues te trainen. Dat gaat hij doen.  Ze moeten ook naar de Bèta leren luisteren. Ik loop het roedelhuis binnen. Meerdere mensen buigen hun hoofd eerbiedig. Ik knik kort en loop naar de kamer waar Bella is. Maria is in de kamer. Ze zit op een kruk en schrijft iets op. Ze kijkt op en buigt haar hoofd. 'Alpha' zegt ze.

Ik loop door naar Bella. 'Hoe gaat het met haar' vraag ik.

Ze glimlacht, 'het komt goed Alpha. Hoe vaak moet ik u dat nog zeggen. Ze is een sterk meisje. Daarbij heeft ze uw mark. Daardoor is ze nog sterker geworden.'

Ik knik. Ik kijk haar aan. 'Dank u' zeg ik, 'dat u zorg draagt voor mijn mate.'

'En mijn Luna' zegt Maria met een kleine glimlach, 'Alpha Alex. Ik zorg graag voor mensen. En ik kijk ernaar uit dat er een kleine alpha of Luna hier rond zal lopen.'

Ik gniffel en kijk naar Bella. 'Alleen als zij het wil' zeg ik.

'Alpha' zegt ze fronsend, 'waarom wilde ze eerst niet?'

'Wat niet' vraag ik kijkend naar haar.

'Bij u zijn. Uw mate zijn.'

'Mijn vader moordde haar roedel uit, behalve zij. Zij is ontkomen aan alles. Ik ga haar laten zien dat ik niet als mijn vader ben!'

'Ze hoeft niet overtuigd te worden' zegt Maria, 'Leo vertelde me dat ze de roedel wilde beschermen net als jij deed.'

'Zei ze dat?'

'Ja, dat zei ze. Jij beschermd deze roedel honderd keer beter dan jouw vader deed.'

'Het is niet genoeg. Ik werd ontvoerd en bracht de leden in gevaar.'

'jij kon niet weten dat Morris daar was.'

'Ik had hem moeten doden toen ik daar de kans voor kreeg.'

'Dan had Bella je nog erger gehaat. Het was goed dat je even niet bij haar was. Ze heeft gezien dat iedereen veel om je geeft en om haar.'

Ik knik. Ze legt haar hand op mijn schouder. 'Blijf maar bij haar' zegt ze, 'ze kan ieder moment wakker worden.'

'Echt?'

Ze knikt, 'het zal niet lang muur duren belooft.'

Ik knik. Ze glimlacht en loopt weg. Ik kijk naar Bella. Bella beweegt haar hoofd naar de andere kant en murmelt wat. 'Bella' vraag ik.

'Alex' murmelt ze.

Haar gezichtsuitdrukking veranderd. Ze fronst en haar ademhaling versnelt een beetje. 'Morris' murmelt ze.

'Nee, nee. Ik...'

Ik kruip bij haar in bed. Ze ontspant zodra ik mijn sterke armen om haar heen sla. 'Ssss-sss-ssh' sus ik, 'ik ben bij je. Niets kan jou overkomen.'

Ze slaapt rustig verder. na een tijdje komt Maria weer binnen. Ze houd haar hoofd een beetje schuin. 'O-o-oh' zegt ze, 'Alpha dat is niet de bedoeling.'

'Weet ik' zeg ik, 'maar ze... ehm... het leek alsof ze een nachtmerrie had. Ze werd meteen rustig toen ik haar in mijn armen nam.'

'Dan is het goed Alpha' zegt ze, 'u kan hier blijven slapen als u wil. Niet in hetzelfde bed natuurlijk maar ik kan een bed hier laten brengen.'

Ik knik, 'graag.'

Ze glimlacht, 'zal ik iets te drinken halen?'

'Ja, graag.'

Ze loopt weg. Bella murmelt nog wat. Ik geef een kus op haar haar. 'Rustig maar Bella' fluister ik in haar haar, 'ik ben er.'

'Alex'  zegt ze zacht.

Ik kijk op. Ze heeft haar ogen open. 'Bella' zeg ik zacht, 'god zij dank.'

Ze wil rechtop gaan zitten maar ik laat het niet toe. 'Nee, blijf maar liggen. Je moet rusten.'

'Waar is... is ie... is Ian...?'

'Ian is bij mij thuis. Hij blijft in de roedel.'

Ze sluit haar ogen weer. 'je was hier meer' zegt ze zacht.

Ik glimlach, 'ja. Ik was hier meer. Voelde je dat?'

Ze knikt zachtjes, 'kleine tintelingen. Fijne tintelingen.'

Ik gniffel. 'Ja honey' zeg ik, 'die horen erbij.'

Maria komt binnen. Bella opent haar ogen weer. Ik voel dat ze bang is. 'Rustig' zeg ik, 'het is Maria.'

'Luna' zegt Maria terwijl ze zich naar het bed haast, 'hoe gaat het?'

'Het lijkt alsof ik een marathon heb gelopen' zegt Bella, 'ik ben moe.'

Ze sluit haar ogen weer en laat haar hoofd tegen mijn borst rusten. 'Niet gaan' fluistert ze, 'alsjeblieft.'

'Ik ga nergens heen.' 

'Luna, heeft u pijn' vraagt Maria.

Bella schud langzaam haar hoofd. 'De... wonden... jeuken' zegt ze zwak.

'Ze helen' zegt Maria, 'u mag niet krabben. Dan gaan ze open.'

Bella knikt. Maria glimlacht, 'slaapt u nog even Luna. U moet rusten.'

Bella knikt en valt weer in slaap. Maria geeft me mijn drinken en gaat eten halen voor Bella. Na een tijdje word Bella weer wakker. Ik zit naast het bed en streel haar arm. Ze kijkt me aan, 'waarom ben je er nog? Het is donker buiten.'

'Jij wilde niet dat ik wegging. Ik blijf hier. Bij jou.'

'Weet Ian het?'

'Nog niet, jij rust eerst uit. Hij rust ook uit. Hij had training van Leo. Das een strenge hoor.'

Ze gniffelt zacht en legt haar hoofd weer neer. 'Ik hou van je' fluistert ze.

'Ik ook van jou' zeg ik zacht, 'zielsveel Bella. Zielsveel.'