'Hoe bedoel je? Waar?'
Ik hoor gegrom achter me. Ik kijk om. Stan staat tussen twee huizen in. Hij draait zich om en rent weg. 'Nee' roep ik.
Ik ren achter hem aan en transformeer in een sprong. Leo en Ian rennen achter me aan. ik haal Stan in en haal hem onderuit. We vechten even maar ik ben sterker. "Je verraad Morris" gromt Stan via de mindlink naar me, "waarom Bella?!"
Ik slik en schud mijn hoofd. "Dat weet ik niet Stan, maar ik houd ze juist weg bij Morris. Ik leid ze er niet heen! Hij moest me laten zien dat deze roedel niemand opeens meer kan vermoorden. Dat heeft hij me nog steeds niet bewezen."
"Je verraad Morris."
Ian en Leo komen erbij staan. "Jij ook Ian" zeg Stan via de mindlink "jij verraad Morris ook!"
"Nee, dat doen we iet! Leo laat ons alleen zien dat ze veranderd zijn hier. Als ze dat zijn blijven we hier. Zodra niet dan laat hij ons gaan."
"Toch Leo" vraag ik.
Leo knikt als hij mijn dreigende blik ziet. Dan komen er meer wolven aanrennen. Twee met kleding. Ik pak een stapeltje kleding in mijn bek en transformeer terug achter wat bosjes. Ik trek de kleding aan. Vier wolven nemen Stan mee. Wij keren terug naar Alex' huis. Ian en ik krijgen een aparte kamer. Leo laat het huis wel bewaken. We gaan slapen. De volgende dag gaan we weer naar het dorp. Ik merk dat de mensen nog onrustiger zijn geworden. Ik keer terug naar huis want ik heb pijn in mijn buik en aan de wonden. Ik ga op de bank liggen. Leo gaat thee maken. Ian zit op een stoel. 'Wat is er' vraagt hij.
'Morris zal hierheen komen' zeg ik, 'Stan, jij en ik zijn niet terug gekeert nog. Hij zal alle rogues meenemen hierheen. Hij zal aanvallen en als hij merkt dat wij niet van plan waren om terug te komen dan... dan...'
'Hij kan ons niets doen. Jij bent de mate van de Alpha. Die zal de hele roedel beschermen koste wat het kost. Bella, jij blijft hier oké. Ik ga terug en zeg dat ze jou hebben gedood. Samen met Stan. Ik kon ontkomen maar probeerde hem nog wel te bevrijden maar hij werd te streng bewaakt.'
'Dat gelooft Morris nooit! En dan vermoord hij Alex meteen. Hij zal aanvallen en merken dat ik nog leef. Dan zal hij me veel meer pijn doen. En hij zal jou doden.'
Ian zucht. Leo komt binnen. 'Is er iets?'
'Ik moet je waarschuwen voor M.M. Hij zal aanvallen als hij merkt dat Stan nog niet terug is gekeerd. En hij zal Alex doden.'
'Zo snel?'
'Wij zijn niet teruggekeerd. Stan keert niet terug. We kunnen hem niet terug laten keren want hij verraad ons!'
Hij knikt, 'dat weet ik. Ik laat de grenzen al beter bewaken.'
'Dat is niet genoeg' zegt Ian, 'er zijn meer rogues dan je denkt. Ze overspelen de roedel en zullen iedere man doden.'
'Man?'
'Ja, de vrouwen laten ze leven aangezien ze zich daarop kunnen uitleven later.'
'Bella? Hebben ze Het afgepakt?'
'Nee, mijn meester hoorde ik een keer zeggen dat hij dat bewaarde voor zichzelf.'
'Wanneer zei hij dat?'
'Ik was elf. En ik begreep het eerst niet tot Stan een meisje naar de cellen bracht en ik haar hoorde schreeuwen. Ik werd nieuwsgierig ging kijken en toen zag ik wat Stan deed bij haar. Ze leed veel pijn naar mijn weten. Thomas betrapte me en stuurde me naar Morris.'
'Was dat die ene keer dat je zonder shirt moest rondlopen?'
'Ja, dat was die keer ja.'
'Zonder shirt?'
'Ja, dat deed hij één keer. Dat was mijn straf voor het bespioneren van Stan.'
'Mmh. En andere straffen waren... Met die riem?'
'Ja, en geen eten krijgen, zilveren armbanden om, zilveren boei om mijn nek en in mijn kamer worden opgesloten, en nog wat sneeën met een zilveren mes.'
'Een hoop zilver dus. Heb je veel littekens?'
'Vooral op plekken die amper te zien zijn. Zoals mijn armen en benen en romp.'
'En privé...'
'Nee. Niets bij wat Alex alleen mag zien.'
Hij knikt. 'Dus wanneer denken jullie dat hij aan zal vallen?'
'Morgen of vanavond al' zegt Ian.
Ik knik. Ik voel een steek door mijn onderbuik gaan. Ik kreun zacht. 'Alles goed' vragen ze tegelijk.
'Ja, ik heb alleen een beetje buikpijn.'
'Buikpijn' vraagt Leo.
'Ja, is dat raar?'
'Nee hoor.'
Ik knik en drink thee.
JE LEEST
rogue maid
Werewolf'Moet jij niet iets zeggen' sist hij. 'Het spijt me meester' zeg ik zacht, 'ik zal het nooit meer doen. Ik zal altijd aan u gehoorzamen.' 'Braaf meisje' zegt hij terwijl hij me loslaat. Ik zak op mijn knieën en adem diep in en uit. ...