{} 42 {}

4.5K 216 3
                                    

Ik word drie kwartier later wakker gemaakt door Alex. 'Kom honey' zegt hij, 'we gaan naar mijn vader.'

Ik sta op en was mezelf even. Ik kleed me aan en loop naar beneden met hem. Roos staat bij de deur. Casper praat met haar. Ze kijkt naar ons. 'Is er iets' vraag ik.

'Ik vind het geen goed idee dat ze meegaat' zegt Casper.

'Het is haar keuze' zegt Alex, 'niet de onze Casper.'

'Dat weet ik.'

Alex knikt, 'nou kom. Anders verwijt hij me dat ik te laat ben en langer mag praten met jullie.'

'Is dat de deal' vraagt Roos, 'jij bent laat en hij mag langer praten met Bella?'

Ik knik. ze knikt en opent de deur. 'Laten we dan maar gaan.'

We lopen naar het roedelhuis met zijn drieën. We zijn stil. Alex brengt ons naar de kamer. Zijn vader zit weer aan de tafel. 'Roosje' zegt hij grijnzend.

'Vader' zegt Roos zacht. 

'Ik ga nog een stoel halen' zegt Alex.

Hij loopt even de cel uit. 'Blijf je hier Roosje' vraagt hij.

'Ja' zegt Roos, 'Bella en Alex vonden het goed.'

'Het is jouw keuze Roosje' zegt hij.

Roos knikt. Ik ga tegenover hem zitten. Alex komt terug met een stoel. Die zet hij naast me neer. 'U krijgt een kwartier' zegt Alex, 'niet langer.'

'Je was te laat.'

'Niet langer' gromt Alex.

Daarna loopt hij de kamer uit. Hij gooit de deur achter zich dicht. Roos komt naast me zitten. 'Waarom wilde je mee Roosje' vraagt hij terwijl hij zijn hoofd een beetje schuin houd.

'Volgens Bella reageert u anders als Alex er niet is. Ik wilde weten hoe u op mij reageerde.'

'En?'

'U reageert zoals altijd. Zoals Alex het noemt: u "speelt" met me.'

'Spelen? Ik heb een andere definitie aan spelen. Als ik speel met iemand dan doe ik een wolf pijn tot die me smeekt om de dood. Ik zal hem niet doden tot ik klaar ben met hem. Daarna dood ik diegene. Dat noem ik spelen.'

Roos is automatisch iets ineengedoken. 'Niet bang zijn Roosje' zegt hij terwijl hij zijn hand open op tafel legt. 'Ik zal je niets doen. Jij lijkt te veel op je moeder. Ik zou jou NOOIT pijn kunnen doen.'

Roos knikt. Daarna kijkt hij mij aan. 'En hoe staat het met de pups' vraagt hij.

'We weten wat het worden maar dat blijft nog heel even geheim.'

'Mmh.'

 'Zelfs voor ons' vraagt Roos.

'Ja, zelfs voor jullie. Anders draaien jullie door met ideeën voor kleding en andere dingen.'

'Een beetje waar' zegt Roos glimlachend.

Sebastiaan grinnikt en zegt: 'En ik krijg het, neem ik aan dan, na de rest te horen?'

Ik knik, 'ja. Maar de namen blijven geheim tot hun geboorte. Voor iedereen.'

'Geen hint' vraagt Roos.

'Geen hint, niets.'

Ze zucht, 'aardig zijn jullie.'

'Ik snap het wel' zegt hij, 'je wil niet dat iemand je blijft irriteren met de namen.'

'Klopt helemaal' zeg ik, 'fijn dat u het snapt. Nu de rest nog.'

'Ik denk dat je het meeste hinder krijgt van Roosje en de drieling.'

'En van die andere drie ook' mompelt Roos.

'Die drie? Welke drie?'

'Julia, Fenna en Tess' zeg ik, 'u weet niet dat Leo, Casper en Rick hun mates hebben gevonden?'

'Mates?! En dat is mij niet gemeld?!'

Roos schuift haar stoel iets verder naar achter. Ik zie dat ze heel erg bang is. Heel erg bang! Ik sta op, 'rustig. Casper wilde het niet.'

'Het spijt me' zegt hij, 'ga zitten alsjeblieft. Mijn wolf neemt heel veel dingen verkeerd op. Natuurlijk wil Casper niet dat ik het weet.'

Ik ga weer terug zitten. Roos slikt en ontsnapt zich weer een beetje. 'Ik heb niets over Rick te zeggen dus dat snap ik ook wel. En Leo... tja daar heb ik helemaal geen zeggenschap over maar dat Casper me niet komt melden dat hij een mate heeft...'

Hij schud zijn hoofd, 'zelfs Alex kwam me toch wel melden dat hij zijn mate had.'

'Nou ja... u ontmoette me daarvoor al. Toen wilde u me nog doden.'

'En ondertussen niet meer.'

Alex komt binnen. 'Kwartier om' zegt hij, 'kom Roos, Bella.'

We staan op. 'Ik hoop je snel weer te zien Roosje' zegt hij glimlachend, 'misschien wel alleen.'

Roos knikt langzaam, 'misschien.'

Ze geeft een kus op zijn wang en loopt daarna de kamer uit. Ik loop naar Alex toe. 'Tot snel Bella' zegt hij.

'Tot snel' zeg ik.

Alex neemt me aan mijn hand mee naar boven. Roos is er al. 'Kom we gaan naar huis' zegt Alex glimlachend.

We lopen naar huis. Roos en ik maken eten. Ik ben echt heel erg moe dus gaan Alex en ik vroeg slapen.



rogue maidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu