23 weken later...
Alex en ik zijn getrouwd kort nadat ik twee maanden de pups droeg. Dat wilde hij nog voordat ik ging bevallen van de drieling. Dus nu heet ik Isabella Black. Ik vond het heerlijk om zijn achternaam te krijgen. Hij vond dat leuk dus plaagde hij me er vaak mee net als Ian, Casper, Leo en Rick.
De pups hebben zich rustig gehouden in mijn buik. Soms als ik wakker werd en Alex zijn rondje aan het doen was waren ze onrustig. Zodra Alex dan weer thuis was kwam hij naar me toe en gaf weer drie kussen op mijn buik. Voor ieder één.
Aangezien ik nu een hele grote buik heb en bijna niet meer kan lopen door het gewicht van de buik laat Alex me praten met Sebastiaan via de mindlink. Hij laat me amper lopen en laat me goede dingen eten. Alleen maar dingen die hij gelezen heeft in een boek over welke voeding goed is tijdens een wolvenzwangerschap.
Maar nu is het dan eindelijk zover. Ik heb al de hele dag ernstige weeën. Ik ben gewoon thuis. Maria is er al de hele dag lang. Vanaf het moment dat ik weeën kreeg. Alex is al de hele dag de kamer niet uit geweest. Hij heeft iedereen opgedragen om ons met rust te laten.
Hij zit nu achter me nu op bed. Ik leun tegen hem aan. Roos, Fenna en Julia zitten op de rand van het bed. Ze steunen me en halen telkens warm water voor Maria.Ze stellen me gerust als ik denk dat ik te uitgeput ben voor de het naar buiten krijgen van mijn drie pups.
Casper, Floris en Ian zijn beneden. Ian loopt wacht. Geen idee waarom hij zo beschermend is maar hij zei dat hij niet tegen wachten kon dus was hij maar gaan wacht lopen.
Ik krijg weer een hele sterke wee en ik kreun zacht. Alex legt zijn handen op mijn buik. Ik laat mijn hoofd tegen zijn borst rusten. 'Rustig maar honey' zegt Alex, 'als ze er zijn kun je slapen zoveel je wil.'
'Echt waar' vraag ik, 'want ik denk niet dat die drie pups me dat laten doen.'
'Daarvoor heb je ons' zegt Roos.
Ik grinnik maar die stopt snel als ik weer een wee voel. Ik kreun. 'Waarom werkt mijn aanraking niet' gromt Alex.
'Die helpt wel Alpha' zegt Maria, 'als u hier niet was waren de pups en onrustig en leed de Luna nog veel ergere weeën.'
Ik pak Alex hand. Alex geeft een kus op de mark. 'Rustig maar honey' zegt hij, 'die drie zijn er bijna. Toch Maria?'
Maria glimlacht, 'ja. U hoeft nog maar één centimeter ontsluiting.'
Ik haal diep adem en laat me weer tegen Alex aanzakken. 'Wij gaan nog wat extra handdoeken halen' zegt Roos, 'we zijn zo weer terug.'
Maria en Alex knikken. De drie lopen weg. Laten komen ze terug met een hele stapel handdoeken. Maria checkt nog één keer hoeveel ontsluiting ik heb. 'Tien centimeter' zegt Maria glimlachend, 'u mag gaan persen Luna.'
Ik knik en zet me schrap. Alex pakt mijn handen. 'Oké Luna' zegt Maria, 'als u perst uw kin naar uw borst duwen, adem tien seconden inhouden en dan loslaten.'
Ik knik. Na twee minuten persen is ons eerste jongetje in deze wereld. Hij huilt zijn longen uit zijn lijf. Alex knipt de navelstreng door en Roos maakt onze oudste schoon. Drie minuten later is onze tweede zoon aan de beurt. Weer knipt Alex de navelstreng door en deze keer maakt Tess onze zoon schoon. Vier minuten later is ons meisje aan de beurt.
Fenna maakt haar schoon. Ik laat me vermoeid tegen Alex aanzakken. 'Ga maar slapen' fluistert Alex, 'je hebt het geweldig gedaan honey.'
Ik val in slaap tegen hem aan.
Waneer ik weer wakker word liggen de drie pups in de wieg. Maria is er nog steeds. Net als Roos, Julia, Fenna en Tess. Ian staat tegen de deurpost geleund. Hij houd iedereen in de gaten. Alex staat bij de wiegjes. Ik ga rechtop zitten en meteen kijkt iedereen naar mij. Maria glimlacht, 'gefeliciteerd Luna met de drieling.'
'Dank u' zeg ik zwak glimlachend.
'Dus' zegt Roos, 'nu ze geboren zijn mogen we hun namen weten... toch?'
Ik grinnik en zeg: 'ja.'
Alex komt bij me zitten en laat me weer tegen zich aanleunen. 'Hun namen zijn...'
-----------------------------------------------------------------------------------
lieve lezers,
omdat ik nog een hele goed ideeën heb gekregen door @LightUnicornGirl ga ik een deel twee maken. Dus jullie krijgen de namen van de lieve kleine pups pas te weten in deel twee. Dus tot in boek twee. Boek twee gaat heten: "next generation." Dat ga ik misschien aanpassen maar tot nu zal het even zo blijven heten omdat ik geen idee heb hoe ik het moet gaan noemen. Als jullie ideeën hebben hoor ik dat graag in de comments van het volgende boek.
Ik zal morgen beginnen aan de publicatie van deel twee. Dus houd mijn profiel in de gaten. Dan zien jullie vanzelf of die erop staat of niet.
xxx Mairin
JE LEEST
rogue maid
Werewolf'Moet jij niet iets zeggen' sist hij. 'Het spijt me meester' zeg ik zacht, 'ik zal het nooit meer doen. Ik zal altijd aan u gehoorzamen.' 'Braaf meisje' zegt hij terwijl hij me loslaat. Ik zak op mijn knieën en adem diep in en uit. ...