p.o.v Isabella
Ik lig al een paar minuten op bed als ik voetstappen hoor. Ik kijk niet om naar de deuropening maar ik ruik dat Alex binnenkomt. 'Bella' zegt hij, 'het spijt me.'
Ik begraaf mijn gezicht meer in het kussen. Hij zucht, 'Bella, wil je alsjeblieft even naar me luisteren. Ik wil je wat vertellen.'
'Wat' vraag ik gesmoord.
'Dat wat er net gebeurde dat... mijn vader... hij....'
Ik hoor hem zuchtten en voel de rand bewegen. Hij legt een hand op mijn schouder. Er ontstaan prettige tintelingen daar. 'Bella' zegt hij, 'mijn vader heeft een deel van zijn woede in mij gestampt. Mijn wolf heeft die woede vooral. Als hij echt kwaad is en iedereen zich tegen hem keert kan hij sterker worden dan ikzelf. Ik wil je geen pijn doen. Ik wil je niet in de steek laten. Maar ik ben bang dat als ik niet snel mijn vader dood en hij jou kan ontvoeren of doden dan... dan... dan word ik net als mijn vader.'
Ik kijk hem aan. 'Waarom vertel je me dit nu pas?'
'Omdat ik je niet bang wil maken. Mijn wolf kan heel anders uit de hoek komen dan als hij bij jou is.'
Ik sla mijn ogen neer en knik. 'Het spijt me Bella' zegt hij, 'het spijt me zo erg. Maar ik wil gewoon niet dat mijn vader bij jou kan komen want als dat gebeurd dan... dan....'
'Dan word je net zoals je vader' zeg ik zacht.
Hij knikt. Ik ga rechtop zitten. 'Het spijt mij ook' zeg ik, 'ik had niet moeten zeggen dat je op Morris lijkt. Het was... het was in een opwelling.'
'Ik weet het' zegt hij terwijl hij me in een omhelzing trekt.
'Het spijt me' zegt hij weer, 'over een week hebben we nog meer wachters en dan moet je wel gewoon tegen me zeggen dat je naar buiten gaat want dan laat ik twee wachters met je meegaan. Oké?'
Ik knik, 'oké.'
Hij tilt mijn kin op en kust me. Hij duwt me zacht op bed. Hij gaat al kusjes gevend naar mijn nek. 'Alex' zeg ik zacht, 'mensen zitten beneden en willen denk ik wel weten dat ik niet meer boos ben.'
'Ja sorry' zegt hij terwijl hij me loslaat.
We lopen naar beneden. Rick zit nu ook in de woonkamer. 'Geen goedmaak seks' vraagt Rick grijnzend.
Alex pakt een kussen van de bank en gooit die naar Rick. 'Wacht maar' zegt Alex, 'tot jij een mate hebt. Dan ga jij je ook anders gedragen.'
'O goden als dat toch eens mogelijk was' zegt Casper.
Roos grinnikt. 'Nou vader' zegt Rick, 'fijn dat u me zo verdedigd.'
'Nee jongens' zegt Floris, 'hij veranderd niet meer. Dat heb ik jaren geleden al opgegeven.'
Roos en Casper liggen helemaal dubbel. Rick kijkt met samengeknepen ogen naar zijn vader. Ian zit gniffelend op de bank. Alex en ik gniffelen ook. 'Even voor de duidelijkheid vader' zegt Rick, 'u voedde me op ook mijn jongere jaren. Dus de fout ligt bij u.'
'Touche' zegt Floris grijnzend.
JE LEEST
rogue maid
Hombres Lobo'Moet jij niet iets zeggen' sist hij. 'Het spijt me meester' zeg ik zacht, 'ik zal het nooit meer doen. Ik zal altijd aan u gehoorzamen.' 'Braaf meisje' zegt hij terwijl hij me loslaat. Ik zak op mijn knieën en adem diep in en uit. ...