rogue maid

{} 25 {}

'Omdat jij ons nooit bedankt voor wat wij doen' zeggen Alex en Casper tegelijk.

'Niet waar!'

'Wel waar' zegt Casper.

'Niet waar.'

'Wel waar' zegt Alex nu.

'Niet eerlijk' zegt ze, 'was oom hier nou maar. Die had jullie wel even vertelt dat ik dat wel doe broertjes.'

Precies op dat moment gaat de voordeur open en horen we twee mensen roepen: 'Zijn er weer.'

De ene stem herken ik al. Die is van Rick. Van wie de andere stem is weet ik niet precies. 'Oom Floris' roept Roos, 'ze doen vervelend.'

'Ze' vraagt de andere stem.

'Ja, Alex is op bezoek met zijn mate.'

De jongen die ik eerder al een keer zag komt de kamer inlopen. 'Ah de rogue die van mijn neef weg rende.'

'Rick' zegt Alex waarschuwend.

Er komt een man binnen. Zijn haren zijn bruin met een paar grijze haren. Zijn ogen zijn net als Rick blauw. 'Hey Lex' zegt de man, 'ben jij der ook nog.'

Alex grinnikt terwijl hij opstaat. 'Zoals u ziet oom' zegt hij.

Alex omhelst de man. De man kijkt daarna naar mij. 'Dus dit is je mate' zegt hij.

Alex knikt en pakt mijn hand. Hij trekt me naast zich. 'Dit is Bella' zegt hij, 'Bella. Dit is mijn oom, Floris.'

'Leuk je te ontmoeten' zegt Floris glimlachend.

'Dat is wederzijds' zeg ik glimlachend.

'Mij ken je al' zegt Rick, 'of was je te veel bezig om weg te komen dat je me niet hebt opgemerkt?'

'Jou valt bijna niet op te merken' zegt Casper grijnzend.

Rick knijpt zijn ogen samen. 'Tuurlijk neef' zegt hij.

Ik mindlink Alex: "hoe oud is iedereen precies?"

'Ik ben eenentwintig' zegt Alex hardop, 'Rick is net als Casper negentien en Roos is zeventien.'

Ik bloos en sla mijn ogen neer. 'Nieuwsgierigheid is menselijk' zegt Floris.

'Mijn oom heeft gelijk honey' zegt Alex.

'Ik weet dat het menselijk is' zeg ik, 'maar als ik nieuwsgierig was bij...'

'Dan kreeg je straf' maakt Alex mijn zin af, 'dat begrijp ik honey.'

'Straf' vraagt Floris.

Alex knikt, 'dat leg ik later nog wel een keer uit.'

'Waarom nu niet' vraag ik.

'Je had nachtmerries, dus dat doe ik niet.'

'Je bent te beschermend.'

'Ik maak me zorgen.'

'Hoeft niet. Ik ben oké.'

'Bella alsjeblieft.'

'Alex' zegt Roos, 'als zij zegt dat ze oké is moet je daarop vertrouwen.'

'Goed' zegt Alex, 'ik leg het uit.'

Alex trekt me terug naast zich op de bank. Floris gaat in de zware fauteuil zitten. Roos en Rick gaan op de bank zitten waar Casper eerst op lag. 'Oké' zegt Alex, 'Bella komt uit de whitemoonroedel.'

Floris blik is veranderd. Die staat een beetje kwaad. Roos mindlinkt me. "Oom Floris is de broer van mijn vader" zegt ze "hij haatte wat mijn vader heeft gedaan."

Ik knik kort naar haar. 'Vader doodde iedereen behalve haar. Bella kon ontkomen en ontmoette Morris.'

'Morris' vraagt Floris, 'je bedoeld de rogue?'

'Ja' zeg ik.

Floris knikt. Alex vertelt de rest van het verhaal. De ogen van Floris worden donkerder en donkerder. 'En nu is Bella weer fit' eindigt Alex zijn verhaal.

Floris haalt diep adem en kijkt mij aan. 'Ik verontschuldig me voor mijn broer' zegt hij.

Ik knik langzaam. Ik heb geen idee wat ik nu moet zeggen. 'Daar kon u niets aan doen' zeg ik dan toch maar.

'Dat weet ik' zegt Flrois, 'maar ik had hem moeten stoppen.'

'Vader viel niet te stoppen oom' zegt Roos, 'dat moet u als beste weten.'

'Ja Roosje. En toch...'

'Voelt u zich schuldig' zegt Casper, 'nogmaals oom dat hoeft niet.'

Floris legt zijn hoofd in zijn handen. 'Jullie begrijpen het niet' zegt hij.

'Oom' zegt Alex, 'u kon er niets aan doen dat mam overleed.'

'Ik had haar moeten beschermen.'

Ik wil het vragen maar doe het niet. Ik weet dat Alex' moeder is overleden. Maar waardoor of waaraan weet ik niet. Roos staat op. 'Bella' zegt ze, 'kun je even helpen.'

'Tuurlijk' zeg ik terwijl ik opsta.

Ik loop met haar mee naar buiten. 'Waarom naar buiten' vraag ik.

'Oom Floris kan nog wel eens heel boos worden' zegt ze, 'hij vind dat al die moorden door hem zijn gekomen.'

'Dat deed hij niet toch? De vorige Alpha heeft...'

'Wij weten dat, mijn oom wil niet toegeven.'

Ik knik. 'Mag ik vragen waaraan je moeder is...'

'Een paar rogues doodde haar toen mijn oom en zij gingen rennen. Mijn oom stuurde haar naar huis en hij... hij bevocht de rogues. Ze verwonden hem en doodden haar. Mijn oom voelt zich nog steeds schuldig. Mijn vader haatte hem zo dat oom verhuisde naar hier. Hij bouwde helemaal zelf dit huis.'

Ik knik, 'spijtig.'

Ze glimlacht. 'Mag ik ook vragen waarom jullie hier wonen en niet in het dorp' vraag ik.

'Heeft Alex dat niet verteld?'

'Nee.'

'Mijn vader is niet dood. Hij verdween en ik voel me niet veilig daar. Alex laat dit huis bewaken.'

'Je vader is... hij leeft?!'

'Ja maar...'

Ze kan haar zin niet afmaken want we horen gegrom. We kijken naar het geluid. Er staat een grote zwarte wolf.