rogue maid

{} 10 {}

Ik ben weer terug in het hol. Morris heeft Alex opgesloten in de cellen. De tralies daar zijn van zilver. En hij heeft heel veel zilveren ketenen om. Hij moet niet sterk zijn maar zwak. Ik ben in mijn kamer. Ik heb me aangekleed en lig op mijn bed. Er word geklopt. Ik kijk naar mijn deuropening. Ian staat in de deuropening. 'Ian' zeg ik glimlachend.

'Gaat alles goed? Ben je gewond? Heeft hij je pijn gedaan?'

'Hey' zeg ik terwijl ik rechtop ga zitten, 'ik ben oké. Ze hebben niets gedaan. Ik laat ze niets doen!'

Hij knikt en loopt naar me toe. 'Morris zei dat de Alpha je mate is.'

Ik knik langzaam, 'maar dat wil ik niet. En ik wil zijn volledige naam weten zodat ik hem kan afwijzen.'

'Je weet dat als je dat doet Morris je prijst de eerste paar weken en dan word alles net zoals voordat je bij hem was.'

'Nou en, dat is beter dan in een roedel leven en de pups van hem te dragen.'

'Heel zeker?'

'Heel zeker.'

Hij knikt langzaam, 'ik moest je van Morris naar die Alpha brengen.'

Ik knik en loop achter hem aan naar de cellen. Ik hoor gegrom vanuit één cel. Morris staat met zijn handen op zijn rug voor de cel. Hij kijkt naar ons en grijnst, 'Stan.'

Het gegrom stopt maar begint meteen weer als ik naast Morris sta. 'U liet me halen meester' zeg ik.

Hij knikt, 'klopt. Vertel jij je mate wat ik doe met dit.'

Hij houd de riem omhoog. Ik kijk naar Alex. Zijn lip bloed. Hij heeft sneeën op zijn borst. Waarschijnlijk van een mes. Stan staat met een zilveren mes in zijn hand. Er zit bloed op. Mijn wolf gromt. 'Waarom doen ze hem pijn' vraagt ze kwaad.

'Omdat hij me opsloot' zeg ik rustig tegen haar.

'Je wilde weten waarvan die wonden waren toch' zeg ik tegen Alex, 'hierdoor zijn die wonden ontstaan.'

Morris pakt me beet en zegt: 'weet je Bella. Hem doe ik geen pijn als ik hem sla hiermee. Maar jou wel. En als hij daarnaar kijkt dan doet dat hem wel pijn.'

'M-m-meester... wat deed ik verkeerd?'

'Helemaal niets meisje. Helemaal niets. Al hoewel... je probeerde niet te ontsnappen aan Hem' hoe meer hij praat hoe harder hij gaat praten.

Hij duwt me de cel in 'Dat probeerde ik' zeg ik bang, 'maar hij kon me telkens te pakken krijgen. Daarbij was zijn Bèta telkens bij hem. Die kreeg me ook wat keren te pakken.'

Morris duwt mijn bovenlijf op de tafel in de hoek. 'Ian' zegt hij, 'maak haar handen vast.'

'Maar... baas...'

'Ian' zegt Morris dreigend.

Ian loopt naar me toe en pakt het touw wat naast me ligt. Daarmee bind hij iedere pols vast aan een tafelpoot. Morris duwt mijn shirt naar boven en ik voel het leer op mijn huid. Ik zet mijn nagels in mijn handpalmen. Alex gromt. 'Laat haar met rust! Ik ben degene die je moet hebben! Niet haar!'

Morris slaat me weer. 'Hoe groter jouw mond is Alex, hoe meer pijn zij krijgt. O en Bella, ik zei niets over niets laten horen.'

Hij legt de riem op mijn onderrug. Ik piep zachtjes. 'Meester Morris alstublieft' piep ik, 'niet meer. Alstublieft.'

'En hoe staat het nu met die mond van je Alex?'

Alex snuift. 'Goed zo' zegt Morris. Hij laat de riem langzaam van mijn rug afglijden.

Ik piep weer. Alex trekt aan de ketenen die hem op zijn plek houden. 'Ian' zegt Morris, 'maak haar los.'

Ian maakt me los. Ik zak op mijn knieën voor de tafel. Morris trekt me omhoog. 'Braaf meisje' zegt hij, 'en nu naar mijn werkkamer.'

Ik loop naar zijn werkkamer. Ik bijt op mijn lip. De wonden doen zoveel zeer. Morris loopt achter me aan. Stan duwt Alex achter hem aan. Morris gaat weer achter zijn bureau zitten. Stan houd Alex tegen. Morris grijnst en zegt: 'Bella. Shirt uit.'